เข้าสู่ระบบผ่าน

ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1154

“คิดจะทำอันใด!”

ผู้อาวุโสเหวินซีปฏิกิริยาตอบสนองไวยิ่ง เขาสะบัดชายเสื้อคลุมคราหนึ่ง พลังปราณดั้งเดิมอันแกร่งกล้าสายหนึ่งพลันพุ่งออกไป!

ตูม!

กระแสพลังทั้งสองสายปะทะเข้ากันพอดิบพอดี! แรงที่เกิดจากการปะทะรุนแรงหนักหน่วงยิ่ง!

อย่างใดเสียผู้อาวุโสเหวินซีก็เป็นถึงหนึ่งในผู้แข็งแกร่งระดับแนวหน้าของสำนัก ด้วยการโจมตีครานี้ พลังจากทัณฑ์สวรรค์สายนั้นพลันอ่อนกำลังลงอย่างมาก

แสงสว่างที่เดิมทีพราวระยับเจิดจ้าริบหรี่ลงไม่น้อยในบัดดล

“ใครเป็นคนอัญเชิญมากัน!”

ผู้อาวุโสเหวินซีเอ่ยอย่างดุร้ายพลางก้าวเข้าไปในค่ายกล!

ส่วนผู้อาวุโสฮวาเฟิงก็ตามเขามาติดๆ อย่างเคย

“เจ้าเด็กฉู่เยว่นั่นเล่า? คงไม่ได้ถูกทัณฑ์สวรรค์ผ่าตายไปแล้วหรอกกระมัง?”

ทันทีที่กล่าวจบ เขาก็มองเห็นผู้อาวุโสเหวินซีตัวแข็งทื่อ ทั้งยังมองไปยังด้านหน้าด้วยสีหน้าตื่นตะลึง ราวกับว่ากำลังมองดูภาพฉากที่ไม่มีเกิดขึ้นมาได้อยู่ก็มิปาน

“ดูอันใด…”

เขาหันมองไปตามครรลองสายตาของผู้อาวุโสเหวินซี คำพูดที่เอ่ยออกมาจากปากแล้วครึ่งหนึ่งพลันติดขัด

เห็นเพียงว่าบนยอดเขาของเขาหมื่นเมรัยนั้น มีเด็กหนุ่มผู้หนึ่งกำลังยืนตระหง่านอยู่

รูปร่างของเขาติดจะผอมบางอยู่บ้าง ทว่ายังคงไว้ซึ่งความสูงโปร่งตรงตระหง่านอย่างเคยมิแปรเปลี่ยน

ในจังหวะนั้นเอง เขากำลังยืนอยู่ข้างตาน้ำพุ ในมือถือกระบี่เล่มยาวสีดำสนิททั้งเล่มเอาไว้แน่น ทั่วทั้งร่างเปี่ยมด้วยพลังปราณดั้งเดิมที่พรั่งพรูออกมา!

เป็นฉู่เยว่นั่นเอง!

และในขณะเดียวกันนั้น เหนือศีรษะของเขาก็มีทัณฑ์สวรรค์สองสายลอยวนเวียนอยู่!

ทัณฑ์สวรรค์เหล่านั้นอยู่ห่างกันเพียงน้อยนิดเท่านั้น

เพียงแค่ก้าวไปข้างหน้าอีกก้าวหนึ่งก็จะถูกพวกมันบดขยี้ได้อย่างง่ายดาย!

ทว่ามิรู้ด้วยเพราะเหตุอันใด ทัณฑ์สวรรค์สองสายนั้นกลับไม่ขยับเขยื้อนเลยสักนิด เพียงแค่ลอยละล่องอยู่ตรงนั้นอย่างเงียบเชียบ

ส่วนฉู่เยว่แผ่นหลังเหยียดตรง ในมือถือกระบี่ ราวกับว่ามิได้มีท่าทีหวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย…

ภาพฉากนี้ช่างประหลาดพิกลโดยแท้ กระทั่งว่าผู้อาวุโสทั้งสองท่านที่เคยชินกับประสบการณ์ดุเดือดวุ่นวายต่างๆ นานาก็ไม่ได้เอ่ยอันใดออกมาอยู่พักใหญ่

ราวกับรับรู้ได้ถึงการเคลื่อนไหวจากฟากนี้ เด็กหนุ่มผู้นั้นจึงหันมองมา

“ผู้อาวุโสเหวินซี ผู้อาวุโสฮวาเฟิง ในที่สุดพวกท่านก็มาได้เสียที!”

สีหน้าของฉู่หลิวเยว่ปรากฏแววยินดีปรีดายิ่ง ราวกับท่าทีของคนที่โล่งอกผ่อนคลายลงไม่มีผิด

สีหน้าของผู้อาวุโสทั้งสองท่านทวีความประหลาดใจยิ่งกว่าเดิม

นี่มัน…ไม่ถูกต้องแล้ว!

“พวกหลัวซือซือบอกว่าเจ้าถูกขังอยู่ในเขาหมื่นเมรัยนี่…”

ผู้อาวุโสเหวินซีเอ่ยปากอย่างละล้าละลัง

“แต่เจ้ากลับดูไม่เหมือนถูกขังอยู่เลยนะ…”

ฉู่หลิวเยว่เงื้อกระบี่ในมือขึ้นชี้ไปยังทัณฑ์สวรรค์ทั้งสองที่อยู่เหนือตัวเองขึ้นไป

“ถูกแล้วขอรับ! ศิษย์ติดอยู่ในนี้จริงๆ ขอรับ!”

