ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1142
สรุปบท บทที่ 1142 ทำตัวดีๆ อย่าได้ก่อเรื่อง: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
อ่านสรุป บทที่ 1142 ทำตัวดีๆ อย่าได้ก่อเรื่อง จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บทที่ บทที่ 1142 ทำตัวดีๆ อย่าได้ก่อเรื่อง คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
เสียงนี้มิได้ออกมาจากปากของหรงซิว ทว่ามันกลับลอยเข้าหูของฉู่หลิวเยว่อย่างชัดเจน
ทั้งทุ้มต่ำและแฝงไปด้วยความแหบพร่าที่ซึ่งกระตุ้นจิตใจของผู้คนได้อย่างง่ายดาย
ฉู่หลิวเยว่เหม่อลอยไปชั่วขณะ ทว่าก็รีบตอบโต้กลับไปอย่างรวดเร็ว นางหรี่ตามองเขาอย่างน่ากลัว
นางไม่เชื่อว่าหรงซิวจะไม่รู้เรื่องนี้
“ก็นัดไปเขาหมื่นเมรัยอย่างใดเล่า”
“เขาหมื่นเมรัย?”
คิ้วกระบี่ของหรงซิวเลิกขึ้นเล็กน้อย มิรู้ว่าคิดถึงสิ่งใดอยู่ ภายในแววตาถึงปรากฏรอยยิ้มที่ยากจะเข้าใจอยู่หลายส่วน
“เป็นที่ที่ดีทีเดียว”
เพิ่งจะกลับเข้ามาสำนักได้ ก็จะไปเสียแล้ว…
ฉู่หลิวเยว่กะพริบตาปริบๆ
“เหตุใดหรือ ไปเขาหมื่นเมรัยไม่ได้หรือ?”
ท่าทียามหรงซิวเอ่ยถึงเขาหมื่นเมรัยนั้น ดูอย่างใดก็ไม่เหมือนกับว่ากำลังเอ่ยคำชม
“จะเป็นไปได้อย่างใดกัน”
หรงซิวหัวเราะ จากนั้นก็กดคลึงริมฝีปากของนางอย่างแผ่วเบา
“รีบไปรีบกลับ ถึงแล้วก็ทำตัวดีๆ อย่าได้ก่อเรื่อง”
ฉู่หลิวเยว่ “…”
นางเพียงแค่ออกไปเที่ยวเล่นกับสหายไม่กี่คนเท่านั้น หาได้ไปสร้างเรื่องชวนตีไม่
เหตุใดน้ำเสียงของหรงซิวถึงได้เหมือนว่านางตั้งใจจะสร้างปัญหาทำเรื่องไม่ดีไปได้เล่า
“เหตุใดถึงได้เงียบไม่มีเสียงการเคลื่อนไหวเลย หรือว่าจะไม่อยู่จริงๆ”
เป็นเสียงของจัวเซิงเอ่ยขึ้น
“มิเช่นนั้นเราลองไปหาที่อื่นดูดีหรือไม่?”
“ไม่ดีกระมัง…ในเมื่อเรียกดูก็แล้ว…” หลัวซือซือพึมพำ
“ลองเข้าไปดูก่อนแล้วกัน หากไม่มีคนค่อยว่ากันอีกที”
หลัวเยี่ยนหมิงว่า ก่อนจะก้าวขึ้นไปผลักประตูเข้าไปข้างใน
หว่างคิ้วของฉู่หลิวเยว่ขมวดเข้าหากันเล็กน้อย
พริบตาที่ประตูทางเข้าเปิดออก เงาร่างของหรงซิวก็ลับหายไปจากภายในห้องแล้ว!
“ฉู่เยว่?”
เมื่อมองเห็นว่าฉู่หลิวเยว่กำลังนั่งขัดสมาธิอยู่บนเตียง หลัวเยี่ยนหมิงก็ชะงักไปครู่หนึ่ง
“เมื่อครู่ตะโกนเรียกเจ้าอยู่ด้านนอก เหตุใดเจ้าไม่ส่งเสียงตอบเล่า?”
ฉู่หลิวเยว่ค่อยๆ พ่นลมหายใจออกมา จากนั้นก็กระโดดลงมาจากเตียงด้วยท่าทีผ่อนคลาย
“ไม่มีอันใด เมื่อครู่ข้าแค่ใจลอยคิดเรื่องใบสั่งยาอยู่ เลยไม่ได้ยินน่ะ”
ภายใต้ค่ำคืนอันมืดมิด แสงที่ลอดเข้ามาในห้องนั้นสลัวอย่างมาก
คนทั้งหลายจึงมองเห็นไม่ชัดว่าริมฝีปากของฉู่หลิวเยว่นั้นบวมแดงขึ้นมาจากเดิมอยู่บ้าง ไหนจะนัยน์ตาปรือปรอยที่ฉ่ำน้ำจางๆ นั่นอีก
ฉู่หลิวเยว่หัวเราะร่า
“ไปกันเถอะ!”
…
ณ เขาหมื่นเมรัย
ในตอนที่คนทั้งหลายเดินทางมาถึง พระจันทร์ก็ปรากฏอยู่บนผืนฟ้าแล้ว
แสงจันทร์สว่างสุกใสสาดเอียงลงมาท่ามกลางป่าเขา ฉายออกมาเป็นเงาสีเขียวน้ำเงินอ่อนจาง
ลมยามค่ำพัดมาเอื่อยๆ กิ่งก้านแลใบไม้เสียดสีกันส่งเสียงกรอบแกรบ บางครั้งบางคราวจะได้ยินเสียงสวบสาบเล็กน้อยที่แตกต่างกันออกไปดังขึ้นมาอีกด้วย
ฉู่หลิวเยว่เงี่ยหูฟังอย่างตั้งใจ พบว่ามีเสียงที่ฟังแลดูครึกครื้นมีชีวิตชีวาแว่วมาจากบนยอดเขา
“วันนี้คือต้นเดือนแล้วล่ะ บรรดาศิษย์จำนวนมากต่างก็มาที่นี่กัน”
ประหนึ่งว่าอ่านใจของฉู่หลิวเยว่ออก หลัวซือซือที่อยู่ด้านข้างเอ่ยอธิบายขึ้นมา
“พวกเราตอนนี้ก็ถือว่ามาสายแล้ว แต่ว่าก่อนหน้านี้พี่สี่ช่วยจองที่ไว้ให้เรียบร้อย พวกเราตรงไปที่นั่นกันเลยก็ใช้ได้แล้ว”
ฉู่หลิวเยว่จึงได้รู้ว่าที่แท้บนเขาหมื่นเมรัยเองก็มีไว้สำหรับการนี้เช่นกัน
“ไม่ใช่ผู้ใดก็เข้ามาที่นี่ได้หรอกหรือ? เหตุใดถึงต้องลำบากลำบนกันเช่นนี้ด้วยเล่า?”
ฉู่หลิวเยว่เอ่ยถามอย่างไม่ได้ใส่ใจนัก
“นั่นย่อมเป็นเพราะตาน้ำพุอย่างใดเล่า!”
จัวเซิงที่เดินอยู่ด้านหน้าพลันหันศีรษะกลับมาตอบพลางหัวเราะเฮะเฮะ
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...