ในที่สุดกู้หมิงจูที่เห็นฉากนี้ด้วยสายตาเย็นชาจากไกลๆ ก็รู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ นางจึงลดแขนที่เคยยกขึ้นกอดอกลงแล้วขมวดคิ้ว
ไม่ถูกต้อง!
ฉู่หลิวเยว่เป็นปรมาจารย์ขั้นสอง ตามหลักการสามารถควบคุมพลังแห่งฟ้าดินพร้อมกันได้เพียงแค่ไม่กี่สายเท่านั้น แต่เหตุใดนางยังคงดำเนินต่อไปได้ ทั้งเคลื่อนไหวก็ราบรื่นเป็นธรรมชาติดูผ่อนคลายมากอีกด้วย!
เมื่อเวลาผ่านไป ค่ายกลที่อยู่ตรงหน้าฉู่หลิวเยว่ก็ค่อยๆ ซับซ้อนมากขึ้น
กู้หมิงเฟิงเฝ้าจดจ่อจนหนังตากระตุก
มิน่าล่ะ เมื่อครู่นี้เขาถึงได้คิดว่าค่ายกลนั้นดูแปลกประหลาดมาก ที่แท้มันเป็นเพียงโครงร่างคร่าวๆ เท่านั้น!
หลังจากที่ฉู่หลิวเยว่ค่อยๆ ต่อเติมจนเต็ม คราวนี้มันก็ดูเป็นปกติขึ้นมาแล้ว
หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง กู้หมิงเฟิงก็สัมผัสได้ถึงพลังที่มีอยู่อย่างแผ่วเบา!
เขายิ่งประหลาดใจมากขึ้นเรื่อยๆ
ฉู่หลิวเยว่บอกว่านางเป็นแค่ปรมาจารย์ขั้นสองมิใช่หรือ
เห็นได้ชัดว่าค่ายกลนี้มีระดับที่สูงกว่านั้น!
ฉู่หลิวเยว่คิดจะทำสิ่งใดกันแน่!
เมื่อเทียบกับกู้หมิงเฟิงที่ไม่ค่อยรู้เรื่องค่ายกล ในขณะที่กู้หมิงจูซึ่งเป็นปรมาจารย์ก็ตกตะลึงเบิกตาอ้าปากค้างไปแล้ว
นางสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนว่าค่ายกลที่ฉู่หลิวเยว่สร้างได้ไต่ถึงระดับที่สามแล้ว!
และฉู่หลิวเยว่ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเพียงเท่านี้
หรือว่า…นางยังต้องการจะสร้างค่ายกลต่อไป
นางสามารถทำได้อย่างไร!
ตูม ตูม ตูม!
มู่หงอวี๋และเฉินหู่ต่อสู้กับหมีแผงคอทองคำมาได้สักระยะหนึ่งแล้ว ทั้งคู่ได้รับบาดเจ็บและพลังกำลังจะหมดลง
เมื่อหมีแผงคอทองคำถูกพวกเขาสองคนยั่วโมโหเช่นนั้นมันก็ยิ่งโกรธเกรี้ยว ทำให้มันโจมตีอย่างรุนแรงต่อไปเรื่อยๆ
“หลิวเยว่! เสร็จหรือยัง!”
มู่หงอวี๋ถูกโจมตีโดยไม่ทันตั้งตัวและล้มลงไปอย่างน่าอนาถ ด้วยสภาพมีรอยฟกช้ำบนใบหน้าและตามร่างกายของนาง
ฉู่หลิวเยวกำลังจดจ่อกับค่ายกลที่อยู่ตรงหน้า
“อีกสิบห้านาที!”
มู่หงอวี๋กัดฟันแน่น
สิบห้านาทีนั้นไม่นานนัก แต่สิ่งสำคัญคือตอนนี้พวกเขากำลังเผชิญหน้ากับหมีแผงคอสีทองซึ่งมีความแข็งแกร่งเกินกว่าที่พวกเขาจะต้านทานได้!
ทุกนาที ทุกวินาที ช่างทรมานแสนสาหัส!
แต่นางก็ยังตอบตกลงโดยไม่ลังเล
“ได้!”
นางไม่สนใจอาการบาดเจ็บของตัวเองสักนิดและกัดฟันลุกขึ้นสู้ทันที
“หงอวี๋ หลีกไป!”
ทันใดนั้นเฉินหู่ก็ระเบิดเสียงออกมา!
หัวใจของมู่หงอวี๋หล่นวูบ และเมื่อมองใกล้ๆ แล้วก็คิดไม่ถึงว่าเฉินหู่จะพุ่งเข้าไปจู่โจมหมีแผงคอทองคำอย่างกะทันหัน
หัวใจของมู่หงอวี๋หยุดเต้นฉับพลัน!
เฉินหู่มีร่างกายที่แข็งแรงและค่อนข้างแข็งแกร่งในหมู่พวกเขา แต่เมื่อยืนอยู่ข้างหน้าหมีแผงคอทองคำ เขากลับดูตัวเล็กกว่ามาก
เขาไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อแล้วหรือถึงได้โจมตีมันตัวต่อตัวเช่นนี้ นั้นอันตรายอย่างยิ่ง
หมีแผงคอทองคำมองเฉินหู่ที่พุ่งมาที่มัน ดวงตาของมันร้อนรุ่มด้วยโทสะ และทันใดนั้นมันก็อ้าปากและพ่นเปลวเพลิงสีแดงออกมา
“บัดซบ มันมีแบบนี้ด้วย!”
เฉินหู่ก่นด่า เขาย่อตัวลงเพื่อหลีกหนีเปลวไฟลูกนั้น แต่ความร้อนแผดเผาก็ยังทำให้ร่างกายเขารู้สึกปวดแสบปวดร้อน
แต่หลังจากนั้น เขาก็เอามือแตะพื้นแล้วถีบตัวพุ่เข้าไปที่หมีแผงคอทองคำ!
ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่มีขวานปรากฏในมือของเขาและฟันเข้าไปที่หมีตัวนั้น!
เคร้ง!
ขวานร่วงลงกับพื้น แต่หมีแผงคอทองคำกลับไม่สะทกสะท้าน!
เฉินหุ่รู้สึกเหมือนขวานของเขาฟันเข้าทองคำที่แข็งมาก และทำให้ระหว่างนิ้วโป้งและนิ้วชี้ของเขาฉีกขาดและครึ่งท่อนแขนไร้ความรู้สึก
เขารู้ว่าสถานการณ์ไม่ดีแล้ว พลังร่างกายของเจ้าหมีตัวนี้แข็งแกร่งมากกว่าที่จินตนาการไว้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์