ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1195

ผู้อาวุโสวั่นเจิงและคนอื่นๆ ชะงักไป

ในตอนนั้นเอง จินเหลย และคนอื่นๆ ก็ขยับตัวแล้ว!

แทบจะในเวลาเดียวกัน ผู้อาวุโสทุกท่านของสำนักก็รีบตามเขาไปในทันที!

แต่กลับถูกคนกลุ่มหนึ่งขวางเอาไว้

ท้ายที่สุดแล้วในตอนนี้ก็มีผู้อาวุโสจำนวนไม่น้อยจากสำนักทางนี้ได้ออกมาแล้ว สำหรับคนทั่วไปแล้ว โดยพื้นฐานนั้นถือว่าทั้งคู่ยุติธรรมมากแล้ว

แต่ในหมู่พวกเขานั้นมีคนหลายคนก้าวเท้าเร็วกว่าคนทั่วไปหนึ่งก้าว เพื่อล้อมตัวหรงซิว และฉู่หลิวเยว่เอาไว้

ทันใดนั้นหรงซิวก็ขยับเข้ามาใกล้ พร้อมตบไหล่ของฉู่หลิวเยว่เบาๆ

“เจ้ารออยู่ที่นี่เฉยๆ เถอะ ที่เหลือข้าจัดการเอง”

ฉู่หลิวเยว่รู้สึกว่าไหล่ของตัวเองหนักอึ้ง

จากนั้นก็มีอันใดบางอย่างหล่นลงมาจากไหล่ของนางอย่างเงียบเชียบ

นางยกมือขึ้นมา แล้วเก็บของสิ่งนั้นลงไปในแหวนเฉียนคุนอย่างรวดเร็ว

นางเงยหน้ามองหรงซิว

ทั้งสองคนประสานสายตากัน และเข้าใจความหมายของอีกฝ่ายอย่างชัดแจ้ง

นางพยักหน้าลงอย่างไม่ออกเสียง

“ศิษย์พี่ระวังตัวด้วย”

ในตอนนั้นเอง หรงซิวยกมือขึ้น พร้อมกางม่านพลังสีทองรอบตัวฉู่หลิวเยว่ด้วยความรวดเร็ว!

ต่อมาเขาก็ขยับตัวมายืนขวางด้านหน้าของฉู่หลิวเยว่เอาไว้

“คู่ต่อสู้ของพวกเจ้าคือข้า”

เขาเชิดคางขึ้นเล็กน้อย ใบหน้าราบเรียบ แต่กลับเห็นสีหน้าสูงส่ง และดูถูกคนอื่นที่มีมาแต่กำเนิดแผ่กระจายออกมา

“เข้ามาพร้อมกันเลย!”

คำพูดของหรงซิวได้ยั่วโมโหคนเหล่านั้น

“อย่าได้ใจไป!”

ช่วงหลายปีมานี้ หรงซิวที่มีฐานะโอรสสวรรค์ แห่งพระราชวังเมฆาสวรรค์ ถือว่ามีชื่อเสียงโด่งดัง

ตามข่าวลือบอกว่า ในปีนั้นมารดาของเขาได้ไปแต่งงานกับบุคคลธรรมดาที่ด้านนอกอาณาจักรเสิ่นซวี่ และได้ให้กำเนิดเขาขึ้นมา

เขาเกิดมาหลายปีแล้ว พระราชวังเมฆาสวรรค์ถึงค่อยตามตัวเขาจนพบ และรับเขากลับมา

ในตอนแรกพระราชวังเมฆาสวรรค์ตั้งใจจะกำจัดเขาโดยตรง

ในเมื่อเรื่องเป็นเช่นนี้ สำหรับตระกูลลำดับหนึ่งของอาณาจักรเสิ่นซวี่ถือว่าเป็นรอยด่างพร้อยขนาดใหญ่

แต่สุดท้ายพระราชวังเมฆาสวรรค์ก็ยังเก็บเขาไว้

เพราะว่าเขามีพรสวรรค์ที่น่าตกใจ!

ต่อมาเขาไม่เพียงแค่จะสามารถมีชีวิตรอดอยู่ในพระราชวังเมฆาสวรรค์ได้ แต่เขายังได้รับตำแหน่งโอรสสวรรค์อีกด้วย!

ตามข่าวลือบอกว่า เขามีนิสัยโหดเหี้ยมมาตั้งแต่กำเนิด วิธีการล้วนร้ายกาจ

ไม่เช่นนั้นในช่วงเวลาสั้นๆ ไม่กี่ปี ผู้อาวุโสในพระราชวังเมฆาสวรรค์ ไม่มีทางออกไปปิดด่านฝึก เขาจึงสามารถควบคุมอำนาจเบ็ดเสร็จ ซึ่งทำให้พระราชวังเมฆาสวรรค์ได้อยู่ในกำมือของเขาแล้ว

ดังนั้นจินเหลย และคนอื่นๆ จึงไม่ได้ดูเบาหรงซิวเลย

แต่เมื่อได้ยินคำพูดของเขาเช่นนี้ มันช่างทำให้เขารู้สึกโกรธขึ้นมาได้จริงๆ

หลังจากผ่านการต่อสู้เมื่อครู่นี้ พวกเขาก็ได้รู้ถึงฝีมือ และขีดกำจัดของหรงซิว

เขาสามารถต้านทานได้ในระยะเวลาหนึ่งถือว่าเป็นเรื่องปกติ แต่หรงซิวไม่สามารถท้าทายคนจำนวนมากอย่างพวกเขาได้!

