ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1111
สรุปบท บทที่ 1111 เหนื่อยล้า: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
บทที่ 1111 เหนื่อยล้า – ตอนที่ต้องอ่านของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ตอนนี้ของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายการเกิดใหม่ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 1111 เหนื่อยล้า จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
ถึงท่าทีก่อนหน้านี้ของจัวเซิงจะดูไม่ค่อยสุภาพนัก แต่จริงๆ เขาก็ไม่ได้เลวร้ายอันใด
การที่สามารถออกมายอมรับความพิเศษของนางได้นั้นนับว่าแข็งแกร่งกว่าใครหลายคนนัก
เพราะในความเป็นจริงนั้นมีหลายคน ที่แม้แต่การยอมรับในความสามารถผู้อื่นก็ยังทำไม่ได้
ในขณะเดียวกันนั้นเอง ฉู่หลิวเยว่ก็ตระหนักได้อย่างแจ่มชัดว่า ผู้แข็งแกร่งพึงได้รับความเคารพ! นี่เป็นกฎเพียงหนึ่งเดียวของที่แห่งนี้!
แม้แต่สำนักหลิงเซียวก็ไม่มีข้อยกเว้น!
เมื่อเห็นใบหน้าท่าทางที่ดูยิ้มแย้มแจ่มใสของฉู่หลิวเยว่ ราวกับไม่ได้นำเรื่องเล็กน้อยนี้มาใส่ใจ ความรู้สึกอึดอัดที่ติดค้างอยู่ในใจของจัวเซิง ก็พลันหายวับไปจนหมดสิ้น
เขาหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
“ให้มันได้แบบนี้สิ! ท่ามกลางพวกเราสามคน เจ้าอายุน้อยที่สุด ไหนเรียกข้าว่าท่านพี่สิ!”
เพี๊ยะ!
ผู้อาวุโสเหวินซีตบเข้าที่ท้ายทอยจัวเซิงอย่างไร้ความปรานี
“พวกเจ้าเข้ามาในสำนักวันเดียวกัน ก็เท่ากับเป็นรุ่นเดียวกัน!”
“โอ๊ย” จัวเซิงร้องอุทาน
หลัวซือซือและคนอื่นๆ พากันหัวเราะ
“พวกเจ้าทั้งหมดมากับข้า”
ผู้อาวุโสเหวินซีกวักมือเรียกและพาพวกเขาออกไป
ด้านผู้อาวุโสฮวาเฟิงก็ตะโกนไล่มาจากด้านหลังด้วยความเศร้าสร้อย
“เจ้าอย่าได้ลืมเรื่องที่รับปากไว้เมื่อครู่เชียวล่ะ!”
จากนั้นผู้อาวุโสเหวินซีก็เดินทางออกไปอย่างรวดเร็วและเงียบเชียบ
…
ไม่นานกลุ่มคนก็มาถึงหน้าค่ายกลขนาดใหญ่
ครั้นมองไปยังค่ายกลที่ทอประกายส่องแสงระยิบระยับจางๆ นั้น หลัวซือซือและคนอื่นๆ ก็ไม่สามารถซ่อนความตื่นเต้นของพวกเขาได้
ผู้อาวุโสเหวินซีกล่าวว่า
“ประเดี๋ยวสิ่งที่เจ้าต้องทำก็แค่ถือตราหยกสีดำไว้ในมือ แล้ววางลงบนค่ายกล จากนั้นก็จะสามารถเปิดมันและเข้าไปด้านในได้อย่างราบรื่น!”
ขณะอธิบาย ผู้อาวุโสเหวินซีก็ชี้ไปทางหลัวเยี่ยนหมิงที่ดูหนักแน่นที่สุดในหมู่พวกเขา
“หลัวเยี่ยนหมิง เจ้ามาก่อน”
“ขอรับ”
หลัวเยี่ยนหมิงสูดหายใจเข้าเต็มปอด ก่อนจะก้าวไปข้างหน้า
ครั้นเข้าไปยืนใกล้ๆ เขาก็รู้สึกถึงแรงกดดันที่ยากจะอธิบายได้อย่างชัดเจน!
