สรุปตอน บทที่ 1282 การเอาคืนของฉู่หลิวเยว่ – จากเรื่อง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
ตอน บทที่ 1282 การเอาคืนของฉู่หลิวเยว่ ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดยนักเขียน จ้าน นิชิโนะ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
อินทรีสามตา “… เมื่อวานนี้มีหลายเผ่าพันธุ์ที่ล้อมเจ้า นี่เจ้าคิดจะตามหาพวกมันทั้งหมดเลยหรือ?”
“แน่นอนว่าไม่!”
ฉู่หลิวเยว่ก้าวเท้าไปข้างหน้าและอธิบายให้มันฟังอย่างใจเย็น
“อันที่จริงเรื่องนี้ข้าเองก็มีส่วนผิด ข้าไม่ควรมาทะลวงขั้นพลังปราณที่นี่ตั้งแต่แรก แถมยังทะลวงขั้นระดับแปดอีก… สิ่งนี้ถือเป็นเครื่องกระตุ้นให้สัตว์อสูรในสวนอสูรเข้ามาหาข้า ไม่แปลกที่พวกมันจะพุ่งเข้ามาเล่นงานข้าเช่นนั้น”
“อย่างใดเสีย ระหว่างการต่อสู้เมื่อวานนี้ ข้าก็เตือนพวกมันแล้ว อีกทั้งยังให้เวลาพวกมันทำใจแล้วหนีออกไปให้ทัน แต่น่าเสียดาย ไม่ใช่สัตว์อสูรทุกตัวจะเข้าใจคำเตือนของข้า”
ฉู่หลิวเยว่คิดอยู่พักหนึ่ง แล้วทำทีนับนิ้ว
“เมื่อวานนี้ นอกจากหมาป่าปีศาจทองดำที่ชิงลงมือก่อนแล้ว ก็ยังมีอสูรศักดิ์สิทธิ์อีกสิบสามตัว ส่วนสัตว์อสูรระดับเก้าอีกเจ็ดตัวนั้นรออยู่ด้านบนพื้น แต่มิได้ล่าถอย ซึ่งการที่พวกมันไม่ถอย แปลว่ามันอยากท้าทาย! จากการคำนวนของข้า พวกมันมีอยู่ทั้งหมดยี่สิบตัว… เช่นนั้นถ้าข้าสู้กับมันวันละตัว ข้าก็น่าจะกำราบพวกมันได้หมดก่อนครบกำหนดกลับ”
อินทรีสามตาตกใจมาก
มันคิดไม่ถึงว่าฉู่หลิวเยว่ที่ตกอยู่ในสถานการณ์อันตรายในตอนนั้น จะจดจำรายละเอียดเหล่านี้ได้แม่นยำเช่นนี้!
แน่นอนว่าด้วยทักษะความจำอันเป็นเลิศของนาง ย่อมจบเรื่องนี้ได้อย่างง่ายดาย และหากนางได้เห็นสัตว์อสูรมากกว่านี้ คงได้ชิบหายวอดวายเป็นแน่…
แต่ทว่า…
“เจ้าคิดจะท้าสู้กับพวกมันทั้งหมดจริงๆ หรือ?”
อินทรีสามตายังคงไม่ปักใจเชื่อนาง
“ที่วันนี้เจ้าเอาชนะหงส์ฟ้าได้ นั่นเพราะพวกมันเป็นเพียงสัตว์อสูรระดับเก้า ที่มีพลังในการต่อสู้จำกัด แต่ถ้าเจ้าได้เผชิญหน้ากับอสูรศักดิ์สิทธิ์เหล่านั้นจริงๆ ถ้าไม่ใช้กระบี่ชื่อเซียว ก็เกรงว่าเจ้าอาจไม่มีโอกาสชนะเลย!”
