ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1160
สรุปบท บทที่ 1160 การกลับมาของคนเดิม: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
อ่านสรุป บทที่ 1160 การกลับมาของคนเดิม จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บทที่ บทที่ 1160 การกลับมาของคนเดิม คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
เพราะการเลือกประตูทั้งสองรอบก่อนหน้านี้ ทำให้ฉู่หลิวเยว่รู้สึกเป็นกังวลอยู่ไม่น้อย ในยามที่ต้องผลักประตูเข้าไป
แต่หลังจากเข้าไปแล้ว ก็พลันพบว่าสิ่งที่เห็นนั้นต่างจากที่นางคิดไว้ลิบลับ
เนื่องจากสิ่งที่นางเห็นตอนนี้มีเพียงห้องทรงสี่เหลี่ยมจัตุรัสเท่านั้น
ห้องนี้มีขนาดไม่ใหญ่นัก แต่ก็สามารถรับรองคนได้มากกว่าสิบคนได้อย่างไม่มีปัญหา
บนผนังทั้งสี่ด้านถูกแต่งแต้มด้วยลวดลายสีดำสลับขาว
ฉู่หลิวเยว่จ้องมองมันอย่างพินิจ แต่นอกจากตราสัญลักษณ์ของสำนักวิชาที่สลักอยู่บนมุมผนังด้านซ้ายแล้ว ดูเหมือนว่านางจะอ่านลวดลายอื่นๆ ไม่ออก
มองรวมๆ แล้วลวดลายเหล่านั้นดูยุ่งเหยิงไม่เป็นระเบียบ ราวกับมีคนจุ่มพู่กันลงในหมึกสีดำ แล้วตวัดวาดลงบนกระดาษสาสีขาวอย่างลวกๆ
นอกจากนี้ก็ไม่มีอันใดแล้ว
ฉู่หลิวเยว่ขมวดคิ้วแล้วเดินไปตรงกลาง
ประตูด้านหลังพลันปิดลงทันที
แต่ฉู่หลิวเยว่ไม่ได้สนใจ
อย่างใดเสีย ไม่ว่าจะเกิดอันใดขึ้น นางก็ต้องติดแหงกอยู่ในนี้สิบวัน
หลังจากมองไปรอบๆ อย่างระมัดระวัง ฉู่หลิวเยว่ก็พบว่าไม่มีสิ่งผิดปกติในห้องสี่เหลี่ยมนี้ ดังนั้นนางจึงนั่งลงบนพื้น พลางหลับตาและเริ่มตั้งจิตฝึกสมาธิ
…ใช่แล้ว แม้ว่าที่นี่จะไม่มีหน้าต่าง แต่ก็มิได้อับชื้น และเต็มไปด้วยพลังแห่งสวรรค์และโลก เช่นเดียวกับบรรยากาศด้านนอก
ในเมื่อหากิจกรรมอื่นทำไม่ได้ เช่นนั้นก็ฝึกสมาธิดีกว่า
ทว่าในขณะที่กำลังจะหลับตาและเริ่มฝึกตน จู่ๆ ก็มีเสียง “กุกกัก” ดังขึ้น พร้อมเจ้าก้อนตัวจิ๋วที่หล่นลงไปกลิ้งกับพื้น
ถวนจื่อนี่เอง
เมื่อเห็นถวนจื่อที่กำลังกระพือปีกอันเปียกชื้นและหยัดตัวลุกขึ้นยืนบนพื้นตรงหน้า ฉู่หลิวเยว่ก็ถึงกับผงะไปแวบหนึ่ง
ก่อนหน้านี้นางเคยเรียกถวนจื่อออกมาก็จริง แต่เมื่อครู่นางยังไม่ได้เรียกมันเลย แล้วไยมันถึงออกมาเองเช่นนี้?
“ถวนจื่อ?”
นางร้องเรียกมัน
พรึบๆ
ถวนจื่อกระพือปีกพัลวัน เสมือนพยายามสลัดน้ำบนตัวออก เพื่อให้ตัวแห้งสนิท
ฉู่หลิวเยว่จ้องมองมันอยู่สักพัก และอดไม่ได้ที่จะเอ่ยเตือน
“ถวนจื่อ เจ้าใช้เปลวไฟทำให้ตัวแห้งได้นะ”
ถวนจื่อหยุดการเคลื่อนไหว แล้วเงยหน้าขึ้นมองนางอย่างกระตือรือร้น
รูม่านตาของฉู่หลิวเยว่หดลงในทันใด!
เพราะนางเห็นเส้นแสงสีเงินพร่างพราวแล่นริ้วไปมาในดวงตาของถวนจื่อ!
…นั่นมัน ทัณฑ์สวรรค์หรือ!?
นางรู้ว่าถวนจื่อฉวยโอกาสเมื่อครู่ก่อนกลืนกินทัณฑ์สวรรค์จำนวนมากเข้าไป เพื่อช่วยกระตุ้นพลังแห่งสายเลือดของมัน แต่นางไม่คิดจะมีสถานการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นด้วย
“ถวนจื่อ เจ้าไม่เป็นไรใช่หรือไม่?”
ถวนจื่อส่ายหัวและเริ่มกระพือปีกระรัวอีกครั้ง
“มีทัณฑ์สวรรค์มากมายไหลเวียนอยู่รอบตัวมัน และยังไม่ถูกดูดซับเข้าไปอย่างสมบูรณ์ ถ้ายามนี้มันใช้เปลวไฟสุ่มสี่สุ่มห้า…คงได้เผาไหม้ทั้งตัวแน่ และกลัวว่าแม้แต่มันเองก็อาจจะคุมไม่อยู่”
อินทรีสามตากล่าวอย่างเย็นชา
ฉู่หลิวเยว่เข้าใจในทันที ก่อนจะมองไปยังถวนจื่อที่กำลังง่วนอยู่กับการกระพือปีกอยู่บนพื้น พลันกระตุกยิ้มมุมปากเบาๆ
“ถ้าอย่างนั้น…คราวนี้มันต้องใช้เวลานานเท่าไร ถึงจะดูดซับพลังนั่นได้หมด?”
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...