ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1391
สรุปบท บทที่ 1391 ความขัดแย้ง: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปตอน บทที่ 1391 ความขัดแย้ง – จากเรื่อง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
ตอน บทที่ 1391 ความขัดแย้ง ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดยนักเขียน จ้าน นิชิโนะ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
พวกผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนต่างก็ตื่นตะลึงระคนดีใจ พากันรีบร้อนก้าวรุดไปข้างหน้า
พอเดินเข้าไปใกล้ ถึงได้เห็นว่าคนที่อยู่ในอ้อมกอดแนบอกของเขา ก็คือฉู่เยว่เอง
เพียงแต่ว่าฉู่เยว่ในตอนนี้สองนัยน์ตาปิดแน่น ริมฝีปากซีดขาว ดูแล้วสภาพย่ำแย่อย่างมาก
อีกทั้งบนชุดคลุมของหรงซิวเองก็เปรอะด้วยคราบเลือดสีเข้มเป็นรอยใหญ่
กลิ่นคาวเลือดเข้มข้นชวนให้รู้สึกไม่ดีอยู่พอควร ทำเอาจินตนาการได้เลยว่าก่อนหน้านี้คนทั้งสองไปผ่านสมรภูมิแบบใดมา
ผู้อาวุโสวั่นเจิงเปี่ยมด้วยความรู้สึกวิตกยิ่ง
“ฉู่เยว่เขา…”
“เขาแค่ไร้เรี่ยวแรง เลยสลบเหมือดไปได้สักพักแล้ว”
หรงซิวเอ่ยอธิบายด้วยน้ำเสียงเรียบเรื่อย
“กลับไปพักฟื้นสักหน่อยก็ใช้ได้แล้ว”
ผู้อาวุโสวั่นเจิงจึงพอวางใจลงได้ในที่สุด
“เช่นนั้นก็ดี! เช่นนั้นก็ดี!”
มีเพียงดวงตาสองคู่ที่ยังคงจับจ้องมองไปที่ฉู่หลิวเยว่อย่างไม่วางตา เห็นได้ชัดเลยว่าเขายังคงหวาดผวาอยู่ไม่น้อยด้วยกลัวว่านางจะเป็นอะไรเข้าจริงๆ
ผู้อาวุโสฮวาเฟิงเบนสายตากลับมา
“หรงซิว นี่เจ้า…ไปช่วยฉู่เยว่กลับมาโดยเฉพาะเลยหรือ?”
สิ้นสุดคำพูดนี้ ทุกคนล้วนตกอยู่ภายใต้ความเงียบทันที
หรงซิวผงกศีรษะรับเล็กน้อย
คนจำนวนไม่น้อยต่างสบตากันไปมาอย่างทำอะไรไม่ถูก ทุกคนล้วนรู้สึกตกตะลึงกันอย่างทั่วถ้วน
ในสำนักหลิงเซียว มีใครไม่รู้บ้างว่าตลอดมานี้หรงซิวประคบประหงมฉู่เยว่มากขนาดไหน ความสัมพันธ์ของคนทั้งสองนั้นนับว่าลึกซึ้งยิ่ง
พอมาวันนี้ พวกเขาได้ประสบพบเจอกับของจริงเข้าในที่สุด!
หรงซิวเสี่ยงชีวิตตัวเองเข้าช่วยฉู่เยว่ไว้จริงๆ…ดูคราบเลือดที่ท่วมตัวเขาแล้วก็จินตนาการได้ไม่ยากเลยว่าก่อนหน้านี้เกิดอะไรขึ้นบ้าง
ทว่าเขาก็ยังพาคนกลับมาในสภาพปลอดภัยได้อยู่ดี!
นี่…
เกรงว่าจะมิใช่การให้ความสำคัญธรรมดาๆ แล้วกระมัง?
หรงซิวนิสัยเย็นชาไร้เยื่อใย กับคนหรือเรื่องที่ไม่มีความเกี่ยวพันด้วยก็ไม่เคยคิดจะปรายตามองเลยด้วยซ้ำ
มาบัดนี้กลับยืนหยัดช่วยฉู่เยว่เอาไว้ได้เช่นนี้…
ช่างชวนให้ตื่นตะลึงโดยแท้
“เช่นนั้น…เจ้าคงได้เจอคนพวกนั้นที่พาตัวฉู่เยว่ไปกับ…เจ้านายของพวกมันแล้วสินะ?”
ผู้อาวุโสฮวาเฟิงเอ่ยถามอย่างเร่งรีบ
ลึกลงไปในนัยน์ตาของหรงซิวปรากฏประกายแสงหม่นวาบผ่าน
“ตอนข้าเร่งรุดไปถึง ก็พบเพียงลูกสมุนสองคนเท่านั้น ไม่เจอตัวนายท่านของพวกมันแต่อย่างใด”
ผู้อาวุโสฮวาเฟิงรู้สึกผิดหวังอยู่บ้าง ทว่าในความผิดหวังนั้นก็ระคนความปลื้มปิติ
“เช่นนั้นก็มิเป็นไร…อย่างไรเสีย กลับมาได้อย่างปลอดภัยก็ดีมากแล้ว”
เป็นเช่นนี้แล้ว การที่พวกเขาจะสืบสาวหาตัวผู้ที่อยู่เบื้องหลังให้ได้ว่าเป็นใคร เกรงว่าจะยากขึ้นไม่น้อยแล้ว
ทว่าการที่สองคนนี้กลับมาได้อย่างปลอดภัยไร้รอยขีดข่วนก็ยิ่งทำให้พวกเขารู้สึกยินดี
เพียงแต่ไม่รู้ว่า…ฉู่เยว่ได้เห็นหน้าฝ่ายตรงข้ามหรือไม่?
แต่เรื่องพวกนี้ก็ทำได้แค่รอถามคราวหลังอีกรอบเท่านั้น
“ในเมื่อคนมาครบแล้ว เช่นนั้นพวกเราก็รั้งรออยู่ที่นี่กันอีกเลย กลับไปก่อนกันเถอะ?”
ผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนว่า
ทว่าผู้อาวุโสฮวาเฟิงราวกับนึกอะไรออกขึ้นมาได้ในบัดดล “เดี๋ยวก่อน!”
คนที่อยู่รอบๆ พากันหันมามองเขา
ผู้อาวุโสฮวาเฟิงมีทีท่าสองจิตสองใจอยู่ไม่น้อย
“ถ้าพวกเราออกไปกันทั้งแบบนี้ แล้ว…เราควรจะจัดการยังไงกับที่ที่ฉู่เยว่บุกทะลวงระดับไปเมื่อคราวก่อนเล่า? หากข้าเดาไม่ผิดละก็ คนพวกนั้นน่าจะยังรอกันอยู่ที่นั่น ข้าไม่กังวลเรื่องอื่นหรอก เพียงแต่ไม่รู้ว่าฉู่เยว่ได้ทิ้งของอะไรไว้ที่นั่นรึเปล่า ยังไงซะเขาก็รออยู่ที่นั่นมาค่อนข้างนานทีเดียว…”
ความจริงแล้ว ระยะเวลาไม่กี่วันไม่อาจนับได้ว่ายาวนานนัก
ทว่าสำหรับคนอื่นที่มิอาจเข้าไปได้นั้นถือเป็นข้อยกเว้นโดยแท้จริง
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...