ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1312

ผู้อาวุโสอวี๋อวี้สะดุ้งโหยงเมื่อเห็นร่างที่พุ่งเข้ามาด้านหน้า

“ฉู่เยว่? โหวกเหวกอันใดของเจ้า!?”

ผู้อาวุโสฮวาเฟิงพลันส่งสียงตะโกนจากด้านหลัง

“ไม่ต้องถามแล้ว! เปิดค่ายกลแล้วปล่อยเขาเข้าไป!”

ทันใดนั้น ผู้อาวุโสอวี๋อวี้ก็มองเห็นสภาพอันน่าตกใจของฉู่หลิวเยว่ และไม่รอช้ารีบเปิดค่ายกลให้นางทันที

ทางเข้าค่ายกลค่อยๆ เปิดออก…

ฉู่หลิวเยว่เร่งความเร็วและรีบเข้าไปข้างใน

“ขอบคุณขอรับ ผู้อาวุโสอวี๋อวี้!”

ครั้นสิ้นเสียง ร่างเงาของเด็กหนุ่มก็วิ่งแจ้นเข้าไปในสวนอสูรอย่างเร็ว!

ผู้อาวุโสอวี๋อวี้สัมผัสได้ถึงลมกระโชกที่พัดผ่านหน้าตนไป พร้อมร่างเงาของฉู่เยว่ที่หายวับไป

เขารีบหันไปมองร่างที่หายเข้าไปข้างใน ก่อนจะเห็นเด็กนั่นกำลังมุ่งหน้าไปยังพื้นที่ด้านในของสวนอสูรด้วยความเร็วอันน่าทึ่ง!

ผู้อาวุโสฮวาเฟิงตามหลังเขาไปติดๆ

พอเห็นเช่นนั้น ผู้อาวุโสอวี๋อวี้ก็รีบย่ำเท้าตามไปเช่นกัน พลันขมวดคิ้วมุ่น

“ฮวาเฟิง เกิดอันใดขึ้นหรือ?”

รุ่งสางเช่นนี้ ไยฉู่เยว่ถึงได้รีบร้อนขนาดนั้น?

แถมยังทำตัวแปลกๆ อีกด้วย

ผู้อาวุโสฮวาเฟิงกล่าว พลางสับเท้าวิ่งไปข้างหน้า

“ไอหยา! ยามนี้ข้าเองก็ไม่รู้แน่ชัด! เด็กนั่นไม่ยอมพูดอันใด และเอาแต่วิ่งมาทางนี้ลูกเดียว! ข้าเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาคิดจะทำอันใด!”

จากนั้น เขาก็เล่าให้ผู้อาวุโสอวี๋อวี้ฟังสั้นๆ ว่าเกิดอันใดขึ้นบ้าง และนั่นทำเอาผู้อาวุโสอวี๋อวี้คิ้วพันกันมากกว่าเดิม

“… หากป่วยแล้วมาที่นี่เหตุใด? สวนอสูรแห่งนี้เต็มไปด้วยอสูรดุร้ายทุกชนิด เกิดวิ่งเข้าไปด้วยสภาพแบบนี้ จักไม่อันตรายมากกว่าเดิมหรือ!?”

ผู้อาวุโสอวี๋อวี้ไม่เข้าใจเลยจริงๆ

“หยุดพูดได้แล้ว รีบตามไปดูเขาดีกว่า!”

ผู้อาวุโสฮวาเฟิงกล่าวและเร่งความเร็วขึ้นอีก

…

อีกด้านหนึ่ง ฉู่หลิวเยว่เค้นเอาพลังปราณทั้งหมดของตน และรีบมุ่งหน้าไปยังยอดเขาแห่งหนึ่งโดยเร็วที่สุด

อสูรสันหลังเหล็กขนาดมหึมาเดินออกจากถ้ำ ราวสัมผัสได้ถึงลมปราณของนาง และมองไปในทิศทางของฉู่หลิวเยว่

“อาฉยง!”

ฉู่หลิวเยว่ตะโกนเสียงดังลั่น พลันกระโจนขึ้นไปบนอากาศ!

แล้วทิ้งตัวถลาลงหน้าปากถ้ำ แล้วรีบเดินเข้าไปข้างใน

“อาฉยง! ช่วยข้าที!”

เมื่อเห็นสภาพของฉู่หลิวเยว่ในตอนนี้ อาฉยงเดิมทีกำลังตกใจระคนดีใจ พลันวิตกกังวลขึ้นมาทันที

มันเดินตามฉู่หลิวเยว่เข้าไปข้างใน

เทาเทาที่กำลังหลับอยู่ ลืมตาขึ้นเมื่อได้ยินเสียงเอะอะโวยวาย

หางตาของมันเหลือบไปเห็นร่างที่คุ้นเคย พลันลุกขึ้นยืนด้วยความดีใจ

ทว่าในขณะที่มันกำลังย่องไปหาอีกคนด้วยความสุขอันล้นปรี่ ก็พลันตระหนักได้ถึงท่าทางผิดปกติของฉู่หลิวเยว่

อาฉยงเดินเข้ามาใกล้และสังเกตท่าทีของฉู่หลิวเยว่ด้วยสีหน้าเป็นกังวล

เทาเทารีบวิ่งไปหาแม่ของมัน

ฉู่หลิวเยว่คลายอ้อมกอด ท่ามกลางสายตาของสองแม่ลูก

ถวนจื่อที่ขนยาวกว่าเดิม กลิ้งหล่นลงมาจากอ้อมแขนนาง

อาฉยงผงะและถอยห่างจากถวนจื่อหลายก้าว ดวงตาของมันเต็มไปด้วยความหวาดหวั่นและเกรงกลัว!

