สรุปตอน บทที่ 1276 สมานฉันท์ – จากเรื่อง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
ตอน บทที่ 1276 สมานฉันท์ ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดยนักเขียน จ้าน นิชิโนะ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ฉู่หลิวเยว่หันกลับไปมอง
คนพูดนั้นคือผู้อาวุโสอวี๋อวี้นั่นเอง
เขาเคลื่อนไหวร่างกายมาทิศทางนี้อย่างรวดเร็ว
เห็นการกระทำของเขา ผู้อาวุโสอีกสองคนจึงรีบติดตามมาทันที
อาจเป็นเพราะว่าหมาป่าปีศาจทองดำถูกฉู่หลิวเยว่กำจัดได้อย่างหมดจด สัตว์อสูรส่วนใหญ่ที่อยู่ด้านล่างต่างรู้สึกหวาดกลัว ดังนั้นในตอนนี้เมื่อเห็นว่าผู้อาวุโสทั้งสามเริ่มเคลื่อนไหว คาดไม่ถึงว่าพวกมันจะไม่มีปฏิกิริยาอันใด เพียงแค่มองมาด้วยสายตาระมัดระวังเท่านั้น
“ฉู่เยว่”
ผู้อาวุโสอวี๋อวี้หยุดยืนอยู่ตรงหน้าของฉู่หลิวเยว่แล้ว จากนั้นก็ใช้สายตาสำรวจนาง ในที่สุดก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งใจ ตอนที่เขาประสานสายตากับฉู่หลิวเยว่ แววตาของเขาเต็มไปด้วยความสับสน
“เจ้า…อย่าสู้ต่อไปอีกเลย”
ฉู่หลิวเยว่ชะงัก
นางมองเห็นสีหน้าแห่งความลำบากใจและทุกข์ทรมานของผู้อาวุโสอวี๋อวี้
“คือ…อสูรศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในสวนอสูรแห่งนี้ เป็นสิ่งที่สำนักใช้ความพยายามอย่างมากในการเลี้ยงดู…เจ้าฆ่าไปสองตัวก็ถือเป็นการตักเตือนพวกเขาแล้ว หากฆ่าพวกเขาทั้งหมด เกรงว่าสวนอสูรแห่งนี้…”
ทันใดนั้นฉู่หลิวเยว่ก็เข้าใจขึ้นมา
เมื่อพูดถึงเรื่องสันติภาพ
หากคิดให้ละเอียดก็จะเข้าใจ
เหล่าสัตว์อสูรที่อยู่ในสวนอสูร ไม่นับพวกสัตว์อสูรระดับเก้า เอาแค่อสูรศักดิ์สิทธิ์ก็มีจำนวนไม่น้อย
อีกทั้งยังมีบางตัวที่ถูกเลี้ยงดูที่นี่ตั้งแต่เด็ก บางตัวก็ถูกอาจารย์และศิษย์นำกลับมาเลี้ยงดูจากสถานที่ต่างๆ
ดังนั้นสวนอสูรจึงมีความหมายอย่างมาก
บางครั้งศิษย์ที่มีผลการเรียนโดดเด่นก็มีโอกาสที่จะเข้ามาในสวนอสูร เพื่อเลือกสัตว์อสูรที่ตนเองชอบไปทำพันธสัญญาด้วย
แน่นอนว่าฝีมือของพวกเขาจะต้องแข็งแกร่งจนสามารถเอาชนะมันได้
นี่จึงถือว่าเป็นความมั่งคั่งชิ้นใหญ่ของสำนัก
“อวี๋อวี้ ที่เจ้ารีบเข้ามาขนาดนี้ ก็เพื่อเรื่องนี้เองหรอกหรือ?”
ผู้อาวุโสวั่นเจิงมองเขาด้วยสายตาไม่อยากจะเชื่อ
นี่มันมีอันใดผิดพลาดไปหรือเปล่า!
ศิษย์รักของเขาเกือบจะตายอยู่ที่นี่แล้วนะ! แต่ความคิดแรกของเจ้าหมอนี่คือห้ามไม่ให้ฉู่เยว่ฆ่าสัตว์อสูรเหล่านี้ต่อ?
ผู้อาวุโสอวี๋อวี้หน้าแดงก่ำ กระแอมไอออกมาหนึ่งเสียง แล้วเหลือบสายตาไปมองผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยน
“วั่นเจิงอ่า มันเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้นะ! กว่าสำนักเราจะเลี้ยงอสูรศักดิ์สิทธิ์มาได้ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย แม้ว่าพวกมันจะคุกคามฉู่เยว่ แต่ในความเป็นจริงมันยังไม่ได้ทำอันใดเลย อีกทั้งมีการฆ่าหมาป่าปีศาจทองดำเป็นการเชือดไก่ให้ลิงดูแล้ว พวกมันก็คงไม่สู้กับฉู่เยว่อีกต่อไปแล้วล่ะ ตอนนี้พวกเราสมานฉันท์กันจะดีกว่า ปั๋ว
เหยี่ยน เจ้าว่าใช่หรือไม่?”
ผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพยักหน้าเบาๆ
“อวี๋อวี้พูดมีเหตุผล”
“นี่มัน…”
“วั่นเจิง ข้ารู้ว่าเจ้ารักฉู่เยว่ แต่ถ้าปล่อยให้เขาฆ่าต่อไป ทุกอย่างจะกลับตาลปัตร หากพวกมันถูกบีบบังคับให้จนตรอก…”
ผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนตบไหล่ของเขา
“เพื่อเป็นการดีต่อฉู่เยว่ ควรหยุดแต่เพียงเท่านี้!”
แม้ว่าผู้อาวุโสวั่นเจิงจะโกรธ แต่ใช่ว่าเขาจะไม่ฟังเหตุผล
เมื่อเห็นว่าผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนและผู้อาวุโสอวี๋อวี้มีความคิดแบบเดียวกัน ในใจเขาก็รู้สึกลังเลอยู่เล็กน้อย ก่อนจะตอบตกลงอย่างไม่เต็มใจ
เขาสะบัดแขนเสื้อ แล้วแค่นหัวเราะ
“เช่นนั้นเจ้าก็ต้องชดเชยฉู่เยว่ของพวกเราให้ดี! เรื่องภายในวันนี้ หากไม่ใช่เพราะความสามารถของเขา เกรงว่า…”
เขาไม่อยากจะพูดประโยคต่อไป แต่ทุกคนในสถานที่นั้นก็เข้าใจความหมายของมันอย่างดี
ผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนหัวเราะออกมา
“เจ้าวางใจเถอะ! วันนี้ฉู่เยว่ได้รับความไม่เป็นธรรมไม่น้อย ต่อให้เจ้าไม่พูด ข้าก็จะไม่ปล่อยให้เขาเสียเปรียบแน่นอน!”
เมื่อพูดจบเขาก็หันไปมองฉู่เยว่
“ฉู่เยว่ เรื่องในครั้งนี้เป็นเพราะข้าใคร่ครวญไม่รอบคอบ หากเจ้าต้องการอันใด ก็สามารถพูดออกมาได้เลย จะพยายามช่วยอย่างเต็มที่”
ฉู่เยว่กะพริบตาปริบๆ
“ตอนนี้ศิษย์ยังไม่มีอันใดที่จะอยากได้…ไม่ทราบว่าเก็บไว้ก่อนได้หรือไม่ แล้วค่อยแลกมันใหม่ในภายหลัง?”
แน่นอนว่าผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนเห็นด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...