อ่านสรุป บทที่ 1154 เก็บความลับ จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บทที่ บทที่ 1154 เก็บความลับ คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
“คิดจะทำอันใด!”
ผู้อาวุโสเหวินซีปฏิกิริยาตอบสนองไวยิ่ง เขาสะบัดชายเสื้อคลุมคราหนึ่ง พลังปราณดั้งเดิมอันแกร่งกล้าสายหนึ่งพลันพุ่งออกไป!
ตูม!
กระแสพลังทั้งสองสายปะทะเข้ากันพอดิบพอดี! แรงที่เกิดจากการปะทะรุนแรงหนักหน่วงยิ่ง!
อย่างใดเสียผู้อาวุโสเหวินซีก็เป็นถึงหนึ่งในผู้แข็งแกร่งระดับแนวหน้าของสำนัก ด้วยการโจมตีครานี้ พลังจากทัณฑ์สวรรค์สายนั้นพลันอ่อนกำลังลงอย่างมาก
แสงสว่างที่เดิมทีพราวระยับเจิดจ้าริบหรี่ลงไม่น้อยในบัดดล
“ใครเป็นคนอัญเชิญมากัน!”
ผู้อาวุโสเหวินซีเอ่ยอย่างดุร้ายพลางก้าวเข้าไปในค่ายกล!
ส่วนผู้อาวุโสฮวาเฟิงก็ตามเขามาติดๆ อย่างเคย
“เจ้าเด็กฉู่เยว่นั่นเล่า? คงไม่ได้ถูกทัณฑ์สวรรค์ผ่าตายไปแล้วหรอกกระมัง?”
ทันทีที่กล่าวจบ เขาก็มองเห็นผู้อาวุโสเหวินซีตัวแข็งทื่อ ทั้งยังมองไปยังด้านหน้าด้วยสีหน้าตื่นตะลึง ราวกับว่ากำลังมองดูภาพฉากที่ไม่มีเกิดขึ้นมาได้อยู่ก็มิปาน
“ดูอันใด…”
เขาหันมองไปตามครรลองสายตาของผู้อาวุโสเหวินซี คำพูดที่เอ่ยออกมาจากปากแล้วครึ่งหนึ่งพลันติดขัด
เห็นเพียงว่าบนยอดเขาของเขาหมื่นเมรัยนั้น มีเด็กหนุ่มผู้หนึ่งกำลังยืนตระหง่านอยู่
รูปร่างของเขาติดจะผอมบางอยู่บ้าง ทว่ายังคงไว้ซึ่งความสูงโปร่งตรงตระหง่านอย่างเคยมิแปรเปลี่ยน
ในจังหวะนั้นเอง เขากำลังยืนอยู่ข้างตาน้ำพุ ในมือถือกระบี่เล่มยาวสีดำสนิททั้งเล่มเอาไว้แน่น ทั่วทั้งร่างเปี่ยมด้วยพลังปราณดั้งเดิมที่พรั่งพรูออกมา!
เป็นฉู่เยว่นั่นเอง!
และในขณะเดียวกันนั้น เหนือศีรษะของเขาก็มีทัณฑ์สวรรค์สองสายลอยวนเวียนอยู่!
ทัณฑ์สวรรค์เหล่านั้นอยู่ห่างกันเพียงน้อยนิดเท่านั้น
เพียงแค่ก้าวไปข้างหน้าอีกก้าวหนึ่งก็จะถูกพวกมันบดขยี้ได้อย่างง่ายดาย!
ทว่ามิรู้ด้วยเพราะเหตุอันใด ทัณฑ์สวรรค์สองสายนั้นกลับไม่ขยับเขยื้อนเลยสักนิด เพียงแค่ลอยละล่องอยู่ตรงนั้นอย่างเงียบเชียบ
ส่วนฉู่เยว่แผ่นหลังเหยียดตรง ในมือถือกระบี่ ราวกับว่ามิได้มีท่าทีหวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย…
ภาพฉากนี้ช่างประหลาดพิกลโดยแท้ กระทั่งว่าผู้อาวุโสทั้งสองท่านที่เคยชินกับประสบการณ์ดุเดือดวุ่นวายต่างๆ นานาก็ไม่ได้เอ่ยอันใดออกมาอยู่พักใหญ่
ราวกับรับรู้ได้ถึงการเคลื่อนไหวจากฟากนี้ เด็กหนุ่มผู้นั้นจึงหันมองมา
…
“ผู้อาวุโสเหวินซี ผู้อาวุโสฮวาเฟิง ในที่สุดพวกท่านก็มาได้เสียที!”
สีหน้าของฉู่หลิวเยว่ปรากฏแววยินดีปรีดายิ่ง ราวกับท่าทีของคนที่โล่งอกผ่อนคลายลงไม่มีผิด
สีหน้าของผู้อาวุโสทั้งสองท่านทวีความประหลาดใจยิ่งกว่าเดิม
นี่มัน…ไม่ถูกต้องแล้ว!
“พวกหลัวซือซือบอกว่าเจ้าถูกขังอยู่ในเขาหมื่นเมรัยนี่…”
ผู้อาวุโสเหวินซีเอ่ยปากอย่างละล้าละลัง
“แต่เจ้ากลับดูไม่เหมือนถูกขังอยู่เลยนะ…”
ฉู่หลิวเยว่เงื้อกระบี่ในมือขึ้นชี้ไปยังทัณฑ์สวรรค์ทั้งสองที่อยู่เหนือตัวเองขึ้นไป
“ถูกแล้วขอรับ! ศิษย์ติดอยู่ในนี้จริงๆ ขอรับ!”
นี่ถ้าบินออกไปเมื่อครู่นี้ คงมีแววถูกผู้อาวุโสเหวินซีจับได้อยู่ดี…
ฉู่หลิวเยว่คิดในใจเช่นนี้ไปพลาง ทว่าอารมณ์บนสีหน้ากลับไม่เผยช่องโหว่เลยแม้แต่น้อย
ผู้อาวุโสทั้งสองต่างพากันมองไปยังทัณฑ์สวรรค์สองสายที่ยังคงสงบนิ่งดุจขุนเขา จากนั้นก็สบตากันรอบหนึ่ง สีหน้าแปลกพิกลนัก
ภาพฉากนี้ ดูอย่างใดก็ไม่เหมือนว่าเขากำลังถูกขังอยู่เลย!
ก่อนหน้านี้เห็นพวกหลัวซือซือตื่นตระหนกกันถึงปานนั้น ก็คิดไปแล้วว่าฉู่เยว่จะตกอยู่ในวิกฤติเป็นตายเท่ากัน
ทว่ามาดูตอนนี้แล้ว…เหตุใดถึงต่างจากสิ่งที่คาดเอาไว้ก่อนหน้าโดยสิ้นเชิงเลยเล่า?
ผู้อาวุโสเหวินซีกวักมือไหวๆ
“ไม่เป็นไร มีพวกข้าอยู่ สิ่งนั้นก็ทำอันใดเจ้าไม่ได้ เจ้ามานี่ก็พอ!”
ฉู่หลิวเยว่หลุบตาลงอย่างลังเล แล้วมองไปยังถวนจื่อที่ยังคงหมอบอยู่ข้างตาน้ำพุ กระทั่งสะโพกก็ไม่ขยับเขยื้อนแม้แต่น้อย
“…”
“ท่านผู้อาวุโสขอรับ คือ…ศิษย์ขออยู่ต่ออีกสักหน่อยก่อนไปได้หรือไม่ขอรับ?”
“หา?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...