ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1448
สรุปบท บทที่ 1448 แขกไม่ได้รับเชิญ: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปเนื้อหา บทที่ 1448 แขกไม่ได้รับเชิญ – ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บท บทที่ 1448 แขกไม่ได้รับเชิญ ของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ในหมวดนิยายการเกิดใหม่ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
“ได้เวลาแล้ว”
ผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนยืนอยู่บนหอระฆังบูรพกษัตริย์ พลางกระชับตำราเล่มหนึ่งในมือแน่น
เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ พลันหันหลังกลับแล้วเดินลงไป
เป็นจังหวะเดียวกับร่างหนึ่งที่กำลังพุ่งเข้ามาหาเขา
“ปั๋วเหยี่ยน!”
ผู้มาใหม่จ้ำอ้าวอย่างเร่งรีบ เรียวคิ้วทั้งสองขมวดพันกันยุ่ง เขาคือผู้อาวุโสฮวาเฟิง
สองวันมานี้ ผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนแทบไม่เห็นเงาของเขาในสำนักวิชา เลยอดแปลกใจยามเห็นหน้าเขาไม่ได้
“ฮวาเฟิงหรือ? เจ้ามาได้อย่างใด?”
ผู้อาวุโสฮวาเฟิงก้าวเท้าไปข้างหน้า และจับจ้องมองผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนไม่วางตา
หัวใจของเขาเต้นดังระรัวราวโขลกกระเทียม
“ข้ามีเรื่องจะคุยกับเจ้า”
ผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนชะงักไปพลัน
“ตอนนี้หรือ?”
แต่ทันใดนั้น ระฆังบูรพกษัตริย์ก็พลันส่งเสียงแก๊งแก๊ง บ่งบอกว่าอาคันตุกะเหล่านั้น ได้ไปรวมตัวกันที่เมืองฝางโจวแล้ว
ครั้นถึงเวลานัดหมาย ในฐานะผู้นำคนปัจจุบันของสำนักหลิงเซียว เขาเองก็ควรออกไปได้แล้ว
หากแต่มีเรื่องสำคัญอันใด ที่จะต้องพูดในยามนี้กัน?
“ใช่ แค่ประโยคสั้นๆ ไม่เสียเวลามากหรอก แต่มัน… สำคัญมาก”
ผู้อาวุโสฮวาเฟิงยืนกรานเสียงหนักแน่น
ผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนไม่ค่อยเห็นท่าทางเช่นนี้ของเขา จึงพยักหน้าตอบทันที
ผู้อาวุโสฮวาเฟิงขมวดคิ้วแน่นยิ่งขึ้น และเหลือบตามองไปรอบๆ
ผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนหัวเราะเบาๆ
“เดิมทีก็แค่ไม่มีคนที่สามารถขึ้นมาบนนี้ได้ ไม่มีใครอยู่ที่นี่หรอก เจ้าอยากพูดอันใด ก็พูดมาได้เลย”
ขณะกล่าวเช่นนั้น ในใจของเขาก็พลอยสงสัยบางอย่าง
เหตุใดฮวาเฟิงจึงระแวดระวังเช่นนั้น?
แต่ไม่นาน เขาก็รู้คำตอบ
ผู้อาวุโสฮวาเฟิงก้าวไปข้างหน้า แล้วเอ่ยย้ำทีละคำว่า
“ปั๋วเหยี่ยน เจ้ายังจำเรื่องที่ข้าเคยพูดกับพวกเจ้าก่อนหน้านี้ ยามที่เราถูกขังอยู่ในค่ายกลขนาดยักษ์ที่บุพกาลชายแดนเหนือ และกว่าจะหนีรอดออกมาได้หรือไม่?
ผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนพยักหน้ารับ
“เหมือนว่าตอนนั้นเจ้ายังพูดว่า ต้องขอบคุณฉู่เยว่?”
