ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1202
สรุปบท บทที่ 1202 แก้ต่างแทน: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ตอน บทที่ 1202 แก้ต่างแทน จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 1202 แก้ต่างแทน คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
แค่ประโยคง่ายๆ ไม่กี่คำ รวมถึงความมั่นใจที่มากเกินไป ทำให้ฉู่หลิวเยว่ไม่สามารถยอมรับได้ชั่วขณะ จึงเกิดช่วงเวลาเงียบงันอย่างหาได้ยาก
นางได้ครอบครองอาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งจุนเจ๋อที่สำนักได้แย่งชิงมาอย่างยากลำบาก
ตอนที่นางหมดสติ หรงซิวได้อุ้มนางกลับมา
ทั้งสองคนอยู่ในห้องรโหฐานเช่นนี้ แล้วให้ผู้อาวุโสทั้งหลายรออยู่ด้านนอก…
ฉู่หลิวเยว่นวดขมับของตนเอง
นางรู้สึกว่าตอนนี้นางไม่จำเป็นต้องออกไป
ด้วยสถานการณ์ที่เป็นอยู่เช่นตอนนี้ หากนางเดินก้าวข้ามธรณีประตูนั้นไป เกรงว่านางจะตายโดยไร้ที่ฝังศพอย่างแน่นอน
ก๊อกๆ
เสียงเคาะประตูดังขึ้น
ชายหนุ่มที่อยู่ด้านนอกพูดขึ้นมาอย่างระมัดระวัง
“ศิษย์พี่หรงซิว ศิษย์น้องฉู่เยว่ฟื้นหรือยัง? ผู้อาวุโสวั่นเจิง และคนอื่นๆ เป็นห่วงมาก พวกเขาบอกว่าหากยังไม่ฟื้น พวกเขาจะเข้ามาดูด้วยตนเอง”
ฉู่หลิวเยว่ “…”
เมื่อหรงซิวเห็นใบหน้าที่น่าสงสารของนาง ก็อดหัวเราะขึ้นไม่ได้
หลังจากนั้นเขาถึงได้พูดขึ้นด้วยเสียงดังว่า
“ไปบอกผู้อาวุโสว่าเขาตื่นแล้ว ขอพักสักครู่ แล้วข้าจะพาเขาออกไป”
“ขอรับ”
ท่าทางของชายหนุ่มคนนั้นที่ปฏิบัติต่อหรงซิวก็เต็มไปด้วยความเคารพ หลังจากเขาตอบรับเสียงเบา ก็รีบจากไปทันที
ฉู่หลิวเยว่หลับตาลงเพราะความสิ้นหวัง
“หากข้าออกไป ข้าจะไม่โดนตีจนตายใช่หรือไม่?”
หรงซิวเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย แล้วพูดเสียงเรียบ
“ใครจะกล้า?”
แม้ว่าใบหน้าของเขาจะมีรอยยิ้มประดับอยู่ แต่น้ำเสียงของเขาก็สูงขึ้นเล็กน้อย พร้อมยังแฝงด้วยแรงกดดัน เผด็จการ และแข็งแกร่ง
แต่สีหน้าเช่นนั้นก็ปรากฏขึ้นเพียงครู่เดียวเท่านั้น
เขาลุกขึ้นจากเตียง จากนั้นก็อุ้มคนในอ้อมกอดลงมาด้วย
“เจ้าจะสวมเสื้อผ้าเอง หรือว่าจะให้ข้าช่วย?”
ความจริงแล้วเพื่อให้ฉู่หลิวเยว่พักผ่อนได้สบายมากยิ่งขึ้น เขาจึงถอดเสื้อนอกของนางออกเท่านั้น เสื้อผ้าด้านในยังคงสภาพเดิม
แต่เมื่อคำพูดเหล่านี้ออกมาจากปากของเขา ยังมีความอบอุ่นที่ไม่ทราบสาเหตุเพิ่มขึ้นอีกสามส่วนด้วย
ฉู่หลิวเยว่จ้องมองหน้าเขา
“ในเวลาเช่นนี้แล้ว เจ้ายังมีแก่ใจมาล้อเล่นอีกหรือ?”
อีกเดี๋ยวต้องออกไป แล้วนางจะรับมือกับผู้อาวุโสเหล่านั้นอย่างใด นางยังไม่รู้เลย!
หรงซิวจูบใบหน้าของนาง ก่อนจะวางนางลงอย่างไม่เต็มใจ แล้วยิ้มขึ้นบางๆ
“ดูเหมือนว่าเจ้าจะกังวลจริงๆ ว่าผู้อาวุโสเหล่านั้นจะปฏิบัติอย่างใดกับเจ้า ช่างเป็นช่วงเวลาที่หาได้ยากจริงๆ”
ฉู่หลิวเยว่เพิ่งสวมเสื้อคลุม ตอนนี้นางกำลังหวีผมตอนนี้อยู่ เมื่อได้ยินเขาพูดเช่นนั้น นางจึงเหลือบสายตาไปมอง
“อันใดหรือ?”
“ไม่มีอันใด”
สีหน้าของหรงซิวยังคงปกติ ริมฝีปากบางมีรอยยิ้มอยู่หลายส่วน
“ความจริงแล้วเจ้าไม่จำเป็นจะต้องกังวลมากเกินไป ส่วนหนึ่งเรื่องของอาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งจุนเจ๋อ เป็นเรื่องอุบัติเหตุทั้งนั้น เจ้าไม่ได้ตั้งใจ อีกส่วนหนึ่งเป็นเพราะเจ้าช่วยชีวิตข้า ข้าอยู่ที่นี่เพื่อดูแลเจ้า นี่เป็นเรื่องสมควรแล้ว”
มีหรงซิวอยู่ ฉู่หลิวเยว่มักจะรู้สึกอุ่นใจเสมอ
ความจริงแล้วนางกำลังคิดว่า นางจะตอบคำถามผู้อาวุโสเหล่านั้นอย่างใด
เรื่องที่นางจะต้องอธิบายมีมากมายเต็มไปหมด
นางสูดลมหายใจเข้าลึกๆ
“ไปกันเถอะ!”
…
ภายในห้องโถง มีเพียงความเงียบ
ผู้อาวุโสหลายคนนั่งกันอยู่อย่างเป็นระเบียบ
เว่ยซีผิงและคนอื่นๆ ถูกพวกเขาส่งกลับไปตั้งนานแล้ว ตอนนี้คนที่อยู่ที่นี่ ล้วนเป็นบุคคลสำคัญของสำนักหลิงเซียวทั้งนั้น
แม้กระทั่งผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ด้านนอกก็ยังมา
ไม่มีใครพูดอันใดเลยแม้แต่คนเดียว
สีหน้าของแต่ละคนล้วนแตกต่างกันออกไป แต่ก็ดูซับซ้อน สับสนกันทั้งหมด
บางครั้งคนเหล่านั้นก็ยังมองไปทางผู้อาวุโสวั่นเจิงที่นั่งอยู่ด้านหน้า
ผู้อาวุโสวั่นเจิงจึงแสร้งทำเป็นมองไม่เห็น
ความจริงแล้ว ตอนนี้เขาไม่มีเวลามาสนใจว่าคนเหล่านั้นจะคิดอย่างใด
ในสมองของเขาเต็มไปด้วยภาพเหตุการณ์ก่อนหน้านี้
เดิมทีเขาคิดว่าตนเองได้รับศิษย์ที่มีพรสวรรค์มา จึงรู้สึกภาคภูมิใจเป็นอย่างยิ่ง
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...