ฉู่หลิวเยว่ไม่โกรธที่อินทรีสามตาดูถูกนาง ตรงข้ามกัน นางกลับดีใจเสียมากกว่า
เพราะนางสัมผัสได้ว่าอินทรีสามตากำลังให้ความสำคัญกับเรื่องของนางจริงๆ
“ข้าไม่ได้บอกว่าต้องชนะเสียหน่อย”
ฉู่หลิวเยว่ปั้นหน้าจริงจังทันควัน
“อสูรศักดิ์สิทธิ์มีมากมายหลายเผ่าพันธุ์ แต่พวกมันล้วนทรงพลังมาก และแต่ละตัวก็มีข้อดีข้อเสียต่างกันไป หากสามารถเจรจากับพวกมันอย่างสงบได้ ย่อมเกิดประโยชน์มากกว่าแน่นอน”
สัตว์อสูรในสวนอสูรเหล่านี้ล้วนเต็มไปด้วยความดุร้ายและกระหายเลือดอย่างแท้จริง
พวกมันไม่เหมือนกับสัตว์อสูรที่ถูกเลี้ยงดูโดยเจ้าของพันธสัญญา
ไม่ใช่ว่าฉู่หลิวเยว่ไม่รู้ว่าการต่อสู้เช่นนี้ จักนองเลือดและโหดร้ายมากกว่าปกติเพียงใด
แต่มีเพียงวิธีนี้เท่านั้น ที่จะช่วยสามารถพัฒนาทักษะการต่อสู้ของนางได้โดยตรงและรวดเร็วยิ่งขึ้น!
ตั้งแต่นางเข้ามาที่นี่ พี่เป่าก็ไม่เคยปรากฏตัวเลยสักครั้ง
หากปราศจากกิจวัตรประจำวันอันแสนทารุณของท่านอาจารย์ตัวน้อย จิตใจของนางคงว่างเปล่าและคิดฟุ้งซ่านไปเรื่อยเป็นแน่
ฉู่หลิวเยว่แอบถอนหายใจเบาๆ
นางติดกับพี่เป่าเข้าให้แล้ว
“อย่างนี้นี่เอง”
อินทรีสามตาเริ่มเข้าใจแผนการของนาง
แต่ต้องบอกก่อนว่านี่เป็นแผนการที่ฟังดูกล้าบ้าบิ่นมากๆ
แต่ถ้านางสามารถยืนหยัดได้จริงๆ ความแข็งแกร่งของฉู่หลิวเยว่จะเพิ่มขึ้นมากกว่าเดิมแน่นอน
ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้นางเพิ่งทะลวงขึ้นสู่ระดับแปดได้ และมันถึงเวลาที่นางต้องขัดเกลาทักษะของตนแล้ว
“อันที่จริงเจ้ามิจะต้องเป็นกังวลเลย ถ้าสู้ไม่ไหวจริงๆ ข้าสามารถขอความช่วยเหลือได้!”
ผู้อาวุโสอวี๋อวี้และคนอื่นๆ ตอบสนองเร็วจะตาย
“แต่อย่างใดเสีย ตอนนี้ข้าจะเลือกพวกระดับต่ำๆ ไว้ก่อน มิเช่นนั้นกลับไปข้าอาจถูกซักไซ้อีก”
ฉู่หลิวเยว่ยังคงระมัดระวังเรื่องนี้เป็นอย่างมาก
แม้แต่ตอนสู้กับหงส์ฟ้า นางก็ยังจงใจเลือกสถานที่ที่ค่อนข้างห่างไกล รีบประมือสู้กันและจบมันให้ไว เพื่อเป็นการระงับมิให้เกิดเรื่องวุ่นวายที่อาจตามมาภายหลัง
“เจ้าไม่กลัวว่าสัตว์อสูรเหล่านี้จะปล่อยข่าวลือออกไปหรือ?”
ฉู่หลิวเยว่พลันยกยิ้มอย่างมีเลศนัย
“เจ้าคิดว่าจะมีสัตว์อสูรตัวใด ยอมบอกคนอื่นว่าตนพ่ายแพ้ด้วยหรือ? โดยเฉพาะในสวนอสูรแห่งนี้”
แน่นอนว่าพวกที่ยังอยากมีชีวิตและลมหายใจอยู่ ย่อมไม่ทำเช่นนั้นแน่นอน
ฉะนั้นไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างใด พวกมันจึงทำได้เพียงจำใจยอมรับแล้วปิดปากเงียบ
อินทรีสามตากล่าว
“…นี่เจ้าวางแผนไว้แต่แรกแล้วหรือ?”
ทุบตีผู้อื่น ปล้นทรัพย์ และสุดท้ายก็ไม่เปิดโอกาสให้พวกเขาได้มีปากมีเสียงสักคำ…
นี่มันฆ่ากันทางอ้อมชัดๆ!
ฉู่หลิวเยว่ตีหน้าซื่อพลางเอ่ยราวถ่อมตน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...