ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1140

“พี่สี่เรียกข้า ข้าไปก่อนนะ! แล้วพบกันย่ำค่ำ!”

หลัวซือซือกระซิบย้ำเบาๆ กับฉู่หลิวเยว่

ฉู่หลิวเยว่จึงได้แต่พยักหน้าและหัวเราะเบาๆ

หลัวซือซือเองก็เม้มปากฉีกยิ้ม จากนั้นก็หมุนตัวเดินจากไปเงียบๆ

ฉู่หลิวเยว่รู้สึกได้ถึงความหนาวเหน็บจางๆ ที่เข้าปกคลุมอย่างอธิบายไม่ถูก

ครั้นนางจดจ้องมองไปก็พบว่ามันคือกลิ่นของการข่มขู่บางอย่าง ที่ยากจะอธิบายถึงการมีอยู่ของมัน ลอยมาจากร่างของหลัวเยี่ยนหลินซึ่งอยู่ห่างออกไป

ร่องรอยของความประหลาดใจวาบผ่านใบหน้าของหลัวเยี่ยนหลินอย่างรวดเร็ว ดูเหมือนเขาจะประหลาดใจกับความเฉียบคมของนาง ได้แต่หรี่ตาลงทันควัน

คำเตือนที่แฝงอยู่ในนั้นไม่สามารถชัดเจนได้มากกว่านี้อีกแล้ว

ฉู่หลิวเยว่เข้าใจสิ่งที่เขาต้องการจะสื่อ แต่มันก็กว้างมาก

คำเตือน…

หลัวเยี่ยนหลินเตือนนางแปลกๆ ชอบกล

ทันใดนั้นประกายแสงของความหยั่งรู้ก็วาบผ่านเข้ามาในหัวของนาง คงไม่ใช่เพราะ…หลัวซือซือหรอกนะ!?

ครั้นตริตรองอย่างละเอียดรอบคอบ เมื่อครู่นางกับหลัวซือซืออยู่ด้วยกัน ท่าทางคงทำให้คนเข้าใจผิดได้จริงๆ…

หัวตาของฉู่หลิวเยว่กระตุกเล็กน้อย

หลัวเยี่ยนหลินคิดมากไปหรือเปล่า?

อยู่ๆ นางก็รู้สึกใจสั่น

หากหลัวเยี่ยนหลินยังคิดเช่นนี้ แล้วหรงซิว…

นางสะบัดหัวไล่ความคิดยุ่งเหยิงเหล่านี้ออกไป

ตอนนี้ได้เป็นศิษย์ของสำนักหลิงเซียวอย่างเป็นทางการแล้ว การเร่งพัฒนาความแข็งแกร่งของตนเองจึงจะเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด

นอกจากนั้นแล้ว…

ก็ยังมีจวินจิ่วชิง!

…

ไม่กี่วันก่อนหน้านี้ ฉู่หลิวเยว่ลองไปตะล่อมถามมาแล้ว จวินจิ่วชิงเองก็ถือเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงในสำนัก

เพราะเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมาเขาเองก็เป็นหนึ่งในศิษย์อันดับต้นๆ ของสำนัก ด้วยพรสวรรค์ที่โดดเด่นและพัฒนาการที่ก้าวกระโดด

เขาใช้เวลาเพียงสามเดือนเท่านั้นในการไต่ระดับ จากสิบอันดับล่างสุดของงานประลองชิงอวิ๋นไปสู่ยี่สิบอันดับแรก

ความเร็วเช่นนี้เป็นความเก่งกาจที่ไม่ใช่ใครก็สามารถทำได้

เพียงแต่เวลาของเขาในสำนักวิชานั้นก็สั้นมากเช่นกัน ไม่นานหลังจากนั้นเขาก็จากไป

และไม่กลับมาอีกเลย

แล้วอันดับของเขาก็ค่อยๆ ตกลงในเวลาต่อมา ปัจจุบันนี้ลงไปอยู่ที่อันดับสามสิบกว่าๆ แล้ว

