ตอน บทที่ 1175 ตัวตนของพี่เป่า จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 1175 ตัวตนของพี่เป่า คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
ฉู่หลิวเยว่คิดไม่ถึงว่าเขาจะถามเรื่องนี้ จึงอดตกใจขึ้นมาไม่ได้
วิถีหมัดหรือ?
ยามที่ปล่อยหมัดออกไปเมื่อครู่ นางมิได้คิดวางแผนใดๆ เพียงแต่ใช้สัญชาตญาณนำไปเท่านั้น
แต่พอมาคิดดูตอนนี้แล้ว มันน่าจะเป็นเพราะ…ตอนที่นางสู้กับหุ่นเชิดเหล่านั้น และถูกพี่เป่าสอนวิถีหมัดไปในตัว?
ทว่าเนื่องจากครานั้นนางใช้พลังส่วนใหญ่ไปกับการจัดการหุ่นเชิด จึงไม่ได้สนใจเรื่องวิถีหมัดมากนัก
หากแต่ไยจู่ๆ ผู้อาวุโสวั่นเจิงถึงถามเช่นนี้?
ฉู่หลิวเยว่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วตอบว่า
“ศิษย์เรียนมาจาก ศิษย์พี่ท่านหนึ่งขอรับ”
“ศิษย์พี่คนใด?”
ผู้อาวุโสวั่นเจิงถามต่อ
หว่างคิ้วของฉู่หลิวเยว่เริ่มย่นเข้าหากัน
การที่ผู้อาวุโสวั่นเจิงถามเช่นนี้ หรือว่าเขาอาจจะรู้จักพี่เป่า?
แต่ก่อนหน้านี้พี่เป่าไม่เคยพูดถึงพื้นภูมิของตัวเองเลย แล้วผู้อาวุโสวั่นเจิงจะรู้จักเขาได้อย่างใด
สำหรับฉู่หลิวเยว่ในตอนนี้แล้ว มันยากที่จะวิเคราะห์เรื่องตัวตนของเขา แล้วเชื่อมโยงความสัมพันธ์ของเขากับผู้อาวุโสวั่นเจิง
“เป็น…ศิษย์พี่ที่บังเอิญเจอกันขอรับ”
ฉู่หลิวเยว่เอื้อนเอ่ยอย่างเชื่องช้า
“ศิษย์เคยประลองกับเขา และได้โอกาสเรียนรู้เคล็ดวิชาเหล่านี้มาขอรับ”
“เจ้า? ประลองกับเขา?”
ผู้อาวุโสวั่นเจิงถามย้อน น้ำเสียงเต็มไปด้วยความฉงนงุนงง
ฉู่หลิวเยว่ใจเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ และสัมผัสได้ถึงแววตาของผู้อาวุโสวั่นเจิงที่กำลังจ้องมองนาง ราวอ่านใจนางได้อย่างทะลุปรุโปร่ง!
“ตอนนี้เขาอยู่ที่ใด?”
ฉู่หลิวเยว่ส่ายหัวเบาๆ
“ศิษย์มิทราบขอรับ”
นางไม่รู้จริงๆ นะ
ถึงพี่เป่าจะกล่าวว่าแล้วพบกันในสำนักวิชา แต่ตอนนี้กลับยังไม่เห็นแม้แต่เงา หลังจากที่นางเข้ามาในสำนักแล้ว ก็แทบไม่มีเวลาตามหาเขา และเพราะไม่รู้จักตัวตนของเขา นางจึงมิกล้าทำการใหญ่เกินตัว
“เจ้าไม่รู้หรือ?”
เห็นได้ชัดว่าผู้อาวุโสวั่นเจิงไม่เชื่อ เขาจ้องมองเด็กหนุ่มตรงหน้าอยู่นาน แต่ก็ไม่มีท่าทีแปลกๆ หลุดออกมาแต่อย่างใด
สิ่งนี้ทำให้ความคิดที่เขามั่นใจนักหนา เริ่มสั่นคลอนด้วยความโลเล
“เจ้าไม่รู้จริงๆ หรือ?”
ฉู่หลิวเยว่ลอบถอนหายใจเบาๆ
“ศิษย์มิทราบจริงๆ ขอรับ”
เกิดความเงียบสงัดขึ้นในห้องโถงพักหนึ่ง
ผู้อาวุโสวั่นเจิงพ่นลมหายใจออกมาพรืดใหญ่
“เขาเต็มใจสอนวิถีหมัดนี้ให้เจ้า แสดงว่าเขาให้ความสำคัญกับเจ้ามาก…”
คำพูดนั้นแฝงไปด้วยความอาลัย
และพอฟังจากน้ำเสียงแล้ว ดูราวมิใช่ศัตรูคู่แค้น…
ฉู่หลิวเยว่แอบพินิจในใจ ก่อนจะเอ่ยถามอย่างระมัดระวัง
“ท่านอาจารย์ ท่านรู้จักเขาหรือขอรับ?”
ผู้อาวุโสวั่นเจิงชะงัก พลันหัวเราะอย่างขมขื่น
“ประมาณนั้น!”
ฉู่หลิวเยว่งุนงงกว่าเดิม
อันใดคือ…ประมาณนั้น?
“เจ้าหนู…เจ้าโชคดีมากนะ!”
ผู้อาวุโสวั่นเจิงมองนางด้วยสายตาซับซ้อน เสมือนพยายามเก็บซ่อนคลื่นอารมณ์บางอย่าง ที่กำลังพุ่งพล่านอยู่ในส่วนส่วนลึกของดวงตาคู่นั้น
ฉู่หลิวเยว่คิดทบทวนในใจ ก่อนจะเอ่ยว่า
“ได้รับคำชี้แนะจากศิษย์พี่ผู้นั้น ศิษย์เองก็รู้สึก…เป็นเกียรติมากขอรับ”
ผู้อาวุโสวั่นเจิงพยักหน้ารับ พลันส่ายหัวแล้วระบายยิ้มบางเบา
“ไม่แปลกเลยที่…ระดับเจ็ดขั้นต้นอย่างเจ้า จะเอาชนะหลิ่วจื่ออันได้อย่างง่ายดาย…”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...