ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1216

สรุปบท บทที่ 1216 ลบชื่อ: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์

อ่านสรุป บทที่ 1216 ลบชื่อ จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ

บทที่ บทที่ 1216 ลบชื่อ คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

เว่ยซีผิงกำหมัดแน่นด้วยความกระอักกระอ่วนใจ!

หากเรื่องนี้แพร่งพรายออกไป จักต้องส่งผลกระทบใหญ่หลวงต่อเขาแน่นอน!

และที่เขาได้เป็นทายาทผู้สืบสกุลคนต่อไป ก็เพราะคนส่วนใหญ่ของตระกูลมองเห็นถึงความโดดเด่นและความสามารถของเขาในสำนักหลิงเซียว!

หากคนในตระกูลเว่ยรู้ว่าเขาทำเช่นนี้ และถูกทางสำนักวิชารังเกียจเดียดฉันท์ล่ะก็…

ตระกูลเว่ยยังจะเลือกคนทรยศอย่างเขาเป็นผู้นำตระกูลอีกหรือ?

แน่นอนว่าไม่มีทาง!

“เป็นฝีมือของข้าเอง!”

เว่ยซีผิงลุกลี้ลุกลนเสมือนมีคลื่นมรสุมปั่นป่วนไปทั่วทรวงอก จนเขาโพล่งปากออกไปอย่างไร้สติ

“ข้ายอมรับผิด! ตอนนั้นข้าตั้งใจปล่อยให้พวกของจินเหลยตามมา! แต่! แต่ว่าข้ามิได้ต้องการทรยศสำนัก! ข้าแค่อยากสอนบทเรียนให้หรงซิวเท่านั้น…”

ถึงจะพูดอย่างนั้น ทว่าแม้แต่เว่ยซีผิงเองก็ยังคิดว่ามันน่าขัน

สอนบทเรียนหรือ?

อันที่จริงคนที่ต้องถูกสั่งสอนนั้นมิใช่หรงซิว แต่เป็นเขาต่างหาก!

ตั้งแต่ก้าวเท้าเข้ามาในสำนักวิชา เขาก็ไม่รู้สึกเหม็นขี้หน้าหรงซิวแล้ว

นั่นเพราะหรงซิวเก่งกาจที่สุดในหมู่พวกเขา

ไม่ว่าคนอื่นๆ จะพยายามมากแค่ไหน หรือตั้งใจฝึกฝนมากเพียงใด แต่สุดท้ายก็ยังห่างชั้นกับเขาอยู่ดี

เขามักจะได้ในสิ่งที่คนอื่นวาดฝันและพยายามไขว้ขว้าไปเสมอ

ทั้งๆ ที่ทุกคนอายุห่างกันไม่มาก ทั้งๆ ที่พวกเขาเข้ามาในสำนักวิชาห่างกันเพียงไม่กี่เดือน!

ทว่าตั้งแต่เริ่มต้นจนถึงตอนนี้ กลับเหมือนว่ามีแค่หรงซิว ที่ไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันกับพวกเขาเลย

อีกฝ่ายนั้นมีความสามารถและพลังอำนาจ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงตอนนี้ ที่เขาได้กุมอำนาจของพระราชวังเมฆาสวรรค์แล้วด้วย!

เว่ยซีผิงยิ่งรู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรม

เหตุใดกัน?

ในขณะที่เขาต้องเค้นสมองคอยคิดหาวิธีทำให้คนของตระกูลเว่ยพอใจ เพื่อให้คนพวกนั้นสนับสนุนเขา แล้วยกตำแหน่งผู้นำตระกูลให้เขา แต่หรงซิวกลับได้ทุกอย่างไปครอบครองง่ายๆ?

ทั้งๆ ที่เขาไม่เคยคิดจะสนใจสิ่งเหล่านั้นเลยสักนิด

เว่ยซีผิงเกลียดเขามาก!