พลังของมันชวนให้ผู้คนรู้สึกยำเกรงโดยไม่รู้ตัว!
เขาเริ่มมีสีหน้าจริงจังมากขึ้น ก่อนจะยกมือขึ้นมาแล้ววางตราหยกสีดำลงบนค่ายกลอย่างระมัดระวัง
หึ่ง!
เสียงหวีดแหลมดังมาจากบริเวณเหนือค่ายกล และในขณะเดียวกันนั้น ก็มีลำแสงปรากฏขึ้นเหนือตราหยกสีดำ!
ไม่นานค่ายกลก็เริ่มเกิดการเปลี่ยนแปลง พื้นที่ตรงกลางด้านหน้าค่อยๆ แยกออกจากกันจนเกิดเป็นทางเข้า!
ดวงตาของหลัวเยี่ยนหมิงเป็นประกาย ก่อนจะกระโดดเข้าไปข้างใน!
ทันทีที่ร่างของเขาหายไป ค่ายกลก็ปิดลงทันที!
“พลังป้องกันของค่ายกลประจำสำนักนั้นแข็งแกร่งมาก มีเพียงการใช้บัตรผ่านเท่านั้นจึงจะสามารถเปิดมันได้ และหลังจากที่พวกเจ้าใช้บัตรผ่านเข้าสู่สำนักแล้ว ก็จะมีบันทึกการเข้าออกของพวกเจ้าหลงเหลือไว้ด้วย”
ผู้อาวุโสเหวินซีอธิบาย
“บันทึกหรือเจ้าคะ?”
หลัวซือซือเอ่ยถามด้วยความสงสัยเล็กน้อย
“ใช่แล้ว หลังจากที่ค่ายกลบันทึกข้อมูลทั้งหมดนี้ มันจะรวบรวมและจัดระเบียบโดยอัตโนมัติ แต่ถึงกระนั้น โดยทั่วไปแล้วผู้ที่สามารถเข้าถึงข้อมูลเหล่านี้ได้มีเพียงเจ้าสำนักเท่านั้น”
จริงๆ แล้วนี่ก็เป็นการแสดงให้เห็นถึงการคุ้มกันที่แน่นหนาอย่างหนึ่ง
ทั้งหลัวซือซือและจัวเซิงพากันพยักหน้าอย่างใช้ความคิด ใบหน้าฉายแววประหลาดใจ
“เช่นนี้นี่เอง!”
สำนักหลิงเซียวนี่ช่างสมคำร่ำลือจริงๆ!
แต่ด้านฉู่หลิวเยว่กลับรู้สึกตกใจเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำกล่าวนั้น
เช่นนี้ก็หมายความว่า ใครก็ตามที่เข้าและออกสำนักหลิงเซียวล้วนมีร่องรอยทิ้งไว้
แล้ว…ตู๋กูโม่เป่าเล่า?
ก่อนหน้านี้เขาบอกว่าเขาจะรอนางในสำนัก เช่นนั้นตอนนี้เขาน่าจะอยู่ข้างในแล้วหรือไม่?
แต่ก็ไม่รู้ว่าท้ายที่สุดแล้วเขาจะเข้าไปอย่างใด
หากพิจารณาจากสถานการณ์ในตอนนี้แล้ว ทุกอย่างยังคงสงบไร้ซึ่งความผิดปกติ
“คนต่อไป จัวเซิง!”
จัวเซิงดูตื่นเต้น เขาก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วก่อนจะวางแผ่นหยกดำไว้บนนั้น เหมือนกับที่หลัวเยี่ยนหมิงทำก่อนหน้า
ภาพเหตุการณ์เกิดขึ้นซ้ำดังเดิม!
เขาเบี่ยงตัวเดินเข้าไปในค่ายกลอย่างรวดเร็ว!
ผู้อาวุโสเหวินซีหันมาเร่งรัดหลัวซือซือ พลางกวักมือเรียกพร้อมยิ้มให้
หลัวซือซือเองเข้าไปได้อย่างราบรื่นเช่นกัน
และในที่สุดก็ถึงคราวของฉู่หลิวเยว่
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...