สรุปเนื้อหา บทที่ 1405 ไล่ล่าและสกัดกั้น – ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บท บทที่ 1405 ไล่ล่าและสกัดกั้น ของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ในหมวดนิยายการเกิดใหม่ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ทันทีที่ความคิดนี้ปรากฏขึ้น ทันใดนั้นความรู้สึกอันละเอียดก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าของนาง
นางหลับตาลง ก่อนจะลืมตาขึ้นมองอีกครั้ง ก็พบว่ามันเป็นความว่างเปล่า
ทุกอย่างตรงหน้ายังคงว่างเปล่า
นางขยับปลายนิ้วขึ้นมาเล็กน้อย ซึ่งนางก็ต้องตกใจที่ได้ค้นพบว่า มวลอากาศที่อยู่รอบข้างเหมือนจะหนาแน่นขึ้น
การเปลี่ยนแปลงครั้งนี้มันเปลี่ยนไปแค่เล็กน้อย หากไม่ได้มองดูดีๆ อาจจะมองไม่เห็นเลย
ภายในใจของนางมีความสงสัยปรากฏขึ้น
ที่แห่งนี้… เหตุใดถึงแปลกประหลาดอย่างนี้ล่ะ?
เดิมทีนางอยากจะถามเมิ้งเหล่า แต่หลังจากที่คิดไปคิดมาแล้ว นางก็คิดว่าทุกอย่างน่าจะอยู่ในการควบคุมของเมิ้งเหล่า ในเมื่อเขาไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง ฉะนั้นมันก็คงจะไม่เป็นไร
นางหลับตาลง ก่อนจะเข้าสู่ห้วงของการบำเพ็ญเพียรอีกครั้ง
…
ฉู่หลิวเยว่นั่งเช่นนี้ในเขาเฝิงหมินต่อไป
ส่วนด้านนอกก็มีลมพายุปรากฏขึ้นแล้ว
เหลี่ยงเส่าคัง คุณชายสามแห่งตระกูลเหลี่ยง เสียชีวิตในบุพกาลชายแดนเหนืออย่างไม่ทราบสาเหตุ แม้กระทั่งฆาตกรคือใครยังไม่ทราบ
เหลี่ยงเซียวเซียวเดินทางกลับมายังตระกูลเหลี่ยงโดยไม่หยุดพัก
รอจนกระทั่งนางกลับมาถึงตระกูล ทุกคนที่ตระกูลเหลี่ยงก็รับทราบข่าวนี้ทั้งหมดแล้ว
ทั้งตระกูลเหลี่ยง ตั้งแต่ภายในสู่ภายนอก บรรยากาศเคร่งเครียดอย่างมาก
ห้องหนังสือ
เหลี่ยงอีเยี่ยประมุขตระกูลเหลี่ยง คิ้วขมวดมุ่น
ใต้ตาดำคล้ำ เส้นเลือดแดงกระจายทั่วดวงตาขาว ทำให้คนที่มีอำนาจเหนือธรรมดาซีดเซียวและอายุเพิ่มมากขึ้น
แม้ว่าเขาจะมีลูกชายหลายคน แต่เหลี่ยงเส่าคังเป็นลูกที่เขารักมากที่สุด
ตอนนี้เขาได้สูญเสียลูกชายสุดที่รักไป แล้วเขาจะไม่เสียใจได้อย่างใด?
ตอนที่เหลี่ยงเซียวเซียวมาถึง ก็พบว่าที่แห่งนี้เหมือนถูกแช่แข็งไป
“ท่านพ่อ!”
เพียงแค่นางอ้าปากขึ้น น้ำตาของนางก็ไหลพราก
เหลี่ยงเซียวเซียวรีบเดินขึ้นมา
“เซียวเซียว! ในที่สุดเจ้าก็กลับมาแล้ว!”
เขาจ้องเหลี่ยงเซียวเซียวตาเขม็ง
“ก่อนหน้านี้เจ้าได้ไปบุพกาลชายแดนเหนือกับสำนัก เจ้ารู้หรือไม่ว่าทางด้านพี่ของเจ้านั้น… เกิดเรื่องอันใดขึ้นกันแน่?”