“ใช่”
ลำคอของผู้อาวุโสฮวาเฟิงเริ่มแห้งผาก
“ตอนนั้นเขาสร้างค่ายกลที่ยังไม่สมบูรณ์ขึ้นมา หลังจากที่ข้าช่วยซ้อมค่ายกลนั่น และเปิดค่ายกลที่กักขังพวกเราออก หลังจากกลับมาที่นี่ได้พักหนึ่ง ข้าก็ได้ศึกษารูปแบบของค่ายกลของเขา และผลที่ได้ก็คือ… ค่ายกลนั่น เกี่ยวข้องกับเจ้าสำนักคนก่อน!”
แววตาที่เดิมทีสุขุมนุ่มลึกของผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยน พลันสั่นไหวแลขุ่นมัวราวพายุ!
“กระไรนะ!?”
“ตอนแรกข้าแค่สงสัย และไม่กล้ายืนยัน บวกกับช่วงนี้เจ้าเองก็ยุ่งมาก ข้าเลยไม่ได้บอกเจ้า”
“ข้าไปนำภาพรูปแบบค่ายกลที่คนผู้นั้นทิ้งไว้มาดู และพิจารณาอย่างละเอียดถี่ถ้วน แล้วนำมาเทียบกัน…”
ผู้อาวุโสฮวาเฟิงชะงักริมฝีปาก ก่อนจะเอ่ยประโยคถัดไปอย่างยากลำบาก
“มันเหมือนกันเปี๊ยบเลย!”
“เจ้า… เจ้าดูม้วนใด?”
ผู้อาวุโสฮวาเฟิงเงียบไปพักใหญ่
“ม้วนคัมภีร์อักษรเทวา!”
แม้เจ้าสำนักคนแรกจะไม่รับศิษย์คนใด แต่ก็ทิ้งสิ่งของล้ำค่าไว้มากมาย
ซึ่งในของเหล่านั้น จะมีม้วนคัมภีร์รูปแบบค่ายที่เขาจัดแบ่งประเภทเอาไว้สามม้วน อันได้แก่ เทวา กษมา และมานพ
โดยปกติแล้ว ศิษย์ทั่วไปในสำนักจะสามารถอ่านม้วนคัมภีร์ระดับอักษรมานพได้ และบางคนที่มีพรสวรรค์โดดเด่นขึ้นมาหน่อย ก็จะอ่านม้วนคัมภีร์อักษรกษมาได้
แต่จำนวนคนที่อ่านคัมภีร์ระดับอักษรเทวานั้น ที่ถือเป็นระดับสูงสุดได้นั้น ยังคงเป็นความลับ
แม้แต่ผู้อาวุโสในสำนักวิชาก็ยังมีแค่ไม่กี่คน ที่มีคุณสมบัติมากพอจะอ่านมันได้
“คัมภีร์อักษรเทวาถูกผนึกไว้ในสำนักมาโดยตลอด ไม่มีทางที่คนนอกจะมองเห็นมันได้! แล้วฉู่เยว่ผู้นั้น… เขารู้ได้อย่างใด?”
ผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนพึมพำด้วยความตกใจ
ผู้อาวุโสฮวาเฟิงยิ้มเหยเก
“เขาบอกว่า เขาบังเอิญเห็นมันในถ้ำ”
ตอนแรกเขาไม่สนใจคำพูดของเด็กนั่นด้วยซ้ำ แต่พอยืนยันได้ว่ารูปแบบค่ายกลนั่นตรงกับค่ายกลในคัมภีร์อักษรเทวา ในใจก็พลันระเบิดความสงสัยขึ้นมาทันที!
… เพราะรูปแบบค่ายกลในคัมภีร์อักษรเทวาเหล่านั้น มิอาจนำมาเผยแพร่ภายนอกได้! ยิ่งบอกว่ามันถูกแกะสลักไว้บนผนังถ้ำ ยิ่งเป็นไปไม่ได้!
แต่ฉู่เยว่รู้เรื่องรูปแบบค่ายกลนี้ได้อย่างใด ย่อมไม่มีใครรู้ได้!
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...