สรุปตอน บทที่ 1164 ข้าไม่ได้สนใจท่าน – จากเรื่อง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
ตอน บทที่ 1164 ข้าไม่ได้สนใจท่าน ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดยนักเขียน จ้าน นิชิโนะ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
นอกจากพวกเขาสองคนที่อยู่อยู่ในจุดประลองแล้ว ก็เริ่มมีผู้ชมบางคนย่างกรายเข้ามาเลียบเคียงบริเวณใกล้ๆ
“นั่นหลิ่วจื่ออันกับฉู่เยว่มิใช่หรือ? พวกเขาจะทำอันใดกัน ท้าประลอง?”
“เข้าไปในจัตุรัสชิงหมิงเช่นนั้น ก็ต้องท้าประลองอยู่แล้วสิ! จิ๊ จู่ๆ เหตุใดสองคนนั้นถึงท้าประลองกันล่ะ?”
“เจ้าไม่รู้หรือ? ก่อนหน้านี้ฉู่เยว่ก็ล้มหลิ่วจือถงมาแล้วมิใช่หรือ ส่วนหลิ่วจื่ออันผู้นั้น ก็ดูเหมือนจะเป็นน้องชายของนางที่มาจากต้นตระกูลเดียวกัน…ปกติแล้วเวลาอยู่ในสำนักวิชา หลิ่วจื่ออันผู้นี้ก็มักจะอาศัยบารมีของหลิ่วจือถง กร่างใส่คนอื่นไปทั่วหลายต่อหลายครา”
“หา เช่นนั้นฉู่เยว่ก็แย่นะสิ? ถึงเขาจะมีพรสวรรค์อันเลอเลิศ แต่เหมือนว่าเขาเพิ่งจะทะลวงถึงเซียนหมอระดับแปด ส่วนหลิ่วจื่ออันก็เพิ่งทะลวงถึงระดับเก้าไปเมื่อไม่นานนี้เองใช่หรือไม่?”
“นี่ฉู่เยว่กำลังคิดอันใดอยู่ ไฉนเขาถึงรับคำท้าแล้วมั่นใจว่าตัวเองจักเอาชนะได้? การท้าประลองเช่นนี้ เหล่าผู้อาวุโสเองก็มิอาจเข้ามาแทรกแซงได้…”
เกิดการถกเถียงกันอย่างล้นหลาม
แส้เสียงกระซิบนินทาจากทุกสารทิศ เสียงทุกชนิดดังลอดเข้ามาในหูทั้งสองข้าง
สีหน้าของฉู่หลิวเยว่ยังคงเรียบนิ่งไม่เปลี่ยนแปลง
หลิ่วจื่ออันเองก็นำหม้อต้มโอสถของตนออกมา
“เหอะ เช่นนั้นก็จงน้อมรับความพ่ายแพ้เสีย!”
…
ภายในจัตุรัสอันกว้างใหญ่ ทั้งสองคนยืนเผชิญหน้ากันจากระยะไกล
ด้านหน้าของพวกเขามีหม้อต้มโอสถวางอยู่
หลิ่วจื่ออันเริ่มลงมือก่อน
ตอนนี้เขาเป็นเซียนหมอระดับเก้าแล้ว แม้เขาจะกลั่นได้เพียงเม็ดยาระดับต่ำ แต่การจัดการกับฉู่เยว่ที่อยู่เพียงระดับแปดนั้น ย่อมไม่ต่างจากปลอกกล้วยเข้าปากเลยมิใช่หรือ?
ความจริงแล้วก่อนจะมาหาเรื่องอีกคน เขาได้เตรียมตัวสำหรับการกลั่นยาอายุวัฒนะไว้แล้ว
ฉะนั้นแม้แต่การเตรียมสมุนไพร เขาก็ได้คัดสรรไว้อย่างดิบดีแล้ว
เขาหยิบสมุนไพรเหล่านั้นออกมาทีละชิ้น แล้วจัดวางไว้ด้านข้าง ก่อนจะวางมือข้างหนึ่งบนหม้อต้มโอสถ
พรึบ!
เปลวเพลิงสีฟ้าลุกโชนขึ้นมา!
พลันสะบัดแขนเสื้อคลุมดังอย่างไว สมุนไพรเหล่านั้นลอยขึ้นทีละชิ้นแล้วตกลงไปในหม้อต้มตามลำดับ
กลิ่นหอมปนขมอันเป็นเอกลักษณ์ของสมุนไพรแพร่กระจายไปในอากาศ
ทว่าจนถึงตอนนี้ฉู่เยว่ที่อยู่ตรงข้ามเขากลับไม่ได้เคลื่อนไหวเลยสักนิด ต่างจากเขาที่รีบปรุงยาอย่างสิ้นเชิง
นางทำเพียงยืนอยู่ตรงนั้น แล้วยกมือขึ้นกอดอกอย่างเกียจคร้าน
หากมองตามสายตานางไป ก็จะเห็นว่านางกำลังมองหลิ่วจื่ออันอยู่
มองเขาเนี่ยนะ?
การปรุงยาของหลิ่วจื่ออันน่าสนใจตรงไหนกัน?
ผู้ชมหลายคนที่อยู่ระแวกนั้นล้วนมองหน้ากันด้วยความฉงน
การประลองได้เริ่มขึ้นแล้ว เหตุใดฉู่เยว่ถึงยังไม่เริ่มปรุงยาอีก?
เอาแต่ยืนมองคนอื่นปรุงยาอย่างไม่ทุกข์ร้อนเช่นนั้น นี่เขาจะชนะได้จริงๆ หรือ?
“ฉู่เยว่ เจ้ามีปัญหาอันใดหรือเปล่า?”
จงซวิ๋นขมวดคิ้วและถามด้วยความกังวล
“ถ้าสมุนไพรไม่พอ ข้าจะไปหาที่หุบเขาวาโยโอสถแล้วนำมาให้เจ้า”
ก่อนมาที่นี่หลิ่วจื่ออันเตรียมตัวมาอย่างดี แต่ฉู่เยว่ยังไม่มีอันใดเลย!
เขาเพิ่งออกมาจากภูเขาเฝิงหมิน แล้วตอบรับคำท้าประลองโดยไม่รีรอ เขากลัวว่าศิษย์น้องของเขาจะมีสมุนไพรไม่พอ
ฉู่หลิวเยว่เอียงศีรษะไปมองแล้วยิ้มตอบ
“ขอบคุณศิษย์พี่จงซวิ๋น แต่ข้ามีสมุนไพรครบแล้ว ท่านมิต้องกังวล”
จะให้จงซวิ๋นวางใจได้อย่างใด?
ถึงจะมีวัตถุดิบครบตามต้องการ แต่เขาก็กลั่นได้เพียงเม็ดยาระดับแปด อย่างใดก็แพ้หลิ่วจื่ออันแน่นอน!
หากว่าตามระดับที่ต่างกันในตอนนี้ มีเพียงทางเดียวที่ฉู่เยว่จะชนะ
นั่นก็คือ หลิ่วจื่ออันกลั่นยาไม่สำเร็จ!
ถ้าแบบนั้นฉู่เยว่ถึงจะเอาชนะได้!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...