เหลี่ยงเซียวเซียวเช็ดน้ำตาตนเอง นางพยายามกลั้นน้ำตาตนเองแล้วถามออกมาว่า
“ท่านพ่อ ก่อนหน้านี้ ท่านไม่ได้พูดว่าในตระกูลมีเรื่องต้องทำจึงไม่เข้าไปที่บุพกาลชายแดนเหนือไม่ใช่หรือ? แล้วพี่สามไปอยู่ที่นั่นได้อย่างใด?”
เหลี่ยงอีเยี่ยสีหน้าแข็งค้าง หลบสายตาไป
“เขา… เขาแอบพ่อไป…”
“ท่านพ่อ คำพูดของท่านนี้ ตัวท่านเองเชื่อหรือไม่? พี่สามไม่ได้ขี่ม้าบุกลุยเดี่ยวไปคนเดียว แต่เขายังพาผู้อาวุโสหลายคนไปด้วย! หากไม่ได้รับคำยอมรับจากท่าน พี่สามจะเชิญผู้อาวุโสเหล่านั้นไปได้อย่างใด?”
เดิมทีเหลี่ยงเซียวเซียวก็ไม่รู้ แต่ว่าเรื่องนี้แพร่กระจายไปทั่วตระกูลเหลี่ยงแล้ว ต่อให้นางจะเชื่องช้ามากแค่ไหน นางก็ควรจะรู้เรื่องนี้
เหลี่ยงอีเยี่ยปล่อยมือที่จับมือนาง ก่อนจะหมุนตัวหันกลับมาแล้วสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เขาหลับตาลง หลังจากผ่านไปสักพักเขาก็พูดขึ้นว่า
“… เจ้าก็รู้ พี่สามของเจ้านั้นไม่ได้โดดเด่นในทุกด้าน เป็นเรื่องที่ยากนักหากจะน้าวโน้มใจทุกคนให้ยอมรับเขาเป็นทายาทผู้สืบทอดคนต่อไป… หากเขาสามารถสร้างความดีความชอบในบุพกาลชายแดนเหนือได้… เช่นนั้น…”
“ท่านพ่อ! ท่านเลอะเลือนไปแล้ว!”
เหลี่ยงเซียวเซียวพูดขัดจังหวะเขาอย่างอดไม่ได้ เหมือนว่าในอกมีไฟสุมทรวง
“พี่สามมีความสามารถเพียงใด ท่านก็เป็นคนที่รู้ดีที่สุดไม่ใช่หรือ? บุพกาลชายแดนเหนืออันตรายขนาดนั้น คาดไม่ถึงว่าท่านจะปล่อยเขาไปเช่นนี้!”
อีกทั้งยังปิดบังนางอีกด้วย!
ไม่ เรื่องนี้ต้องพูดว่าเขาตั้งใจปิดบังตระกูลเหลี่ยงทั้งหมด!
จุดประสงค์ก็เพื่อ… ทำให้เหลี่ยงเส่าคังกลายเป็นคนเก่งที่เผยความสามารถออกมาในครั้งเดียว! ใช้โอกาสนี้ให้เขาเลื่อนขั้นขึ้นไป!
เหลี่ยงอีเยี่ยตะโกนขึ้นมาอย่างอดไม่ได้
“ข้าส่งพวกผู้อาวุโสมากมายติดตามเขา ใครจะคิดเล่าว่า…”
คำพูดของเขาหยุดชะงักอย่างกะทันหัน เส้นเลือดสีเขียวปูดโปนที่หน้าผาก พร้อมกระแทกหมัดหนึ่งลงที่โต๊ะข้างลำตัว
โครม!
โต๊ะไม้แกะสลักเนื้อดีสีดำถูกทุบจนแหลกเป็นชิ้นๆ
ร่างกายของเหลี่ยงเซียวเซียวสั่นสะท้าน ความเจ็บปวดพวยพุ่งเข้ามาในหัวใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...