ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1292
สรุปบท บทที่ 1292 ตรวจสอบ: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ตอน บทที่ 1292 ตรวจสอบ จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 1292 ตรวจสอบ คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
“เรื่องมันยาว เด็กน้อยอย่างเจ้าไม่ชอบฟังหรอก”
ดูเหมือนว่าซั่งอวี้เซินจะไม่อยากเล่าเรื่องนี้สักเท่าไร
ฉู่หลิวเยว่เม้มปากเบาๆ แล้วพูดว่า
“อันที่จริง หลังจากเข้ามาเรียนในสำนักวิชา ศิษย์ก็ได้ยินข่าวลือมากมายเกี่ยวกับคนผู้นั้น”
ซั่งอวี้เซินเหลือบมองนางราวสงสัยแวบหนึ่ง ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างเข้าใจ
“ข้าเข้าใจ เพราะตารางจัดอันดับชิงอวิ๋นอยู่ที่นั่นตลอด ต่อให้ลบชื่อของนางออกไป ก็ไม่สามารถกลบเรื่องราวของนางได้อยู่ดี”
ทัศนคติของซั่งอวี้เซินดูเปิดกว้างและผ่อนคลายอย่างมาก แตกต่างจากผู้อาวุโสคนอื่นๆ ที่ค่อนข้างทำตัวมีลับลมคมในยามเอ่ยถึงเรื่องนี้
อาจเป็นเพราะเขาไม่ใช่ผู้อาวุโสประจำสำนักวิชา
ฉู่หลิวเยว่คิดในใจ
“ความจริงแล้วเจ้ากับนางมีส่วนที่คล้ายกันมาก”
ซั่งอวี้เซินกวาดสายตามองไปรอบๆ ตัวฉู่หลิวเยว่
“ช่วงแรกที่นางมาเยือนสำนักวิชา อยู่ดีไม่ว่าดี วันถัดมานางก็ถูกนำตัวไปขังไว้บนเขาเฝิงหมิน และหลังจากออกมาได้ นางก็ยังทำผิดพลาดซ้ำๆ แต่เจ้าสำนักปกป้องนาง และผู้อาวุโสหลายคนก็รักใคร่เอ็นดูนางยิ่งนัก ดังนั้นทุกคนจึงทำเป็นหลับหูหลับตา และสุดท้ายก็ไม่ได้ลงโทษนางขั้นรุนแรงแต่อย่างใด”
เขาถอนหายใจพร้อมคลื่นอารมณ์บางอย่างที่พรั่งพรูออกมา
“น่าเสียดายที่หลังจากนั้น…”
ทว่าจู่ๆ น้ำเสียงของเขากลับหยุดชะงัก
ในใจของฉู่หลิวเยว่ยิ่งร้อนรนและสงสัยกว่าเดิม
ความจริงแล้วตอนที่นางเข้ามาในสำนักวิชาแรกๆ นางก็แอบสัมผัสได้ว่าเหล่าผู้อาวุโส ดูมีความอดทนและโอนอ่อน ผ่อนผันให้ตัวนางในอดีตมาก
มิฉะนั้น ศิษย์ธรรมดาอย่างนางจะได้รับอนุญาตให้เปิดค่ายกลของสำนักหรือ?
ที่แท้ก็เพราะพวกเขารักนางมาก
แต่น่าเสียดายที่นางจำสิ่งเหล่านั้นไม่ได้
แม้แต่ความทรงจำตอนที่ซั่งอวี้เซินเคยช่วยนางไว้ ก็ยังไม่มี
“แค่นั้นแหละ เรื่องมันผ่านมาแล้ว ก็ปล่อยให้เป็นอดีตไป”
ซั่งอวี้เซินเปลี่ยนบทสนทนาทันที ก่อนจะหันไปมองฉู่หลิวเยว่อย่างคาดหวัง
“กระบี่ชื่อเซียวเล่มนั้น…”
ฉู่หลิวเยว่พยักหน้าเบาๆ พลางตั้งสมาธิแล้วเรียกกระบี่ชื่อเซียวออกมา!
นางยื่นกระบี่ส่งให้เขา
“เรียนเชิญขอรับ ท่านผู้อาวุโส”
ซั่งอวี้เซินแทบหยุดหายใจ ดวงตาของเขาจับจ้องไปยังกระบี่ชื่อเซียวตาไม่กะพริบ
เขาทั้งรู้สึกตื่นเต้น ลนลาน และซาบซึ้ง…
มันคือสิ่งที่เขาตั้งหน้าตั้งตาเฝ้ารอมานานหลายปี!
เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ และยื่นมือออกไปหยิบกระบี่ขึ้นมา แต่พอยื่นมาออกมาได้ครึ่งทาง เขาก็รีบดึงมือกลับไปเช็ดที่ชายเสื้อคลุมของตน แล้วค่อยหยิบกระบี่ขึ้นมาด้วยความระมัดระวัง และเถิดทูนเกินกว่าสิ่งใด
แม้ฉู่หลิวเยว่จะรู้ว่าเขาชื่นชอบกระบี่ชื่อเซียวมาก แต่ก็ไม่คิดว่าเขาจะจริงจังกับมันขนาดนี้
นี่มันดูราวกับคลั่งไคล้แลหลงใหลมากกว่าอีก
ซั่งอวี้เซินให้มือข้างหนึ่งจับฝักของมันไว้ และใช้มืออีกข้างจับด้ามกระบี่ ก่อนจะกลั้นลมหายใจแล้วตั้งสมาธิ
หลังจากความตื่นเต้นในใจสงบลง เขาก็เริ่มดึงกระบี่ชื่อเซียวออกมาช้าๆ
มันเย็นเชียบราวหิมะ และคมกริบเหลือคณา!
แค่มองดูก็รู้สึกเหมือนถูกพลังอันน่าสะพรึงกลัวของกระบี่ หั่นร่างของเขาออกเป็นชิ้นๆ แล้ว!
ใบหน้าของซั่งอวี้เซินเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความตื่นเต้น ดวงตาของเขาเปล่งประกายวาววับ
“อาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งจุนเจ๋อ… ช่างสมคำร่ำลืออย่างแท้จริง!”
เขากวาดสายตามอง เก็บรายละเอียดบนตัวกระบี่ไปมาอย่างระมัดระวัง
รวมถึงทุกลวดลายบนฝัก หัวมังกรบนด้าม และตัวกระบี่ที่ถูกขัดเกลาอย่างสมบูรณ์
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...