ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1410

สรุปบท บทที่ 1410 ออกจากด่านฝึก: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์

ตอน บทที่ 1410 ออกจากด่านฝึก จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 1410 ออกจากด่านฝึก คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

“เจอเรื่องยุ่งยากเล็กน้อย”

ตู๋กูโม่เป่าพูดขึ้นเสียงเรียบ

เขาพูดขึ้นอย่างผ่อนคลาย แต่หรงซิวกลับรู้ว่า เรื่องที่ทำให้เขากลายเป็นสภาพนี้ ต้องไม่ใช่เรื่องเล็กอย่างแน่นอน

“ข้าปิดข่าวทั้งหมดแล้ว อีกทั้งยังได้ใช้วิธีบางอย่างด้วย ในระยะนี้น่าจะไม่มีปัญหาใดแน่นอน”

ตู๋กูโม่เป่าพูดต่อ

เมื่อได้ยินเขาพูดเช่นนี้ หรงซิวก็กลืนคำพูดที่เหลือลงคอ

“นังหนูเยว่เออร์ล่ะ?”

ตู๋กูโม่เป่าชะงักไปเล็กน้อย

“เหมือนว่าตอนนี้นางจะสามารถทะลวงด่านจอมยุทธ์ระดับเก้าได้แล้ว? อีกไม่นานนางคง… ทะลวงอาณาเขตเซียนเทพได้ละมั้ง?”

หรงซิวพยักหน้า

“นางอยู่ที่เขาเฝิงหมิน”

ตู๋กูโม่เป่าหรี่ตาลงเล็กน้อย พร้อมเงียบไปไม่พูดไม่จา

รูม่านตาสีม่วงประกายแสงแปลกประหลาดออกมา

“นางอยากไปเองหรือ?”

“อื้อ”

“ข้าเดาได้อยู่แล้ว”

ใบหน้าของตู๋กูโม่เป่าไม่มีความแปลกใจเลยแม้แต่น้อย ราวกับว่าสามารถคาดเดาไว้ได้อยู่แล้ว

“นางจำได้มากเท่าใดแล้ว?”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ เขาก็เงยหน้าขึ้นมองไปทางหรงซิว

“เรื่องนี้… ข้าก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน ช่วงเวลาก่อนหน้านี้นางสลบมาโดยตลอด หลังจากที่ฟื้นขึ้นมาก็พูดว่าจะไปที่เขาเฝิงหมิน นอกจากเรื่องนี้แล้ว ก็ดูเหมือนว่าไม่มีอันใดที่ผิดปกติเลย ส่วนเรื่องที่นางจำอันใดได้ หรือจำได้แค่ไหน… นางไม่ได้เปิดเผยออกมา ข้าจึงไม่สามารถคาดเดาได้”

เขารู้ว่าฉู่หลิวเยว่นึกอันใดขึ้นมาได้ไม่น้อยแล้ว

ไม่เช่นนั้นนางไม่ขอร้องว่าจะไปเขาเฝิงหมินโดยตรงแน่นอน อีกทั้งยังให้เขาเป็นคนช่วยเหลือ

เพียงแต่ว่า…

เหมือนว่านางจะยังไม่อยากเผยไต๋ออกมาทั้งหมด

เขาจึงไม่ได้ออกปากถาม

ตู๋กูโม่เป่าเงียบไปครู่หนึ่ง

“ปล่อยนางไปเถอะ ช่วงเวลานี้จะต้องมีปัญหามากมายตามนางมาแน่นอน ให้นางได้หลบเลี่ยงอยู่ที่นั่นสักพักก็ดี”

“ข้าเองก็คิดเช่นนั้น”

หรงซิวพยักหน้า

“ด้วยการควบคุมของสำนัก คนเหล่านั้นจะไม่สามารถสร้างปัญหาใดๆ ได้ แต่ทว่า… ทางด้านท่าน… สถานการณ์ของฝั่งนั้นน่าจะไม่เป็นปัญหาใช่หรือไม่? ไม่อย่างนั้นคง…”

ตู๋กูโม่เป่าขมวดคิ้วขึ้นมา

ใบหน้าเล็กที่ดูขาวและอวบอ้วนแสดงสีหน้าเคร่งเครียดจริงจัง แต่เมื่อเขาแสดงสีหน้าเช่นนี้กลับทำให้คนหลุดหัวเราะออกมา

แต่โชคดีที่ในที่แห่งนี้นอกจากตัวเขาเองก็มีเพียงแค่หรงซิวเท่านั้น

“ไม่ต้อง”

ตู๋กูโม่เป่ายกถ้วยชาที่อยู่ด้านข้างขึ้น

“การเดินทางไปที่บุพกาลชายแดนเหนือในครั้งนี้ สำนักหลิงเซียวได้รับความเสียหายไม่น้อย อีกทั้งยังมีปัญหาตามมาเป็นจำนวนมาก เจ้าไปจับตาดูให้ดีเถอะ”

“เรื่องนี้ท่านไม่ต้องกังวล”

“ไม่ว่าจะเมื่อไร ข้ากับพระราชวังเมฆาสวรรค์ ก็จะอยู่ฝ่ายสำนักหลิงเซียวเสมอ”

เมื่อได้ยินดังนั้น ตู๋กูโม่เป่าจึงรู้สึกวางใจลงได้

แม้ว่าเขาจะพยายามจับผิดหรงซิวมาโดยตลอด แต่สำหรับเขาแล้วในกลุ่มคนเหล่านั้น หรงซิวนับว่าเป็นคนที่น่าเชื่อถือมากที่สุด

ภายในห้องเกิดความเงียบขึ้นมาชั่วขณะ

“ข้าจะต้องกลับไปยังทะเลทรายจันทราสีชาด”

ตู๋กูโม่เป่าพูด

“เหมือนว่าทางด้านผู้อาวุโสลำดับห้าจะเกิดปัญหาขึ้นเล็กน้อย”

จากการคำนวณแล้ว เขาก็อยู่ที่นี่มานานพอสมควรแล้ว

ถึงเวลาที่จะต้องกลับไปดูเสียหน่อย

เขาสามารถจินตนาการออกได้เลยว่า หลานเซียวกำลังด่าลับหลังเขาอย่างใดบ้าง

เดิมทีเขาก็ยังรู้สึกกังวลเล็กน้อย แต่ตอนนี้ฉู่หลิวเยว่ไปที่เขาเฝิงหมินแล้ว และอาจจะไม่ได้ออกมาสักพัก

เขาอาจจะต้องถือโอกาสนี้กลับไปสักหน่อย

“ระวังตัวด้วย”

หรงซิวพยักหน้าแล้วถามขึ้นว่า

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์