เข้าสู่ระบบผ่าน

ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1134

พรสวรรค์ของหรงซิวนั้นแข็งแกร่งมาก ไม่กี่ปีก่อนตอนที่ยังอยู่ในสำนักวิชา เขาก็มักจะนำหน้าเพื่อนร่วมรุ่นเสมอ

แต่ถ้าผ่านมาหลายปีขนาดนี้แล้วมิได้ฝึกฝนเลย เขาก็คงจะมิได้แข็งแกร่งดั่งเช่นอดีตอันรุ่งโรจน์แล้วหรือเปล่า?

ไหนจะยินชูหลี่ที่พอได้สู้แล้วจะกลายเป็น “คนบ้า” ขึ้นมาอีก!

หากใช้ความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขาสู้กับหรงซิวล่ะก็ บางทีเขาอาจจะชนะก็ได้!

เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของคนอื่นๆ ก็เปลี่ยนไปทันที และไม่ได้พูดอันใดอีก พวกเขาทั้งหมดทอดสายตาไปยังคนสองคนที่กำลังเผชิญหน้ากันบนท้องฟ้า

ยินชูหลี่จ้องมองสองมือที่ว่างเปล่าของหรงซิว พลันขมวดคิ้ว

ใบหน้าที่เดิมทีไร้ซึ่งอารมณ์ขุ่นมัว แปรเปลี่ยนเป็นดุดันขึ้นทันตา

“อาวุธโบราณของเจ้าล่ะ?”

หรงซิวส่ายหัว

“ไม่ต้องใช้หรอก”

สีหน้าของยินชูหลี่เย็นชาขึ้นกว่าเดิม

“ดูเหมือนเจ้าจะมั่นใจมากเลยสินะ! หรงซิว สามปีมานี้ข้าตั้งใจฝึกฝนอย่างหนักหน่วงทุกวี่วัน และเฝ้ารอให้วันนี้มาถึง! วันนี้ข้าจะใช้พลังทั้งหมดที่มี! แล้วเอาชนะเจ้าให้ได้!”

หลายปีก่อนเขาพ่ายแพ้ให้หรงซิวติดต่อกันเสียทุกครา ส่งผลให้ยินชูหลี่ในตอนนี้ยิ่งอยากเอาชนะหรงซิวมากกว่าเดิม!

เขาเฝ้ารอโอกาสเอาคืนอีกฝ่ายมาตลอด แต่หลังจากนั้นไม่นานหรงซิวก็ออกไปจากสำนักวิชา และในช่วงสามปีที่ผ่านมา เขาก็ไม่ได้โผล่หน้ามาอีกเลย

ทำให้ตัวเขาไม่เคยมีโอกาสได้สู้กับหรงซิวอย่างเป็นทางการเลยสักครั้ง

ทว่าครั้งนี้ พอเขารู้ว่าหรงซิวกลับมา เขาก็รีบมุ่งหน้ามาท้าประลองกับอีกฝ่ายทันที!

หรงซิวยิ้มเบาๆ

“เชิญเลย”

ยินชูหลี่หรี่ตาลงทันควัน ลมปราณรอบตัวเขาพุ่งสูงขึ้น!

“ผู้แข็งแกร่งระดับเทพ!”

มีเสียงอุทานจากฝูงชน!

“แรงกดดันเช่นนี้ แสดงว่าเขาทะลวงผ่านระดับครึ่งเทพไปแล้ว และน่าจะกลายเป็นระดับเหนือเทพไปแล้ว!?”

“หากบรรลุระดับเหนือเทพแล้ว ก็น่าจะสร้างอาณาเขตเซียนเทพได้แล้วสิ… แต่ปัจจุบันนี้เขาเพิ่งจะยี่สิบห้าหนาวเองมิใช่หรือ!? สมแล้วที่เป็นจอมยุทธ์ผู้ครองอันดับสามในงานประลองชิงอวิ๋น!”