ด้วยเหตุนี้ ตอนนั้นเขาจึงถูกความเกลียดชังครอบงำ และเผลอกระทำสิ่งที่โง่เขลาเช่นนี้!

ในที่สุด เมื่อได้คำสารภาพแล้วยอมรับผิดของเขา ห้องโถงใหญ่พลันตกอยู่ในความเงียบ

หลายคนที่นั่งอยู่ที่นี่ส่วนใหญ่เคยไปแอ่งบุหรงมรกตมาแล้ว

ส่วนคนที่เหลือก็เข้าร่วมการต่อสู้ที่เมืองฝางโจวในวันนั้น

ดังนั้นเมื่อได้ยินเช่นนี้ เกือบทุกชีวิตจึงหันไปมองเว่ยซีผิงตาเขม็ง นัยน์ตาเต็มไปด้วยเพลิงโทสะ

“ผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยน ในเมื่อเรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ศิษย์ยอมรับโทษทุกอย่างขอรับ! ขอเพียงท่านมิแพร่งพรายเรื่องนี้ออกไปก็พอ!”

เว่ยซีผิงปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ตรงหน้าอย่างรวดเร็ว และหลังจากยอมรับความผิด เขาก็เริ่มร้องขอความเมตตาทันที

“ท่านโปรดเห็นแก่ศิษย์ผู้นี้ ที่เคยทำคุณประโยชน์ให้สำนักวิชาไว้มากมาย แล้วให้โอกาสข้าสักครั้งด้วยเถิด!”

ผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนตอบกลับ

“บนโลกนี้ไม่มีความลับ อีกอย่าง…”

“ขอเพียงท่านและเหล่าผู้อาวุโสเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ จะให้ศิษย์ทำอันใดก็ยอม!”

เว่ยซีผิงเอ่ยอย่างร้อนรน

ในเมื่อเกิดเรื่องขึ้นแล้ว ก็ต้องรีบหยุดไม่ให้มันบานปลายไปมากกว่านี้

หากพวกเขายินยอม ก็ย่อมปกปิดเรื่องนี้ได้ถาวร!

แต่ถ้าไม่ได้จริงๆ อย่างน้อยก็ขอเวลาสักครึ่งปีก็ได้!

เพราะในช่วงครึ่งปีนี้ จะเป็นช่วงที่การแย่งชิงตำแหน่งทายาทของตระกูลเว่ย เข้าสู่ขั้นตอนสุดท้ายอันดุเดือดแล้ว!

หากมีจุดบอดก็จะถูกคู่ต่อสู้ดึงเอาประเด็นนั้นไปบดขยี้จนไร้จุดยืน!

ไหนจะการกระทำอันสกปรกโสมมเช่นนี้!?

แค่นี้เว่ยซีผิงก็รู้สึกว่าเขากลายเป็นตัวตลกในสายตาของทุกคนไปแล้ว

“เว่ยซีผิง เจ้าคิดว่าเรื่องนี้จักเก็บซ่อนได้จริงๆ หรือ?”

ผุ้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนยังคงนิ่งเฉย

จู่ๆ เว่ยซีผิงก็ตระหนักได้ถึงบางสิ่งบางอย่าง พลันหันไปมองหรงซิวที่อยู่ข้างๆ

“เจ้า! หรงซิว เจ้าคิดกำจัดข้าตั้งแต่แรกแล้วใช่หรือไม่!?”

นี่เขาลืมไปได้อย่างใดว่าหรงซิวยังอยู่ที่นี่!

แม้คนอื่นจะเต็มใจเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ แต่หรงซิวล่ะ?

หรงซิวเอนหลังพิงเก้าอี้ พลางประสานมือไว้ข้างหน้า ลมปราณอันสูงส่งที่ไม่อาจพรรณนาได้ แผ่กระจายทั่วกายของเขา

บทที่ 1216 ลบชื่อ 1

บทที่ 1216 ลบชื่อ 2

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์