ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1159
สรุปบท บทที่ 1159 เลือกแบบเดิม: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปตอน บทที่ 1159 เลือกแบบเดิม – จากเรื่อง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
ตอน บทที่ 1159 เลือกแบบเดิม ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดยนักเขียน จ้าน นิชิโนะ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ผู้อาวุโสวั่นเจิงปรายตามองเขาอย่างเอาเรื่อง
ผู้อาวุโสฮวาเฟิงปิดปากอย่างรู้ทัน
“ฮึย! ขำขันน่า! อย่าสนใจเลยๆ!”
ผู้อาวุโสวั่นเจิงพลันเหยียดยิ้ม
“ช่างมัน ฟังแล้วก็ตลกดี เอาไว้รอนางกลับมาแล้วข้าจะเล่าให้นางฟัง นางต้องชอบแน่ๆ”
“ห๊า!”
ท่าทางของผู้อาวุโสฮวาเฟิงเปลี่ยนไปทันที
“นี่เจ้า! ข้าไม่ได้…พอแล้ว พอ พอ ข้าผิดเอง! ข้ายอมแล้ว!”
ครั้นเห็นผู้อาวุโสวั่นเจิงแสยะยิ้มเช่นนั้น ผู้อาวุโสฮวาเฟิงพลันรู้สึกเสียใจ และนึกอยากจะตบปากตัวเองขึ้นมา
…เจ้าคนปากไวเอ้ย!
เรื่องดีๆ มีไม่พูด จะไปพูดถึงเจ้าเด็กแสบนั่นเหตุใด!
ดีแล้ว ขุดหลุมแล้วกระโดดเอง!
เกือบแล้ว เกือบขุดหลุมฝังตัวเองแล้ว!
จากนั้นผู้อาวุโสวั่นเจิงก็เลิกต่อล้อต่อเถียงกับเขา
แต่พอนึกถึงฉู่เยว่ที่ถูกคุมขังแล้ว เขาก็พลันขมวดคิ้วมุ่นอย่างอดไม่ได้
เด็กคนนี้มีพรสวรรค์ที่น่าทึ่งและมีลมปราณอันแกร่งกล้า
ขอเพียงแค่พร่ำสอนสั่งให้ดี ในอนาคตเขาจักกลายเป็นยอดฝีมือผู้เก่งกาจแน่นอน!
เดิมทีเขาอยากให้เด็กคนนั้นมีชื่ออยู่บนอันดับชิงอวิ๋นให้เร็วที่สุด ทว่าเมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว ก็เกรงว่าเป้าหมายนั้นอาจจะล่าช้ากว่าที่คิดไว้
แถมเขายังวางแผนการเรียนการสอนในวันนี้มาแล้วด้วย!
ผู้อาวุโสวั่นเจิงส่ายหัวด้วยความอนาถใจ
“เช่นนั้น…ก็รอเขาออกมาก่อนแล้วกัน!”
…
ข่าวที่ฉู่หลิวเยว่ถูกคุมขังในบนเขาเฝิงหมิน แพร่กระจายไปทั่วสำนักวิชาอย่างรวดเร็ว
เกิดปฏิกิริยาตอบสนองที่แตกต่างกันไปในหมู่ลูกศิษย์ และมีการจับกลุ่มสนทนากันมากมาย
ทว่าขณะเดียวกัน ฉู่หลิวเยว่กลับไม่รู้เรื่องอันใดเลย
หลังจากเข้าไปในค่ายกลแล้ว นางก็มองเห็นหอคอยเจ็ดชั้นบนเนินเขาเล็กๆ ระหว่างทางขึ้นเขาเฝิงหมิน
สัญชาตญาณบอกนางว่านั่นคือที่มาของเสียงโบราณลึกลับ และมันคือสถานที่กักขังนาง ก่อนจะก้าวเท้าเดินไปข้างหน้าเรื่อยๆ
เมื่อถึงด้านล่างหอคอย ฉู่หลิวเยว่พลันหยุดฝีเท้าอยู่หน้าประตู
รอบด้านเต็มไปด้วยแมกไม้เขียวชอุ่ม
รอบๆ หอคอยไร้ซึ่งเงาของสิ่งมีชีวิต มีเพียงกองหินสีเทาและสีขาววางซ้อนกัน
ราวกับไม่มีใครมาที่นี่นานแล้ว
หรือพูดอีกอย่างก็คือแทบไม่ค่อยมีใครมาที่นี่
เมื่อมองไปที่ประตูเหล็กสีดำบานใหญ่ตรงหน้า ฉู่หลิวเยว่ก็หรี่ตาลงพลางปรับลมหายใจให้สงบ แล้วก้าวไปข้างหน้า
ทันทีที่เดินไปถึงประตู ประตูบานใหญ่ก็เปิดออกโดยอัตโนมัติ โดยไม่รอให้นางเอื้อมมือไปเปิด
แอด…
แวบหนึ่ง ฉู่หลิวเยว่นึกว่าตัวเองกำลังเปิดวัตถุโบราณคร่ำครึบางอย่างที่เต็มไปด้วยฝุ่น
“เข้ามาสิ”
เสียงที่ฟังดูมีอายุดังเข้ามาในหูของนาง
ฉู่หลิวเยว่ตั้งสติให้มั่นแล้วเดินเข้าไปข้างใน
…
เมื่อเข้าไปแล้ว นางก็เจอกับความมืดมิด
ฉู่หลิวเยว่พยายามเพ่งตามองไปรอบๆ แต่กลับเห็นเพียงเงาดำที่ดูคลุมเครือ
ขนงเรียวขมวดพันกัน
และจู่ๆ ประตูที่อยู่ข้างก็ปิดลงทันควัน!
ปัง!
เสียงบานประตูกระแทกดังลั่น ร่างเพรียวระหงหันขวับไปมองทันที
ความมืดมิดเบื้องหน้าพลันสว่างวาบ!
หัวใจของนางเต้นรำส่ำ แต่พอมองที่บานประตูดีๆ ก็เห็นว่าตรงกลอนประตูนั้นขึ้นสนิมเล็กน้อย
“ที่นี่มีเจ็ดชั้น เจ้าต้องการไปชั้นใด?”
เสียงนั้นเอ่ยขึ้นในหูของนาง
นางหมุนตัวหันกลับไปมองทางเดิมอีกครั้ง
ภายในห้องโถงที่กว้างขวางและว่างเปล่านั้น มีประตูเจ็ดบานลอยอยู่กลางอากาศเงียบๆ!
มีแสงเรืองรองส่องประกายรอบๆ ประตู รัศมีอันศักดิ์สิทธิ์และสง่างามนั่นสะท้อนลงบนพื้นที่ปูด้วยแผ่นหยกสีนิล
ฉู่หลิวเยว่เจ็บแปลบไปทั้งใจ ราวกับถูกบางอย่างบีบเค้นหัวใจของนาง แม้แต่หายใจก็ยังลำบาก
มันคือปฏิกิริยาตอบสนองเมื่อเผชิญหน้ากับพลังอันทรงพลัง!
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...