ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1247
สรุปบท บทที่ 1247 เร็วๆ: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
อ่านสรุป บทที่ 1247 เร็วๆ จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บทที่ บทที่ 1247 เร็วๆ คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
ในเพลานี้ ทั่วทั้งยอดเขาหมื่นเมรัยถูกปกคลุมไปด้วยทัณฑ์สวรรค์สีเงินพร่างพราว
จนยากจะมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นท่ามกลางเสียงกัมปนาทและอันเจิดจรัสเหล่านั้น
และเห็นเพียงเงาร่างของซั่งอวี้เซินที่ลอยตัวอยู่กลางอากาศอย่างคลุมเครือ
ส่วนจุดที่เหล่าทัณฑ์สวรรค์ห้ำหั่นลงไปนั้น ก็เห็นเพียงเงาร่างสูงโปร่งของใครบางคนจางๆ
เมื่อเห็นภาพนี้ หรงซิวที่ยืนอยู่ไม่ไกลก็หยุดฝีเท้าลง
เดิมทีเขาวางแผนจะเข้าไปช่วย แต่พอเห็นว่ามีคนชิงลงมือก่อนแล้ว จึงเลือกที่จะคอยมองสถานการณ์อยู่ห่างๆ แทน
ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะราบรื่นดี…
แต่แล้วภาพที่ว่า “ราบรื่น” นั้นกลับพังทลายลงอย่างรวดเร็ว
นั่นเพราะ…มีตัวละครใหม่โผล่เข้ามากลางคัน!
ผู้อาวุโสโอวหยางที่เดิมทีได้ยินว่าซั่งอวี้เซินกลับมา และวางแผนหลอมอาวุธบนเขาหมื่นเมรัยคืนนี้ ก็นึกอยากมาดูอีกฝ่ายหลอมอาวุธ
แต่ทันทีที่ก้าวเข้ามาในค่ายกล เขาก็สังเกตเห็นความผิดปกติ
คลื่นความผันผวนนี้…ช่างน่าสะพรึ่งกลัวยิ่งนัก!
เขารีบเงยหน้ามองหาต้นตอทันที ก่อนจะอึ้งกับภาพตรงหน้า
ไม่ว่าจะทัณฑ์สวรรค์ที่กระหน่ำลงมาไม่หยุด แต่มิได้พุ่งเป้าไปยังซั่งอวี้เซิน
หรือซั่งอวี้เซินที่ลอยตัวอยู่บนอากาศ แต่กลับเรียกทัณฑ์สวรรค์ออกมาเรื่อยๆ…
นี่มันเกิดอันใดขึ้น!?
ผู้อาวุโสโอวหยางก้าวไปข้างหน้าโดยไม่พูดอันใดสักคำ
แต่ทันใดนั้น ก็มีร่างหนึ่งปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าแล้วหยุดเขาไว้
“ผู้อาวุโสโอวหยาง โปรดหยุดก่อนขอรับ”
น้ำเสียงทุ้มต่ำที่ฟังดูคุ้นหู ทำเอาผู้อาวุโสโอวหยางสะดุ้งโหยง และหลังจากเพ่งมองคนตรงหน้าให้ดีๆ แล้ว เขาก็ยิ่งตกอกตกใจจนตาถลน
“หรงซิวหรือ!? ไยเจ้าถึงมาอยู่ที่นี่!”
หรงซิวยิ้มบาง
“ข้าเองก็เพิ่งมาถึง และกำลังรอใครบางคนอยู่ขอรับ”
ผู้อาวุโสโอวหยางเบนสายตามองไปยังยอดเขาอย่างสงสัย
“เจ้ากำลังรอใครหรือ?”
ต่อให้โกหกเขาตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์ เพราะสุดท้ายแล้วทุกคนก็จะรู้อยู่ดี ดังนั้นหรงซิวบอกตามความจริง
“ฉู่เยว่ขอรับ”
“ฉู่เยว่?!”
ผู้อาวุโสโอวหยางตากระตุกอย่างแรง
นามนี้ช่างคุ้นหูยิ่งนัก!