“แต่ก็ไม่รู้ว่าตอนนี้หรงซิวแข็งแกร่งระดับใด ข้าได้ยินว่าตอนที่เขาออกจากสำนักวิชาเมื่อสามปีก่อน เขากลายเป็นผู้แข็งแกร่งเหนือเทพไปแล้ว และตอนนี้…”

เมื่อเสียงซุบซิบจากด้านล่างไปถึงหูของยินชูหลี่ เขาก็ยิ่งกระเหี้ยนกระหือรืออยากสู้กับหรงซิวมากกว่าเดิม!

หวืด!

เขาเหวี่ยงแขนออกไป หอกเงินในมือพลันพุ่งไปข้างหน้าทันที!

“หอกโชตอัสนี!”

หึ่ง หึ่ง!

เมื่อเขาอัดพลังปราณพลังดั้งเดิมลงในหอกสีเงินนั่น ลวดลายอักขระสีน้ำเงินที่พัวพันด้ามหอกอยู่ ก็พลันเคลื่อนไหวอย่างบ้าคลั่งราวกับมีชีวิต!

ก่อเกิดเป็นศูนย์กลางของการบีบบังคับอันน่ากลัว แล้วแผ่กระจายไปทั่วอย่างยากที่หยุดยั้งได้!

เสียงฟ้าร้องดังขึ้น!

ร่างของยินชูหลี่สว่างวาบและพุ่งเข้าไปอยู่ตรงหน้าหรงซิวในพริบตา! แล้วแทงหอกใส่เขาโดยตรง!

ผู้ชมทุกคนต่างมองไม่ทันการเคลื่อนไหวของเขา!

ฉู่หลิวเยว่หรี่ตาลงทันที

จอมยุทธ์ระดับเก้าไปจะถือผู้แข็งแกร่งเป็นระดับครึ่งเทพ และผู้ที่อยู่สูงกว่าระดับครึ่งเทพก็คือ ผู้แข็งแกร่งเหนือเทพ

ทว่าผู้ฝึกตนจำต้องทะลวงผ่านและกลายเป็นผู้แข็งแกร่งเหนือเทพเท่านั้น ถึงจะกลายเป็นผู้แข็งแกร่งระดับเทพโดยสมบูรณ์!

ซึ่งหากทะลวงมาถึงขั้นนี้แล้ว ผู้ฝึกตนจะสามารถทำการเคลื่อนย้ายเหนือแสงได้สำเร็จ โดยไม่ต้องอาศัยปัจจัยภายนอกเลย!

ระยะทางของการเคลื่อนย้ายเหนือแสงนั้น จะแตกต่างกันไปตามความแข็งแกร่งของแต่ละคน และในสนามรบของจริงนั้น เคล็ดวิชานี้ถือเป็นสิ่งที่สำคัญมากๆ

แต่ดูเหมือนหรงซิวจะไม่ได้กังวลเกี่ยวกับสถานการณ์เช่นนี้เลย

แม้ยินชูหลี่จะปรากฏตัวตรงหน้าเขาและห่างออกไปเพียงสามก้าว ทว่าใบหน้าของเขาก็ยังสงบนิ่งไม่ต่างจากตอนเริ่มต้น

ราวกับว่าเขา…คาดการไว้แล้วก็มิปาน

ฉู่หลิวเยว่ใจกระตุกวูบ!

ในขณะเดียวกันหรงซิวก็เริ่มเคลื่อนไหว!

เขายกมือขวาขึ้นพลางโน้มตัวไปข้างหน้า แล้วจับปลายหอกนั่นไว้!

“โอ้ว…”

ฝูงชนด้านล่างล้วนอุทานด้วยความตกใจ

แม่นางหลายคนต่างพากันลุกลี้ลุกลนด้วยความวิตกกังวล

เว่ยซีผิงเย้ยหยันอย่างเย็นชา

“อวดดีนัก!”

