ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1263
สรุปบท บทที่ 1263 นางเทียบกับข้าไม่ได้เลย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปเนื้อหา บทที่ 1263 นางเทียบกับข้าไม่ได้เลย – ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บท บทที่ 1263 นางเทียบกับข้าไม่ได้เลย ของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ในหมวดนิยายการเกิดใหม่ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
หลายวันก่อนหลังจากที่นางส่งจดหมายไป ก็ยังไม่ได้การตอบกลับใดๆ
ตามหลักการแล้วเมื่อผ่านมานานขนาดนี้ จดหมายฉบับนั้นก็น่าจะถึงเผ่าเซียนสุ่ยหลิงเจียงได้แล้ว
แต่ไม่รู้ด้วยเหตุผลอันใดบางอย่าง คาดไม่ถึงว่าทางนั้นจะไม่มีความเคลื่อนไหวอันใดเลย
หากเป็นก่อนหน้านี้ ต่อให้ท่านพ่อของนางไม่สามารถสืบอันใดพบ ก็จะต้องเขียนจดหมายมาปลอบใจนางบ้าง
แต่ครั้งนี้มันแปลกไปอย่างมาก…
เกือบจะสองวันแล้ว ตอนกลางคืนนางเริ่มจะนอนไม่หลับ หลับได้ไม่สนิท ตอนกลางวันก็ไม่มีกะจิตกะใจจะทำอันใด มองดูแล้วท่าทางดูซีดเซียวอย่างมาก
“อุ้ปส์! นั่นมันคางคกอยากกินเนื้อหงส์นี่นา!”
เหลี่ยงเซียวเซียวที่ยืนอยู่ด้านข้างก็ได้ยินคำพูดนี้ จึงอดที่จะด่าเสียงต่ำไม่ได้
“น้ำหน้าอย่างพวกเจ้า จะมาต้องการความโปรดปรานจากจื่อหยวน เจ้าฝันกลางวันไปเถอะ! ต่อให้ตอนนี้นางไม่ใช่พระชายาของพระราชวังเมฆาสวรรค์ แต่ก็ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาจะจินตนาการได้! จื่อหยวน เจ้าว่าใช่หรือไม่?”
นางพูดไปพลาง พร้อมมองจื่อหยวนไปพลาง
แต่หลังจากที่หันไปมองแล้ว นางก็เพิ่งพบว่าจื่อหยวนจะไม่ได้ฟังนางอยู่เลย
ดวงตาไม่มีจุดมุ่งหมาย จิตใจล่องลอย เหมือนกำลังเหม่ออยู่?
เหลี่ยงเซียวเซียวขมวดคิ้วขึ้น ในใจมีประกายความไม่พอใจอยู่
นางกำลังชื่นชมและปลอบใจจื่อหยวนอยู่ แต่เหมือนว่าอีกฝ่ายจะไม่ได้ฟังนางเลยแม้แต่น้อย?
“จื่อหยวน จื่อหยวน?”
สีหน้าของเหลี่ยงเซียวเซียวกลับคืนสู่สภาพปกติอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ตะโกนเรียกจื่อหยวนออกมาสองครั้ง
เจียงจื่อหยวนจึงเพิ่งได้สติขึ้นมา
“อื้อ? มีอันใดหรือ?”
เหลี่ยงเซียวเซียวรู้สึกอึดอัดอย่างยิ่ง จึงหัวเราะออกมาด้วยความเก้อกระดาก
“ไม่มีอันใด เจ้ากำลังคิดเรื่องอันใดอยู่หรือ เหตุใดถึงเหม่อเช่นนี้?”
เจียงจื่อหยวนหลุบตาลงต่ำ
“ข้าคิดถึงท่านพ่ออยู่นิดหน่อย ข้าไม่ได้กลับบ้านมาตั้งนาน ไม่รู้ว่าที่เผ่าเซียนสุ่ยหลิงเจียงจะเป็นอย่างใดบ้าง”
เหลี่ยงเซียวเซียวเกือบจะหลุดหัวเราะออกมา
คิดถึงท่านพ่อ?
เจียงจื่อหยวนพูดออกมาเช่นนี้ บางทีคนอื่นอาจจะเชื่อ แต่นางกลับไม่เชื่อเลยแม้แต่คำเดียว
พวกนางรู้จักกันมาก็นาน
ก่อนที่เจียงจื่อหยวนจะเข้าสำนักในปีนั้น เดิมทีนางก็จะอยู่ที่เผ่าเซียนสุ่ยหลิงเจียงตลอดเวลา ไม่มีโอกาสได้ไปพระราชวังเมฆาสวรรค์เลย เพราะว่าตอนนั้นท่านพ่อของนางกระตุ้นให้นางฝึกฝนอย่างหนัก
ท่านพ่อของเจียงจื่อหยวนรักนางมาก แต่ความรักนี้มีเงื่อนไข
ถ้าไม่ใช่เพราะเจียงจื่อหยวนโดดเด่นมากพอ นางก็ไม่มีทางมีวันนี้
เผ่าเซียนสุ่ยหลิงเจียง…
เจียงจื่อหยวนเคยพูดออกมาด้วยตัวเองว่านางโง่พอแล้ว!
หลังจากที่นางเข้ามาในสำนักหลิงเซียวแล้ว นางก็แทบอยากจะอยู่ที่นี่ตลอดเวลา ที่นี่มีอิสระ นางไม่เคยพูดว่าคิดถึงบ้านหรือคิดถึงพ่อเลยสักครั้ง
เห็นได้ชัดว่าคำพูดของนางนั้นเป็นเพียงแค่คำแก้ตัวเท่านั้น
เมื่อเห็นว่าท่าทางของอีกฝ่ายเป็นเช่นนี้ เหลี่ยงเซียวเซียวก็ไม่ต้องการเอาหน้าไปแนบกับก้นเย็น*
ถ้าหากพูดตามตรงฐานะของนางนั้นยังสูงกว่าเจียงจื่อหยวนอยู่เล็กน้อย ความจริงแล้วไม่จำเป็นจะต้องเอาใจนางเลยก็ได้
“ในเมื่อเจ้าคิดเช่นนั้น เจ้าก็ไปขอลากับอาจารย์เสียสิ”
เหลี่ยงเซียวเซียวทัดผมไว้ที่หลังหู แล้วพูดอย่างไม่ใส่ใจ
หากเป็นในเวลาปกติ เจียงจื่อหยวนจะสามารถสัมผัสได้ทันทีว่าเหลี่ยงเซียวเซียวกำลังไม่พอใจ จนต้องพูดปลอบใจนางประโยคสองประโยค เพื่อเชื่อมความสัมพันธ์ของทั้งสองฝ่าย
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...