ในตัวของกษายะหางวายุนั้น มีพลังแห่งสายเลือดของหนึ่งในสองอสูรศักดิ์สิทธิ์โบราณไหลเวียนอยู่ ซึ่งก็คือหงส์ทองคำ และถึงมันจะเป็นหนึ่งในอสูรศักดิ์สิทธิ์ หากแต่สถานะของมันสูงส่งกว่า

และตอนนี้ก็เป็นช่วงเวลาสำคัญในการปลุกพลังแห่งสายเลือดของมัน ทำให้แรงข่มจากสายเลือดของมันรุนแรงมากขึ้นด้วย ส่งผลให้อาฉยงและอสูรตัวอื่นยอมสิโรราบอย่างง่ายดาย

ขณะเดียวกัน ฉู่หลิวเยว่ก็หันไปมองอาฉยง ดวงตาสีนิลเสมือนหยกเนื้อดีร้อนผ่าวราวเพลิงกัลป์

โลหิตสีแดงสดค่อยๆ ไหลซึมออกมาตามผิวหนัง จนปรากฏดวงเลือดเป็นวงบนอาภรณ์ของนาง

…ผิวหนังของฉู่หลิวเยว่เริ่มแตกออก เพราะทนพลังแห่งสายเลือดของถวนจื่อไม่ไหว!

สีหน้าของอาฉยงเข้มขึ้น มันเข้าใจทันทีว่าเกิดอันใดขึ้นกับนาง

และยิ่งเขาเล่าให้ฟังมากเท่าไร ผู้อาวุโสฮวาเฟิงก็ยิ่งตกตะลึงมากขึ้นเท่านั้น และพอเล่าจบเขาก็อึ้งจนสติหลุดไปแล้ว

“… เช่นนี้เองหรือ แม้จะไม่เข้าใจว่าเหตุใดอสูรสันหลังเหล็กถึงยอมสละชีวิตเพื่อฉู่เยว่ แต่ที่มั่นใจก็คือ ตอนนี้ฉู่เยว่อยู่ข้างในนั้น และนอกจากมันจะไม่ทำร้ายเขาแล้ว มันต้องทุ่มเทแรงกายแรงใจทั้งหมดเพื่อช่วยเขาแน่นอน ฉะนั้น… พวกเราก็มารอดูอยู่ตรงนี้ดีกว่า”

ผู้อาวุโสฮวาเฟิงพูดไม่ออกอยู่พักหนึ่ง

เขาได้รับข้อมูลมากเกินไป จนสมองปฏิเสธการตอบสนองไปพักหนึ่ง

ฉู่เยว่… เคยถูกขังอยู่ที่นี่หนึ่งเดือน?

และทะลวงขึ้นสู่จอมยุทธ์ระดับแปดที่นี่?

แม้แต่อสูรศักดิ์สิทธิ์อย่างอสูรสันหลังเหล็ก ก็ยังเต็มใจสละชีวิตเพื่อปกป้องเขา…

ผู้อาวุโสฮวาเฟิงปวดหัวจนต้องหลับตาลง

ผู้อาวุโสอวี๋อวี้เหลือบมองเขาอย่างเห็นอกเห็นใจ

เมื่อไล่ลำดับสถานการณ์แต่ละอย่างที่เกิดขึ้นในตอนนั้น แม้แต่เขาเองก็ยังตกใจจนพูดไม่ออก แล้วคนที่ไม่รู้อันใดเลยอย่างผู้อาวุโสฮวาเฟิงเล่า?

“…ถ้าเป็นเช่นนั้น ก็พิสูจน์ได้ว่ายามนี้ฉู่เยว่ปลอดภัยแล้วใช่หรือไม่?”

ผู้อาวุโสฮวาเฟิงถามเสียงหลง

“ก็น่าจะ ชัดเจนว่าเขามาที่นี่เพราะอสูรสันหลังเหล็ก และบางทีอาจเป็นเพราะเขาหวังว่าอสูรสันหลังเหล็กจะช่วยเขาได้ น่าเสียดายที่เราไม่รู้ว่าเขากำลังเผชิญกับอันใด และตอนนี้ก็คงทำได้แค่รอดูสถานการณ์ต่อไป”

ผู้อาวุโสอวี๋อวี้กล่าวพลางตบแขนของผู้อาวุโสฮวาเฟิงราวปลอบโยน

“ไม่ต้องห่วง เด็กนั่นแข็งแกร่งมาก จะไม่มีอันใดเกิดขึ้นกับเขาแน่นอน”

ขนาดถูกอสูรศักดิ์สิทธิ์รุมล้อมในคืนนั้น เขายังรอดมาได้อย่างปลอดภัย แล้วจะกลัวอันใดกับตอนนี้?

ผู้อาวุโสฮวาเฟิงรู้สึกสับสน กระวนกระวายใจผสมปนเปไปหมด ก่อนจะถอนหายใจออกมา

“ข้าเองก็หวังเช่นนั้น!”

…

ภายในถ้ำอันเงียบสงัด

ฉู่หลิวเยว่กำลังนั่งขัดสมาธิ ถวนจื่อนอนอยู่บนพื้นด้านหน้าไม่ไกลจากนาง ส่วนด้านข้างเป็นอาฉยง

พลังปราณอันน่าสะพรึงหลายสายพุ่งพล่านอยู่ภายในกาย

พื้นดินใต้ร่างของนางค่อยๆ ถูกย้อมเป็นสีเลือด