หอกโชตอัสนีของยินชูหลี่ด้ามนั้น คืออาวุธศักดิ์สิทธิ์ระดับสูงขนานแท้!

การที่หรงซิวโน้มตัวเข้าไปยับยั้งมันเช่นนั้น ช่างโง่เขลาเสียจริง!

ผู้ที่ยโสโอหังเกินตัวเช่นนี้ ย่อมพ่ายแพ้เพราะความอวดดีของตน!

แต่จู่ๆ ทันใดนั้นสีหน้าของยินชูหลี่ก็เปลี่ยนไป!

เพราะเขาพบว่าหอกโชตอัสนีอันไร้เทียมทานของเขา ถูกหรงซิวหยุดยั้งไว้อย่างง่าย และมิอาจก้าวเท้าไปข้างหน้าได้แม้แต่น้อย!

“จะให้ข้าทำต่อหรือไม่?”

ริมฝีปากบางเฉียบของหรงซิวขยับเอื้อนเอ่ยเบาๆ

แต่ยินชูหลี่กลับเกร็งไปทั้งตัว

เขาสัมผัสได้เลยว่าปลายหอกอันเย็นเฉียบและแหลมคมนั่น ได้แทงทะลุผ่านเสื้อผ้าของเขาเข้ามาแล้ว และกำลังกดทิ่มแผ่นอกของเขา!

พร้อมความเจ็บแปล๊บๆ ที่แผ่กระจายออกมาจากด้านบน

ไม่ต้องก้มหน้ามอง เขาก็รู้ว่ามีเลือดไหลออกมาจากแผ่นอก

และถ้าลึกกว่านี้…

เขาได้ตายอยู่ตรงนี้แน่ๆ!

ครั้นมองเข้าไปในดวงตาอันลึกล้ำคู่นั้น ยินชูหลี่ก็เชื่อแล้วว่าหรงซิวสามารถทำสิ่งนี้ได้จริงๆ!

เขาขบเม้มริมฝีปากไปมา ใบหน้าคมคายเริ่มซีดเซียว

หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ถอนหายใจยาวเหยียด

“ข้ายอมแพ้!”

ฮือฮา…

ฝูงชนที่เฝ้าดูด้านล่างตกอยู่ในความโกลาหล

ยอมแพ้หรือ!?

จู่ๆ ยินชูหลี่ก็ยอมจำนนอย่างนั้นหรือ!?

หากว่าตามนิสัยยามประลองของเขาแล้ว มันยากมากที่เขาจะยอมจำนนง่ายๆ เช่นนี้

ทว่าขณะเดียวกัน การที่เขายอมแพ้เช่นนี้ก็ทำให้เห็นว่า ในยามที่หรงซิวโต้กลับนั้น เขาไม่สามารถรับมือได้เลย!

ถูกคนอื่นแย่งชิงอาวุธโบราณไป แถมยังใช้มันแทงหน้าอกของตนขนาดนี้ เป็นใครจะไม่ยอมแพ้บ้าง!?

เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเร็วมาก

ทุกคนคาดหวังว่าจะได้ชมการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยม แต่หรงซิวกลับทำลายฝันของพวกเขาเสียย่อยยับ

กลุ่มคนที่ยืนอยู่หอระฆังบูรพกษัตริย์เองก็ดูตกใจไม่แพ้กัน

“หรงซิว…แข็งแกร่งถึงเพียงนี้เลยหรือ!?”

“เว่ยซีผิง มิใช่ว่าเมื่อครู่เจ้ากล่าวว่า ยินชูหลี่สามารถชนะหรงซิวได้หรอกหรือ? แล้วยามนี้เจ้าจะว่าอย่างใด? หือ?”

ทุกคนพลันหันไปมองเว่ยซีผิงอย่างพร้อมเพรียงกัน

[1] แปลว่า นิ้ว(หน่วยวัด)

——————————————-

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์