นี่ถ้าบินออกไปเมื่อครู่นี้ คงมีแววถูกผู้อาวุโสเหวินซีจับได้อยู่ดี…

ฉู่หลิวเยว่คิดในใจเช่นนี้ไปพลาง ทว่าอารมณ์บนสีหน้ากลับไม่เผยช่องโหว่เลยแม้แต่น้อย

ผู้อาวุโสทั้งสองต่างพากันมองไปยังทัณฑ์สวรรค์สองสายที่ยังคงสงบนิ่งดุจขุนเขา จากนั้นก็สบตากันรอบหนึ่ง สีหน้าแปลกพิกลนัก

ภาพฉากนี้ ดูอย่างใดก็ไม่เหมือนว่าเขากำลังถูกขังอยู่เลย!

ก่อนหน้านี้เห็นพวกหลัวซือซือตื่นตระหนกกันถึงปานนั้น ก็คิดไปแล้วว่าฉู่เยว่จะตกอยู่ในวิกฤติเป็นตายเท่ากัน

ทว่ามาดูตอนนี้แล้ว…เหตุใดถึงต่างจากสิ่งที่คาดเอาไว้ก่อนหน้าโดยสิ้นเชิงเลยเล่า?

ผู้อาวุโสเหวินซีกวักมือไหวๆ

“ไม่เป็นไร มีพวกข้าอยู่ สิ่งนั้นก็ทำอันใดเจ้าไม่ได้ เจ้ามานี่ก็พอ!”

ฉู่หลิวเยว่หลุบตาลงอย่างลังเล แล้วมองไปยังถวนจื่อที่ยังคงหมอบอยู่ข้างตาน้ำพุ กระทั่งสะโพกก็ไม่ขยับเขยื้อนแม้แต่น้อย

“…”

“ท่านผู้อาวุโสขอรับ คือ…ศิษย์ขออยู่ต่ออีกสักหน่อยก่อนไปได้หรือไม่ขอรับ?”

“หา?”

เดินออกไปตอนนี้นี่จะไม่ยุติธรรมเกินไปแล้ว!

ฉู่หลิวเยว่ปรายมองด้วยหางตา ก็สบเข้าพอดีว่าภายในตาน้ำพุนั้นราวกับมีแสงส่องประกายระยิบระยับ

นางจ้องเขม็งอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ตะลึงอึ้งค้างไปในบัดดล

เพราะว่านั่นหาใช่เงาที่สะท้อนทัณฑ์สวรรค์ออกมาบนผิวน้ำไม่ แต่กลับเป็น…ทัณฑ์สวรรค์ที่มีการดำรงอยู่ของมันจริงๆ!

มิรู้ว่าตั้งแต่เมื่อไร ภายในตาน้ำพุนั้นจึงเต็มไปด้วยทัณฑ์สวรรค์ที่มารวมตัวกันดุจมังกรสีเงินที่กำลังแหวกว่ายอยู่ใต้ผิวน้ำ!

ฉู่หลิวเยว่สะกดกลั้นลมหายใจของตนเอาไว้

ใครจะไปคาดคิดว่าภายในตาน้ำพุแห่งนี้จะเก็บงำความลับอันใหญ่หลวงเช่นนี้เอาไว้อยู่!

ที่ถวนจื่อกำลังรออยู่…ก็คือสิ่งนี้เองหรือ!?

ฉู่หลิวเยว่หลุบตาลงเล็กน้อย สะกดกลั้นทุกอารมณ์ภายในแววตาให้หมดสิ้น

และเมื่อเบนสายตาขึ้นมาอีกครั้ง สีหน้าของนางก็กลับมาราบเรียบแล้ว

ในตอนที่นางกำลังจะพาถวนจื่อออกห่างจากตาน้ำพุนั่นเอง ทัณฑ์สวรรค์ทั้งสองสายที่อยู่กลางอากาศพลันแล่นปราดลงตามกันมาติดๆ!

ป๋อม!

ไม่ต้องหันกลับไปดู ฉู่หลิวเยว่ก็รู้ว่านั่นเป็นเสียงของทัณฑ์สวรรค์เหล่านั้นพากันแล่นลงไปในตาน้ำพุ!

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง ทัณฑ์สวรรค์สายที่สามที่ถูกผู้อาวุโสเหวินซีทำให้พลังถดถอยลงก่อนหน้านี้ ก็พุ่งตามลงไปในเวลาไม่นานนัก

ผู้อาวุโสเหวินซีกับผู้อาวุโสฮวาเฟิงสบตากันแวบหนึ่ง

ดูแล้วเด็กคนนี้คงคาดเดาได้ถึงอันใดบางอย่างแล้ว…

“ฉู่เยว่ เรื่องในวันนี้ ถือเสียว่าเจ้าไม่เคยเห็น…”

ผู้อาวุโสเหวินซียังพูดไม่ทันจบ บนผืนฟ้าพลันแว่วเสียงดังกัมปนาทขึ้นมาอีกครั้ง!

“ตูม ตูม ตูม”!

เป็นทัณฑ์สวรรค์มากมายหลากหลายสายทยอยปรากฏขึ้นมาทีละสายอีกครา!

ทว่าในครั้งนี้ สิ่งที่มาพร้อมกันนั้นยังมีเสียงหัวเราะดังก้องกังวานอย่างพออกพอใจขึ้นมาอีกสุ้มเสียงหนึ่ง

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า! ในที่สุดข้าก็บุกทะลวงสำเร็จแล้ว!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์