เข้าสู่ระบบผ่าน

ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1186

เมื่อได้ยินเขาพูดเช่นนี้ ฉู่หลิวเยว่ก็วางใจได้เต็มร้อย

โอกาสหายากเช่นนี้ แน่นอนว่านางต้องรีบคว้าเอาไว้!

ดังนั้นนางจึงรีบรำลึกถึงสมุนไพรในหุบเขาวาโยโอสถเหล่านั้นที่เห็นผ่านตาวันนี้ พลางคิดคำนวณและหาข้อสรุปออกมาได้ในที่สุด

เข้าทางนางแล้วครานี้!

เพื่อเห็นแก่ผู้อาวุโสวั่นเจิงที่ยอมทุ่มเทเพื่อนางมากมายขนาดนี้ ฉะนั้นคราวนี้ นางจะต้องกลั่นยาเม็ดออกมาให้ดีที่สุด!

ไกลออกไปหลายพันลี้ ณ แอ่งบุหรงมรกต

พื้นที่แห่งนี้ล้อมรอบไปด้วยภูเขาเขียวขจีและแมกไม้นานาพรรณ

ตรงกลางมีแอ่งน้ำสีฟ้าครามขนาดใหญ่ พร้อมกับต้นไม้จำนวนนับไม่ถ้วนที่เติบโตขึ้นกลางแอ่งน้ำ จนเกิดเงาสะท้อนบนผืนน้ำราวผ่านม่านสีเขียวผืนใหญ่

ธารธาราและท้องนภากลมกลืนเป็นสีเดียวกัน กิ่งก้านใบไม้พลิ้วไหวตามแรงลม สายน้ำไหลเอื่อยไปตามเส้นทางสายหนึ่ง เกิดเป็นน้ำตกสีฟ้าครามที่ทอประกายสีเงินรำไร

เหมือนลำธารขนาดใหญ่ที่ไหลผ่านป่าไม้อันอุดมสมบูณ์และงดงามต้องตาต้องใจ

ที่นี่ถือเป็นสถานที่พิเศษภายในอาณาจักรเสิ่นซวี่ ลือกันว่าเมื่อหลายพันปีก่อนเคยมีราชาแห่งการหลอมอาวุธมาที่นี่และหลอมอาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งราชาได้สำเร็จ

แต่น่าเสียดายที่เขาได้ใช้พละกำลังและพลังปราณทั้งหมด ไปกับการหลอมอาวุธในครั้งนั้น และหลังจากหลอมอาวุธเสร็จได้ไม่นานเขาก็เสียชีวิต

นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา อาวุธโบราณนั่นก็ถูกทิ้งไว้ในแอ่งบุหรงมรกตแห่งนี้ โดยไม่มีผู้ใดทราบที่อยู่ที่แน่ชัดของมัน

เป็นเวลาหลายพันปีที่ผู้ฝึกตนจำนวนนับไม่ถ้วนจากอาณาจักรเสิ่นซวี่มาที่นี่ และทำการขุดเจาะผ่านหน้าดินลงไปลึกถึงสามฉื่อ[1] เพื่อค้นหาอาวุธของราชา

ทว่าในบุหรงมรกตแห่งนี้เต็มไปด้วยอันตราย ผู้ฝึกตนที่เข้ามาล้วนจบชีวิตกันอยู่ในนี้คนแล้วคนเล่า และไม่มีใครค้นพบวัตถุดังกล่าวเลย

เวลาผ่านไป ผู้คนที่เข้ามาเริ่มลดน้อยลงเรื่อยๆ

ทว่าไม่กี่เดือนมานี้ เกิดห้วงนิมิตในบุหรงมรกตขึ้นบ่อยครั้ง หลายคนจึงคาดเดาว่าในที่สุดอาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งราชา จักปรากฏกายออกมาแล้ว!

ผู้คนมากมายต่างตกตะลึง!

กองทัพจำนวนมากพร้อมเคลื่อนไหวและต้องการใช้โอกาสนี้ชิงมันมาเป็นของตน!

เดิมทีเรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับสำนักหลิงเซียวเลย

แต่คราวนี้มันต่างออกไป

เพราะราชาผู้หลอมอาวุธขึ้นที่นี่และตายจากนั้น เป็นคนของสำนักหลิงเซียว!

ดังนั้นคราวนี้ เหล่าผู้อาวุโสและศิษย์หลายคนจึงเตรียมความพร้อมกันตั้งแต่เนิ่นๆ ก่อนจะเดินทางมาที่นี่

หรงซิวและพรรคพวกของเขารออยู่ที่นี่มาสิบวันแล้ว

และระหว่างนั้นก็ยังมีผู้คนจากทั่วสารทิศทยอยมาไม่หยุดหย่อน

บางคนเมื่อเห็นว่าสำนักหลิงเซียวเข้าร่วมศึกนี้ด้วย ก็ถึงกับยอมถอนตัวและถอยกลับอย่างชาญฉลาด

แต่ก็ยังมีบางกลุ่มที่ยังอยู่ที่นี่

ถึงสำนักหลิงเซียวจะเป็นสำนักวิชาอันดับหนึ่งในอาณาจักรเสิ่นซวี่ และถึงคนที่เข้าร่วมศึกในครานี้อย่างพวกของหรงซิวจะเป็นตัวแทนของตระกูลชั้นหนึ่ง ที่มีความแข็งแกร่งเป็นเลิศเป็นพิเศษก็จริง

แต่ถึงกระนั้นก็มิอาจขับไล่ได้ทุกคน

เพราะอย่างใดเสีย พระราชวังเมฆาสวรรค์และตระกูลอื่นๆ ที่อยู่ฝั่งเขา ก็ไม่ใช่ตระกูลชั้นหนึ่งเพียงตระกูลเดียวในอาณาจักรเสิ่นซวี่

ยิ่งไปกว่านั้น พวกเราสนใจสิ่งที่อยู่ตรงหน้าต่างหาก ใครจักสนใจเรื่องต้นตระกูลกัน?

