ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1128

“เจ้าตัดสินใจหรือยังว่าจะเลือกอาจารย์คนใด?”

ผู้อาวุโสวั่นเจิงถาม

ฉู่หลิวเยว่พยักหน้าตอบ

“เช่นนั้น…ข้าจะมีสิทธิ์ได้เป็นศิษย์ของท่านหรือไม่ ขอรับ?”

ใบหน้าของผู้อาวุโสวั่นเจิงฉายแววประหลาดใจ เหล่าผู้อาวุโสที่ยืนอยู่ข้างเขาเองก็มองมาทางนี้ด้วยสายตาแปลกๆ

“จริงหรือ? เจ้าคิดเช่นนี้จริงๆ หรือ?”

ไม่แปลกใจที่ผู้อาวุโสวั่นเจิงจะมีปฏิกิริยาเช่นนี้

เพราะแม้ว่าเขาจะถูกตัดสินว่าเป็นผู้ที่แข็งแกร่งสูงสุดในบรรดาเซียนหมอรุ่นอาวุโสทั้งหมด แต่เนื่องจากบุคลิกที่ค่อนข้างเข้มงวด และการตั้งเงื่อนไขในตัวลูกศิษย์ที่สูงกว่ากำหนด เขาจึงไม่ใช่ตัวเลือกที่ดีที่สุดสำหรับเหล่าศิษย์สาวก

ต้องรู้ว่าการฝึกตนของเซียนหมอนั้นแตกต่างจากแขนงอื่น ภายใต้การฝึกที่เกิดความผิดพลาดได้หลากหลาย พวกเขาจึงจำเป็นต้องมีอาจารย์ควรช่วยและสั่งสอนไปทีละขั้นตอน

ในกรณีนี้ ศิษย์หลายคนจะเลือกอาจารย์ที่มีนิสัยอ่อนโยนและเข้ากับคนได้ง่าย

อย่างน้อยก็จะได้ไม่ต้องถูกกดดัน และจมอยู่กับบรรยากาศน่าอึดอัดตลอดทั้งวัน

ซึ่งในช่วงไม่กี่ปีมานี้ ผู้อาวุโสวั่นเจิงมักจะเป็นเช่นนั้นตลอด

ว่ากันว่าสามปีแล้วที่เขาไม่ยอมรับศิษย์คนใด

มิใช่เพราะไม่มีใครอยากฝากตนเป็นศิษย์กับเขา แต่…เป็นเพราะไม่มีศิษย์คนใดผ่านการทดสอบของเขาต่างหาก

นั่นเป็นเหตุผลที่ทุกคนตกใจกันยกใหญ่ เมื่อได้ยินเส้นทางที่ฉู่หลิวเยว่เลือก

“การเป็นศิษย์ของข้า จักต้องเตรียมความพร้อมอย่างหนัก”

ผู้อาวุโสวั่นเจิงย้อนถามนางด้วยความสงสัย

“ร่างกายเล็กๆ ของเจ้า…จะรับไหวแน่หรือ?”

ฉู่หลิวเยว่ยิ้มเยาะเบาๆ

“จะไหวหรือไม่ ไว้รอท่านเห็นกับตาก็จะรู้”

ผู้อาวุโสวั่นเจิงหัวเราะลั่น

“ยังเด็กยังเล็กแท้ๆ แต่ฝีปากหาได้ธรรมดาไม่! ดี! ในเมื่อเจ้าพูดขนาดนี้ เช่นนั้น…ข้าจักทดสอบเอง!”

น้อยครั้งที่ผู้อาวุโสวั่นเจิงจะถูกยั่วยุ จนรู้สึกฮึกเหิมขึ้นมาเช่นนี้ เขายกมือขึ้นแล้วหยิบกระดาษสองแผ่นออกมา

และเพียงสะบัดมือเบาๆ กระดาษสองแผ่นก็บินไปทางฉู่หลิวเยว่

นางยกมือขึ้นรับมัน

ผู้อาวุโสวั่นเจิงกล่าวพลางยกยิ้ม

“ในมือเจ้าคือใบสั่งยาของอายุวัฒนะที่ข้าเพิ่งปรับปรุงใหม่! ทว่าในสองแผ่นนั้น มีแผ่นหนึ่งเป็นสูตรปลอม หากเจ้าจำแนกได้ว่าแผ่นไหนเป็นของจริงและแผ่นไหนเป็นของปลอม ก็ถือว่าเจ้าชนะ!”