เขาคือเด็กที่เคยก่อเรื่องบนนี้เมื่อคราก่อนมิใช่หรือ!?
เขาชะงักไปครู่หนึ่ง ใบหน้าที่ดูตกใจอยู่แล้วยิ่งตื่นตระหนกมากขึ้นกว่าเดิม ก่อนจะชี้นิ้วไปยังร่างเงาขมุกขมัวที่อยู่ท่ามกลางเสียงกัมปนาทบนน้องนภาด้วยความไม่เชื่อ
“เจ้าจะบอกว่า…นั่นคือฉู่เยว่หรือ!?”
หรงซิวพยักหน้าและอธิบายด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“ยามนี้เขากำลังยุ่ง และต้องใช้สมาธิอย่างมาก ผู้อาวุโสโอวหยางโปรดเห็นใจ แล้วค่อยกลับมาไถ่ถามใหม่ หลังเสร็จกิจเถิดขอรับ”
ผู้อาวุโสโอวหยาง “…”
ป่านนี้ยังมีกิจอันใดอีก?
บนเขาหมื่นเมรัยที่เต็มไปด้วยทัณฑ์สวรรค์มากมายเช่นนี้ แค่นี้ก็ชัดเจนแล้วมิใช่หรือ ว่าเด็กคนนั้นกำลังทำอันใด!?
“จะ จะ เจ้า…แล้วขะ ขะ เขา…นั่นเขาคิดจะทำอันใดอีก!”
ผู้อาวุโสโอวหยางตื่นตระหนกจนพูดติดอ่าง
“จริงสิ! ยังมีไอ้แก่ซั่งอวี้เซินอีก! นั่นเขาคิดจะทำอันใด?”
แค่ฉู่เยว่เข้ามาที่นี่โดยพลการก็แย่แล้ว และนี่ยังดูเหมือนว่าซั่วอวี้เซินกำลังช่วยเขาอีก!?
ผู้อาวุโสโอวหยางสับสนงุนงงเป็นอย่างมาก
“เอาไว้ท่านถามตอนพวกเขาลงมาก็จะรู้เองขอรับ”
หรงซิวตอบพลางระบายยิ้ม
ผู้อาวุโสโอวหยางเองก็ช่างหลอมอาวุธเช่นกัน เขาจึงเข้าใจดีว่ายามนี้คนนอกไม่ควรเข้าไปวุ่นวาย
มิเช่นนั้นหากเกิดอันใดขึ้น ก็ยากที่จะย้อนกลับไปแก้ไขได้
ดังนั้น แม้ว่าตอนนี้เขาจะตะขิดตะขวงใจกับภาพตรงหน้าเพียงใด แต่เขาก็ทำได้แค่บ่นพลางรอไปพลาง
“เมื่อเจ้าเด็กนี่ก็ถูกลงโทษไปคราหนึ่ง เพราะฝ่าผืนกฎแล้วอยู่บนเขาหมื่นเมรัยเกินเวลา ตามหลักแล้วภายในเวลาสั้นๆ เช่นนี้ เขาไม่น่าจะทำผิดอีก แต่วันนี้เกิดเรื่องขึ้นอีกแล้ว…สรุปเป็นเพราะเขาที่ดื้อรั้นไม่ฟังความ หรือเป็นเพราะเจ้าให้ท้ายกันแน่?”
ผู้อาวุโสโอวหยางมองดูหรงซิวอย่างสงสัย
นัยน์ตาอันลึกล้ำของหรงซิวทอแสงวาววับ ริมฝีปากบางยกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ขึ้นเล็กน้อย
“ไม่มีสิ่งใดรอดสายตาของผู้อาวุโสโอวหยางได้จริงๆ”
“เหอะ! เป็นเจ้าจริงๆ ด้วย!”
ผู้อาวุโสโอวหยางสะบัดแขนเสื้อ
“ก่อนหน้านี้พวกเขาบอกให้เจ้าดูแลฉู่เยว่ให้ดี ข้าเองก็ไม่ติดใจอันใด แต่คิดไม่ถึงว่าเจ้าจะทำแบบนี้!”
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...