ในยามนี้ ผู้คนจากทุกสารทิศล้วนมารวมตัวกันที่แอ่งบุหรงมรกต และร่วมใจกันรอให้อาวุธของราชาในตำนานปรากฏขึ้นในใต้หล้านี้!

“ผ่านมานานมากแล้ว นอกจากห้วงมิติแปลกๆ ที่เกิดขึ้นในชั้นอากาศ ก็ไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้นด้านล่างเลย และไม่รู้ว่าเมื่อใดสมบัติล้ำค่านั้นจะเผยตัวออกมา…”

จู่ๆ ก็มีเสียงทุ้มต่ำของแม่นางคนหนึ่งดังขึ้น ท่ามกลางฝูงชนจากสำนักหลิงเซียวที่กำลังรอคอยอย่างเหนื่อยหน่าย

“อย่างใดเสียมันก็เป็นถึงอาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งราชา ย่อมใช้ความอดทนเพียรพยายามในการหลอม หากแต่รอมานานหลายพันปีแล้ว ยังต้องรอต่อไปอีกหรือ?”

คนที่อยู่ด้านข้างปลอบใจนาง

“เอาน่า! มันก็นานแล้วที่อาณาจักรเสิ่นซวี่ไม่มีอาวุธระดับนี้ อีกทั้ง แต่เดิมเจ้าสิ่งนี้ก็เป็นผลงานของผู้อาวุโสสำนักเรา นานแค่ไหนก็ต้องรอ”

“ไม่ใช่แค่รอนะ แต่ต้องนำมันกลับไปได้ด้วย มิเช่นนั้นการเดินทางครานี้ได้สูญเปล่าแน่? ไหนจะภาพลักษณ์ของสำนักวิชาอีก…”

พวกเขาเริ่มซุบซิบพูดคุยกัน

ทว่าตั้งแต่แรกเริ่มจนถึงตอนนี้ หรงซิวมิได้เอ่ยคำใดออกมาเลย เขาทำเพียงยืนรอด้วยความอดทน

เขาสวมชุดคลุมสีขาวราวหิมะ ร่างสูงสง่ายืนนิ่งเสมือนกำลังชื่นชมทิวทัศน์ของบุหรงมรกตเงียบๆ

เว่ยซีผิงกัดฟันแน่น ไม่พูดไม่จา แต่ในใจกลับคิดตลอดว่า หากมีโอกาสเขาจะต้องฆ่าหรงซิวให้ได้!

และเมื่ออาวุธศักดิ์สิทธ์แห่งราชาถือกำเนิดขึ้น เขาจะต้องชิงมันมาก่อนหรงซิว!

หรงซิวเมินเฉยต่อสุ้มเสียงเหล่านั้นโดยสิ้นเชิง

เขากลืนกินพลังปราณดั้งเดิมของสวรรค์และโลกรอบๆ ไม่หยุดหย่อน เพื่อยกระดับการฝึกฝนของตัวเอง พลางมองไปยังทิวทัศน์ด้านล่างและธรรมชาติรอบตัวเขา สีหน้าเคร่งเครียดพลันผ่อนคลายลงในทันตา

ไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอันใดอยู่

เปรี้ยง!

ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้นจากฟากฟ้า!

เสียงสนทนาเมื่อครู่พลันหายเงียบไปทันควัน

ทุกคนเงยหน้าขึ้นมอง!

ก่อนจะเห็นว่าท้องฟ้าที่เคยปลอดโปร่ง กำลังถูกกลืนกินด้วยคลื่นเมฆาทมิฬอย่างรวดเร็ว!

สายลมกระโชก สันนิบาตร่ำร้อง!

ท้องนภามืดลงอย่างรวดเร็ว

“คราวนี้ของจริงแน่ๆ! เจ้าสิ่งนั้นกำลังจะมาจุติแล้ว!”

บนยอดเขาที่อยู่ไม่ไกล มีบุรุษรูปร่างสันทัดผิวสีเข้มคนหนึ่ง กำลังยืนหัวเราะชอบใจ

“ทันเวลาพอดี! ไหนข้าขอดูสิ ว่าเจ้าอาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งราชานี่ จักสร้างความเสียหายได้มากเพียงใดเชียว!”

หรงซิวเองก็เงยหน้าขึ้นมองเช่นกัน

ดวงตาอันล้ำลึกของเขาดูสงบและคาดเดาไม่ได้

เปรี้ยง!

ทัณฑ์สวรรค์ผ่าลงมา!

[1]ฉื่อ หน่วยวัดความยาว ฟุต/ไม้บรรทัด

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์