หลังจากสิ้นเสียง ศิษย์หลายคนต่างมองหน้ากันอย่างตกตะลึง

“ทดสอบโดยตรวจหาสูตรจริงสูตรปลอมหรือ? มันจะง่ายเกินไปหรือเปล่า…”

“เจ้าจักไปรู้อันใด! นั่นคือใบสั่งยาที่เขียนโดยผู้อาวุโสวั่นเจิงเชียวนะ! มันจะง่ายขนาดนั้นได้อย่างใด!”

“ใช่แล้ว! สามปีที่ผ่านมา ผู้อาวุโสวั่นเจิงใช้แค่วิธีนี้ในการทดสอบเด็กใหม่ แต่ทว่า จนถึงทุกวันนี้ก็ยังไม่มีใครสามารถผ่านการทดสอบได้เลยสักคน!”

“ได้ยินมาว่าฉู่เยว่ผู้นั้นอายุเพียงสิบหกหนาว แต่กลับเป็นถึงเซียนหมอระดับแปด บางทีเขาอาจจะทำได้…”

“แต่ข้าว่าไม่ เมื่อก่อนก็ใช่ว่าจะไม่มีคนเก่งแบบเขา คนเก่งกว่าเขานั้นมีเยอะ แต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะเข้าตาผู้อาวุโสวั่นเจิงเสียหน่อย?”

“และก็ไม่รู้ว่าเหตุใดผู้อาวุโสวั่นเจิงถึงได้ตั้งข้อกำหนดไว้สูงเพียงนั้น เห้อ…”

ฉู่หลิวเยว่มองไปยังใบสั่งยาทั้งสองแผ่นในมือของตน

กระดาษแผ่นนี้มีขนาดเท่ากระดาษธรรมดา แต่บนกระดาษกลับมีชื่อสมุนไพรหลายร้อยชนิดเขียนอยู่ ซึ่งอันที่จริงกระดาษแผ่นเล็กๆ บางๆ นี่ไม่น่าเขียนพอด้วยซ้ำ!

หลังจากอ่านมันครั้งหนึ่ง ไม่นานฉู่หลิวเยว่ก็พบว่าข้อความบนกระดาษนั้นหายไป จากนั้นก็มีข้อความอีกหลายประโยคปรากฏขึ้นบนหน้ากระดาษโล่งๆ นั่นอีกครั้ง!

มันคือเนื้อหาที่ต่อจากข้อความเมื่อครู่!

เพียงแค่ชื่อสมุนไพรอย่างเดียว แต่มันกลับลบหายแล้วปรากฏขึ้นบนกระดาษถึงสี่ครั้ง!

ส่วนครั้งที่ห้า ได้เปลี่ยนเป็นกระบวนการปรุงยาแทน

ครั้นกวาดสายตาอ่านคร่าวๆ แล้วหนึ่งครั้ง ตัวอักษรเหล่านั้นก็หายไปอีกครา

และคราวนี้ก็ไม่มีสิ่งใดปรากฏขึ้นอีกแล้ว

กล่าวคือ ตั้งแต่ต้นจนจบฉู่หลิวเยว่ตั้งอกตั้งใจอ่านข้อความเหล่านั้นมาก ทว่านางอ่านทันแค่ “หน้าเดียว” เท่านั้น!

สำหรับคนธรรมดาแค่อ่านให้ทันก็ว่ายากแล้ว นับประสาอันใดกับการจับผิดของจริงของปลอมกัน!?

ฉู่หลิวเยว่สูดหายใจเข้าลึกๆ และมองไปยังกระดาษอีกแผ่น

ภาพเหตุการณ์เดิมๆ เกิดขึ้นอีกครั้ง

แต่โชคดีที่ครั้งนี้ฉู่หลิวเยว่เตรียมตัวมาดี ดูเหมือนนางจะมิได้วิตกกังวลขนาดนั้นแล้ว

ครั้นอ่านจบและก่อนที่บรรทัดสุดท้ายจะจางหายไป นางก็ถอนสายตาแล้วคืนใบสั่งยาทั้งสองแผ่น

ผู้คนรอบข้างต่างถอนหายใจพรืดใหญ่

ดูๆ แล้วฉู่เยว่ผู้นี้คงไม่ไหวหรอก

ใช่แล้ว จะมีสักกี่คนบนโลกที่ผ่านบททดสอบบ้าๆ เช่นนี้กัน?

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน