อ่านสรุป บทที่ 1408 ภาพมายา จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บทที่ บทที่ 1408 ภาพมายา คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
ผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกเหลือบสายตามองนางเล็กน้อย
สายตาราบเรียบ แต่กลับทำให้เจียงจื่อหยวนรู้สึกอายจนแทบจะแทรกแผ่นดินหนี
คนผู้นี้คือคนที่แข็งแกร่งเหนือใครในแผ่นดิน เหมือนเขากำลังเผชิญหน้ากับมดปลวกตัวเล็กจึงแสดงสีหน้าออกมา
เจียงจื่อหยวนรู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาในทันที
แม้ว่าจะไม่ได้มาจากตระกูลอันดับหนึ่งที่แท้จริง แต่หลายปีมานี้ นางได้รับความรักและความเอ็นดูมาโดยตลอด กอปรกับใบหน้าที่งดงาม พรสวรรค์ที่โดดเด่น นางจึงคิดว่าตนเองเป็นธิดาคนโปรดของสวรรค์
ทุกครั้งที่นางมาที่พระราชวังเมฆาสวรรค์ นางจึงมีท่าทีหยิ่งผยองและสูงส่งเหนือใคร
นางไม่มีช่วงเวลาใดที่รู้สึกได้อย่างชัดเจนเช่นนี้… ว่าเดิมทีตัวตนของนางนั้นต่ำต้อยกว่าทุกคนหนึ่งขั้น!
นางไม่ได้สูงส่งกว่าคนอื่นเลย!
“ก่อนหน้านี้ข้าเคยพูดไปแล้วว่าเรื่องเล็กน้อยแบบนี้ ไม่จำเป็นต้องรบกวนพระชายา ข้าจัดการเองก็มีค่าเท่ากัน”
ผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกพูดขึ้นเสียงเบา
“แต่…”
เจียงจื่อหยวนอยากจะอธิบายเพื่อปกป้องตนเองอีกสักสามสองประโยค แต่เมื่อเห็นสายตาของผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกที่มองมา
นางจึงเงียบเสียงลงอย่างกะทันหัน คำพูดติดอยู่ที่ลำคอ ไม่ว่าอย่างใดก็พูดไม่ออก
“หากคำนึงเรื่องไว้หน้ากันและกัน เรื่องบางอย่าง ข้าก็ไม่ได้พูดออกมาตามตรง แต่หากพวกเจ้ายังคงดื้อรั้น… ข้าก็ไม่จำเป็นจะต้องเกรงใจพวกเจ้าอีกต่อไป”
อาจจะเป็นเพราะคำพูดนั้นของเจียงจื่อหยวนทำให้ผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกขุ่นเคืองขึ้นมา
สีหน้าของเขามืดครึ้มลงไม่น้อย ก่อนจะพูดขึ้นมาว่า
“เจียงจื่อหยวน เรื่องที่เจ้าถูกไล่ออกจากสำนักหลิงเซียวดังกระฉ่อนไปทั่วเมืองแล้ว แต่ในช่วงเวลาสำคัญเช่นนี้ เจ้ากลับมาที่พระราชวังเมฆาสวรรค์ เจ้ามาที่นี่เหตุใด… หรือเจ้าคิดว่าข้าไม่รู้อย่างนั้นหรือ?”
นี่นางคิดว่าคนอื่นเป็นคนโง่หรือไร?
สำนักหลิงเซียวเป็นสำนักอันดับหนึ่งของอาณาจักรเสิ่นซวี่ แม้ว่าจะสอบเข้าได้ยากมาก แต่ก็เป็นเรื่องที่ยากที่จะตัดชื่อศิษย์คนไหนออกด้วยเช่นกัน
หลายปีที่ผ่านมานี้ คนที่ถูกตัดชื่อออกล้วนเป็นคนที่กระทำความผิดจนไม่สามารถอภัยให้ได้ จึงต้องถูกไล่ออกจากสำนักไป
เหตุผลที่เจียงจื่อหยวนโดนตัดชื่อออกจากสำนัก สำนักหลิงเซียวไม่ได้ประกาศออกมา
แต่ถ้าคิดเล่นๆ ก็รู้ได้แล้วว่ามันจะต้องไม่ใช่เรื่องเล็กอย่างแน่นอน!
ก่อนหน้านี้นางได้รับความนิยมอย่างมากภายในสำนักหลิงเซียว!
