ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1371

ชือรุ่ยเออร์ถึงกับทึ่มทื่อไปชั่วขณะ

นางมาก็เพื่อหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์เองแท้ๆ ไม่นึกเลยว่าตัวเองจะถูกเจ้าสิ่งนั้นโจมตีโดยไร้เค้าลางเช่นนี้!

เริ่มแรกนางยังคิดอยู่เลยว่าตัวเองได้รับเลือกจากหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์เข้าแล้ว ทว่าไม่นานความเจ็บปวดอันรุนแรงทำให้นางตื่นขึ้นในฉับพลัน… เห็นได้ชัดเลยว่าของสิ่งนี้ต้องการเอาชีวิตนาง!

หลังจากรู้สึกตัว นางก็รีบก้าวถอยหลังอย่างสิ้นสติ ด้วยคิดอยากสะบัดของสิ่งนี้ออกจากตัว!

ทว่าไหนเลยจะง่ายดายปานนั้น?

เพียงชั่วพริบตา ร่างของนางก็ปรากฏรอยไหม้หลายระดับบนผิวหลายจุดเข้าเสียแล้ว!

“คุณหนูรอง!”

คนจากเฟยซิงเหมินเห็นดังนั้นก็รู้ได้ทันทีถึงภยันตราย จึงรีบทะยานไปยังเบื้องหน้าเร็วรี่ หมายจะช่วยชือรุ่ยเออร์ออกมา

ทว่าเปลวเพลิงโปร่งใสแผดเผารุนแรง พวกเขาแค่จะเข้าใกล้ก็ยังทำไม่ได้ นับประสาอันใดกับเรื่องอื่นกัน?

กี๊!

อินทรีสามตาสยายปีกกว้างออก คลี่แผ่ไปสกัดกั้นอยู่เบื้องหน้าของชือรุ่ยเออร์

ทว่าเปลวเพลิงโปร่งใสนั่นกลับรวมตัวกลายเป็นแส้เพลิง ก่อนจะสะบัดเอาตัวมันออกไปอย่างว่องไว!

หลังจากนั้นมันก็เพิ่มความเร็วจนน่าตื่นตะลึง พุ่งตรงไปยังตัวชือรุ่ยเออร์!

หัวคิ้วของฉู่หลิวเยว่ขมวดเป็นปมแน่น

ชือรุ่ยเออร์หาได้ทำสิ่งใดอันเป็นการดึงดูดสายตาไม่ เหตุใดจึงได้ถูกเพ่งเล็งไม่หยุดหย่อนเช่นนี้?

ในตอนที่ฉู่หลิวเยว่กำลังก้าวไปข้างหน้าหมายจะยื่นมือเข้าช่วย พลันได้ยินเสียงแปลกประหลาดของอันใดบางอย่างแว่วขึ้นมาจากผืนดินที่อยู่ด้านใต้

นางก้มศีรษะลงมอง นัยน์ตาพลันหดแคบลง!

นางพบว่าภายในหลุมลึกที่เละเทะยุ่งเหยิง มีบางสิ่งบางอย่างโผล่พรวดออกมา

นั่นก็คือรากไม้รากหนึ่ง ทั่วทั้งรากเคลือบสีดำสนิท มีความหนาเทียบเท่าเพียงแขนทารก ทว่ากลับบรรจุไว้ซึ่งลมปราณอันเฟื่องฟูจนน่าตื่นตะลึง

มันเจาะทะลุผ่านพื้นด้านล่างขึ้นมา ก่อนจะเริ่มแผ่ขยายไปตามผืนดินอย่างต่อเนื่อง

ไม่ว่าพื้นที่ใดที่มันเลื้อยผ่าน หิมะที่ทับถมกันก็จะละลายเหือดหายอย่างรวดเร็ว

หยาดน้ำหิมะบางส่วนถูกมันดูดซับเข้าไป บางส่วนหรือก็ซึมลงพื้นดิน

มันเริ่มเติบโตขึ้นเรื่อยๆ ด้วยความเร็วที่สังเกตได้ด้วยตาเปล่า

หลังจากนั้น ก็มีรากที่สอง รากที่สามโผล่ขึ้นมาด้วย!