แต่ถึงเช่นนั้น หลายคนก็ยังคงมีภาพความทรงจำของเขาที่ลึกซึ้งอยู่

เนื่องจากอาจารย์ของเขาเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงในสำนักมาก ซึ่งก็คือ ผู้อาวุโสเคอหลาน

มีผู้อาวุโสในสำนักหลิงเซียวอย่างน้อยหนึ่งร้อยแปดสิบคนเห็นจะได้

ผู้อาวุโสเคอหลานไม่ใช่ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่พวกเขา แต่ก็ยังเป็นที่รู้จักโดยทั่ว

เนื่องจากเขาและเจ้าสำนักคนปัจจุบันเป็นศิษย์พี่ศิษย์น้องจากอาจารย์เดียวกัน!

และอาจารย์ของพวกเขาก็คือเจ้าสำนักคนก่อนของสำนักหลิงเซียว!

ในปีนั้นมีข่าวลือว่าเจ้าสำนักคนนั้นตั้งใจเลือกหนึ่งในสองคนนี้ให้รับตำแหน่งต่อจากตน

เขาเอ็นดูเคอหลานเมื่อยังเป็นศิษย์มาโดยตลอด และทุกคนก็คิดว่าเขาก็คงตัดสินใจเลือกศิษย์คนนี้

คาดไม่ถึงเลยว่าสุดท้ายเขากลับไม่ได้เลือกเคอหลาน แต่กลับเป็นเลือกศิษย์ผู้ยิ่งใหญ่ที่เป็นเจ้าสำนักคนปัจจุบันนี้

แล้วยังกล่าวอีกด้วยว่าเคอหลานทำอันใดผิดมา เลยทำให้เจ้าสำนักคนเก่าโกรธ เขาจึงถูกตัดสิทธิ์

แล้วยังมีที่กล่าวอีกว่าเคอหลานถูกใส่ร้าย และเข้าไปพัวพันกับเหตุการณ์บางอย่างโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ นั่นจึงเป็นสาเหตุว่าเหตุใดเขาถึงถูกบังคับให้สละตำแหน่งเจ้าคณะ

กล่าวโดยสรุปคือไม่มีผู้ใดสามารถบอกเล่าได้ว่าในตอนนั้นเกิดอันใดขึ้น

แต่ถึงกระนั้น ในภายหลังความสัมพันธ์ระหว่างเจ้าสำนักและผู้อาวุโสเคอหลาน ก็ดูเหมือนจะสงบสุขมาโดยตลอด

ส่วนเรื่องราวภายในจะเป็นอย่างใด มีเพียงพวกเขาเท่านั้นที่รู้

แต่ด้วยเหตุนี้ตำแหน่งของผู้อาวุโสเคอหลานในสำนักจึงพิเศษมากเช่นกัน

ไม่กี่ปีมานี้ศิษย์ที่เขารับเข้ามา ทั้งหมดมีเพียงแค่สามคนเท่านั้น

จวินจิ่วชิงเป็นคนที่สาม

…

ดูเหมือนว่าตอนนี้จวินจิ่วชิงจะยังไม่ได้กลับไปที่สำนัก

ฉู่หลิวเยว่เองก็ทำได้เพียงหยุดพักไว้ชั่วคราว และรออย่างใจเย็น

เพราะจวินจิ่วชิงต้องการใช้ฉู่หนิงบีบบังคับนาง นางจึงไม่กล้าลงมือทำอันใดเกินขอบเขต

ทว่าจากมุมมองนี้ ฉู่หลิวเยว่แทบไม่รู้สึกสบายใจเลย

ตอนนี้สิ่งที่นางทำได้คือเร่งพัฒนาการฝึกฝนของตนเองให้เร็วที่สุด ในขณะเดียวกันก็ต้องตามค้นหาความจริงเงียบๆ

…

“พี่สี่ พี่มาหาข้ามีเรื่องอันใดหรือ?”

หลัวซือซือกลับมาอยู่ข้างกายหลัวเยี่ยนหลิน ก่อนเอ่ยถาม

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน