ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1360

“นี่มัน… อันใดกัน?”

มีคนอุทานขึ้นเบาๆ อย่างอดไม่ได้

หลังจากที่พวกเขามาถึงบุพกาลชายแดนเหนือ ท้องนภากว้างล้วนเป็นสีเทาอึมครึม และพวกเขาก็ไม่เคยพบเจอเหตุการณ์เช่นนี้มาก่อน

“เหมือนว่า… มีคนกำลังจะทะลวงขั้นพลังปราณเลย!?”

แต่พอพูดไปเช่นนั้น ก็มีคนแย้งกลับทันที

“จะเป็นไปได้อย่างใด!? ในนั้นมีแค่ฉู่เยว่มิใช่หรือ? ตอนนี้เขายังมีชีวิตอยู่หรือเปล่าก็ไม่รู้ นับประสา…”

“แต่เราเองก็ไม่รู้สถานการณ์ภายใน ไม่แน่อาจเกิดการทะลวงขึ้นจริงๆ ก็ได้? เรื่องแบบนี้ใครจะไปรู้ได้แน่ชัดกัน?”

“… ถูกของเจ้า… อย่างใดเสีย ทุกคนที่มายังบุพกาลชายแดนเหนือ ต่างก็อยากมาเก็บเกี่ยวประสบการณ์ที่นี่กันทั้งนั้น มิใช่หรือไร…”

ทุกคนต่างเงียบกริบ พลางหันมองหน้ากัน

ประตูบานใหญ่ปิดสนิท และถูกปิดทับด้วยกองหินมากมาย

ถึงอยากจะเห็นสภาพด้านในมากแค่ไหน ก็มองไม่เห็นอยู่ดี

แต่จากการเคลื่อนไหวนี้ ดูเหมือนมีคนกำลังจะทะลวงพลังปราณจริงๆ

“รออีกสักนิดเถอะ!”

หัวหน้ากลุ่มขมวดคิ้วพลันเอามือข้างหนึ่งไพล่หลัง

ยามที่ผู้อาวุโสฮวาเฟิงและคนอื่นๆ จากไป อีกฝ่ายได้ขอพวกเขาช่วยดูแลฉู่เยว่

และดูจากตอนนี้ ก็ยังไม่รู้ว่าการที่ฉู่เยว่ถูกเข้าไปมีส่วนในเรื่องนี้นั้น จะเป็นเพราะเคราะห์กรรมหรือวาสนากันแน่…

“… รอดูไปก่อนแล้วกัน”

“ขอรับ”

หัวหน้ากลุ่มเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าอันมืดมิด

มหันตภัยคราใหญ่กำลังคลืบคลานเข้ามา

ผู้อาวุโสฮวาเฟิง รวมทั้งศิษย์คณาจารย์หลายคนในสำนักหลิงเซียว ล้วนเป็นห่วงฉู่เยว่ที่ถูกขังอยู่ในประตู

แต่บางที…

มันอาจเป็นชะตากรรรมของฉู่เยว่ผู้นั้นก็ได้…

…