การที่จะทำให้สำนักหลิงเซียวตัดสินเช่นนี้ ก็สามารถจินตนาการได้เลยว่าเจียงจื่อหยวนนั้นไปทำอันใดมา!
คาดไม่ถึงว่าตอนนี้นางจะมีหน้ามาขอความคุ้มครองจากพระราชวังเมฆาสวรรค์?
ร่างกายของเจียงจื่อหยวนสั่นสะท้าน ริมฝีปากซีดขาวไม่มีสี
“ผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหก”
ผู้อาวุโสอวี๋จิ้งขมวดคิ้วขึ้นมา
“บางครั้งหนุ่มสาวก็ทำความผิดเล็กน้อย นี่เป็นเรื่องปกติ แล้วอีกอย่างนาง…”
“ความผิดเล็กน้อย?”
ผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกหัวเราะออกมาเสียงดัง โดยไม่ปกปิดน้ำเสียงประชดประชันเลย
“ข้ากำลังอยากจะถามอยู่พอดีว่าเจ้าทำ “ความผิดเล็กน้อย” อันใดมาหรือ? ถึงสามารถทำให้ผู้อาวุโสตันชิงตัดขาดความเป็นศิษย์อาจารย์กับเจ้าได้?”
ต้องบอกก่อนว่าหลายปีที่ผ่านมานี้ คนผู้นี้ดูแลเจียงจื่อหยวนเป็นอย่างดี!
แต่ว่าในตอนนี้เขากลับทำเช่นนี้มาได้…
มันจึงทำให้คนอื่นคิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้!
เจียงจื่อหยวนกัดริมฝีปากแน่น ดวงตาแดงก่ำ น้ำตาไหลลงมาอย่างไม่ขาดสาย
แต่น่าเสียดายที่นางไม่สามารถโต้เถียงได้เลยสักคำ
แน่นอนว่านางไม่สามารถพูดความจริงต่อหน้าสาธารณชนได้!
คำพูดเหล่านั้น ทำให้ชีวิตนี้ของนางจบสิ้นโดยสมบูรณ์!
“นี่มัน…”
ผู้อาวุโสอวี๋จิ้งก็พูดอันใดไม่ออกไปครู่หนึ่ง
“แต่ท้ายที่สุดแล้วนางก็เป็นคนของตระกูลเจียง อีกทั้งท่านประมุขก็ดีต่อนางมาโดยตลอด หากรู้ว่านางได้เผชิญสถานการณ์ดั่งเช่นตอนนี้ พวกเราจะยืนดูเฉยๆ ไม่เข้าไปช่วย… แล้วต่อไปเราจะอธิบายเรื่องนี้ต่อท่านประมุขอย่างใด?”
หลังจากครุ่นคิด เขาจึงทำได้เพียงยกท่านประมุขมาพูด
ผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกหัวเราะออกมาหนึ่งคำ
“แน่นอนว่า… ก็ให้พวกเขาไปอธิบายเองน่ะสิ!”
คนเหล่านี้ทำความผิดแล้วยังจะมีข้อแก้ตัว?
“ยิ่งไปกว่านั้น… ตระกูลเจียง เป็นเพียงเผ่าที่อยู่ใต้อาณัติของพระราชวังเมฆาสวรรค์ไม่ใช่หรือ? เขาสามารถมาวางอำนาจบาตรใหญ่ที่นี่ได้ตั้งแต่เมื่อไรกัน? อวี๋จิ้ง วันนี้เจ้าช่วยเหลือพวกเขามากเกินไปแล้วละมั้ง?”
ขณะที่พูดผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกก็ใช้สายตาสำรวจอีกฝ่าย
ผู้อาวุโสอวี๋จิ้งถูกเขามองจนร่างกายรู้สึกชาหนึบ ก่อนจะรีบเปลี่ยนเรื่องพูดอย่างรวดเร็ว
“ข้าก็ทำเพื่อพระราชวังเมฆาสวรรค์ไม่ใช่หรือ? ท้ายที่สุดแล้วตระกูลเจียงก็เป็นหัวหน้าของทั้งยี่สิบแปดเผ่า ตอนนี้ท่านประมุขปิดด่านฝึก ฝ่าบาทก็ไม่อยู่ หากเกิดเรื่องอันใดขึ้นมา…”
“ใครทำผิด คนนั้นก็ต้องรับผิดชอบ”
ท่าทีของผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกแข็งกระด้างอย่างมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...