จินเหลยเป็นฝ่ายลงมือโจมตีก่อน!

ส่วนคนที่ถูกทิ้งเอาไว้ด้านหลังก็ไม่ยินยอม พวกเขากลัวว่าทรัพย์สมบัติจะถูกจินเหลยแย่งชิงไปจนหมด จึงรีบตามติดไปอย่างรวดเร็ว!

หรงซิวลอยขึ้นกลางอากาศ พร้อมยกมือขึ้น

ลำแสงสีทองกลุ่มหนึ่ง ปรากฏขึ้นที่กลางฝ่ามือของเขาอย่างรวดเร็ว!

ในตอนนั้นเอง ลมปราณบนร่างกายของเขาพุ่งสูงขึ้นอย่างบ้าคลั่ง!

ลำคอของจินเหลยตีบตัน เลือดทั่วทั้งร่างกายแข็งตัว ภายในสมองเต็มไปด้วยความสับสน!

หรงซิวเป็นโอรสสวรรค์ของพระราชวังเมฆาสวรรค์

ตามข่าวลือนั้น พลังภายในชีพจรของเขานั้นตื่นมาตั้งนานแล้ว อีกทั้งยังได้หลอมกายสีทองของโอรสสวรรค์อีก

โอรสสวรรค์ร่างทอง ก็ถือว่าเป็นร่างศักดิ์สิทธิ์ชนิดพิเศษเช่นกัน

ซึ่งเป็นเคล็ดลับเฉพาะของโอรสสวรรค์แห่งพระราชวังเมฆาสวรรค์เท่านั้น

ต่อให้ผู้บำเพ็ญเพียรคนอื่นจะเลื่อนขั้นเป็นผู้แข็งแกร่งระดับเทพ แต่ก็ไม่สามารถควบแน่นร่างศักดิ์สิทธิ์ของตัวเองจนเป็นกลุ่มก้อนแบบนี้ได้

แต่พระราชวังเมฆาสวรรค์ไม่เหมือนกัน

เมื่อช่วงหลายปีที่ผ่านมา โอรสสวรรค์ของพวกเขาสามารถทะลวงขั้นผู้แข็งแกร่งระดับเทพได้ในเวลาเดียวกัน เขากระตุ้นพลังแห่งสายเลือด การหลอมโอรสสวรรค์ร่างทอง ถือว่าเป็นการสร้างร่างศักดิ์สิทธิ์ของตัวเอง

และเพราะเหตุนี้ โอรสสวรรค์แห่งพระราชวังเมฆาสวรรค์ซึ่งมีพลังการต่อสู้ที่แข็งแกร่งมาโดยตลอด

แต่เมื่อเป็นเช่นนี้ก็มีทั้งข้อดี และข้อเสีย

หากหลอมโอรสสวรรค์ร่างทองไปแล้ว ก็จะไม่มีทางหลอมร่างศักดิ์สิทธิ์ที่แข็งแกร่งกว่านี้ได้แล้ว

ซึ่งนี่เป็นโซ่ตรวนขนาดใหญ่ของพวกเขา

แต่เมื่อครู่นี้เขาสามารถสัมผัสได้อย่างชัดเจน หรงซิว…แรงกดดันของโอรสสวรรค์ร่างทองแข็งแกร่งกว่าร่างศักดิ์สิทธิ์ที่แสดงออกมาก่อนหน้านี้อย่างชัดเจน!

…เขามีร่างศักดิ์สิทธิ์สองร่าง!

อีกทั้งแรงกดดันของอาณาเขตเทพเซียนมีจำนวนมากขึ้นเป็นสองเท่า ไม่สิ! แข็งแกร่งขึ้นสองเท่า!

ตอนนั้นเองความคิดบ้าบอปรากฏเข้ามาในสมองของจินเหลยอย่างต่อเนื่อง ลำแสงสีทองกวัดแกว่งอยู่ด้านหน้าของเขา ห่างไปเพียงสามก้าวเท่านั้น!

สีหน้าของหรงซิวราบเรียบ ดวงตาจ้องมองมาทางเขา

ริมฝีปากบางของเขายกขึ้น พร้อมพ่นออกมาหนึ่งคำ

แรงกดดันหนักแน่น เหมือนกับคำพิพากษาอันศักดิ์สิทธิ์

“ทำลาย!”