ต้นไม้ต้นหนึ่งพลันงอกเงยขึ้นมาจากตรงกลาง

บริเวณโดยรอบทั้งหมดล้วนเริ่มเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นอย่างรวดเร็ว

ต้นไม้ต้นนั้นแปลกประหลาดยิ่งนัก มีเพียงราก ลำต้นและกิ่งก้านเท่านั้นที่มีสีดำสนิท แต่ใบไม้กลับมิได้ดำตามไปด้วย

หากมิใช่เพราะเห็นกับตาว่ามันงอกเงยเติบโตขึ้นมา เกรงว่าผู้คนจะคิดไปว่านั่นคงเป็นแค่หยกดำที่แกะสลักจนเปลี่ยนรูปร่างไปเท่านั้น

ทว่าฉู่หลิวเยว่กลับรู้สึกได้ถึงลมปราณอันบางเบาสายหนึ่ง ที่แสนจะคุ้นเคยขึ้นมาในทันใด

สองตาของนางจ้องเขม็งไปยังต้นไม้ต้นนั้น พลันรู้สึกว่าตนเคยเห็นต้นไม้ต้นนี้จากที่ใดสักที่

ในช่วงเวลาสั้นๆ ต้นไม้ต้นนี้ก็เติบโตจนสูงไล่เลี่ยกันกับต้นไม้ปกติแล้ว

ทว่ามันมิได้หยุดอยู่ตรงนี้แต่อย่างใด กลับกันยังคงเติบโตต่อไปอย่างต่อเนื่อง

กิ่งก้านแตกสาขาออกไปเรื่อยๆ รากของต้นหรือก็ขยายฝังรากลึก

ทุกที่ที่มันขยายรากผ่าน หิมะที่ทับถมกันก็ละลาย เกิดเป็นภาพฉากอันอบอุ่นราวกับอยู่ในช่วงใบไม้ผลิ

ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนผิดแผกแปลกประหลาดยิ่ง ผู้คนที่เฝ้าจับจ้องอยู่ต่างก็เผยสีหน้าตื่นตกใจอย่างอดไม่ได้ และทยอยพากันถอยหลังไปทีละคนสองคน

“อ๊า…”

ชือรุ่ยเออร์ที่ถูกเหวี่ยงลงกับพื้นพ่นลมหายใจออกมาอย่างเจ็บปวด!

ฉู่หลิวเยว่ทอดสายตาจ้องเขม็ง บนร่างของชือรุ่ยเออร์เกิดบาดแผลมากมายนับไม่ถ้วน คราบเลือดเปรอะเปื้อนทั่วร่าง สภาพกระเซอะกระเซิงยิ่ง

นางถูกเปลวเพลิงโปร่งใสนั่นล้อมเอาไว้ แม้จะพยายามเสี่ยงชีวิตดิ้นรนเอาตัวรอด ก็ยังคงไร้หนทางดับเพลิงเหล่านี้ลง นางทำได้แค่ทนรับความเจ็บปวดอันแสนสาหัสเท่านั้น

พวกผู้อาวุโสคิ้วขาวต่างก็ร้อนใจดุจโดนไฟลน ทว่ากลับมิสามารถรุดหน้าเข้าไปช่วยเหลือนางได้

ชัดเจนแล้วว่าหม้อน้ำโปร่งแสงนั่นต้องการเอาชีวิตนาง!

“สรุปแล้วเกิดเรื่องอันใดขึ้นกับชือรุ่ยเออร์กันแน่? นางถึงได้ถูกหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์ไล่ฆ่าเช่นนี้?”

ผู้คนต่างก็สับสนงุนงงกันทั่วถ้วน

ในตอนที่ฉู่หลิวเยว่กำลังจะรุดหน้าไป หางตาพลันเหลือบไปเห็นแสงสีทองม่วงผ่านวาบเข้ามาสู่สายตาเสียก่อน

ใจของนางกระตุกวูบ รีบเสสายตามองตามสิ่งนั้นไป

ก่อนจะพบว่าบนลำต้นสีดำสนิทงอกใบไม้เล็กๆ ออกมาไม่รู้ตั้งแต่เมื่อใด

ใบไม้ใบนั้นมีสีทองม่วง บางราวปีกจักจั่น ใสกระจ่างดุจหยก ยามต้องแสงอาทิตย์สาดส่องก็จะสะท้อนแสงสว่างจางๆ ออกมา

นี่มัน…

ใบโพธิ์สีทองม่วง!

ฉู่หลิวเยว่คุ้นเคยกับของสิ่งนี้มากเสียยิ่งกว่าอันใดดี!

ในตอนนั้น เพื่อให้ได้มาซึ่งใบโพธิ์สีทองม่วงสักใบหนึ่ง นางต้องเปลืองแรงไปไม่น้อยเลยทีเดียว!

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน