ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1449
สรุปบท บทที่ 1449 ร้องขอไม่ได้: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปตอน บทที่ 1449 ร้องขอไม่ได้ – จากเรื่อง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
ตอน บทที่ 1449 ร้องขอไม่ได้ ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดยนักเขียน จ้าน นิชิโนะ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ทุกคนในอาณาจักรเสิ่นซวี่ล้วนรู้ว่าไป๋หลีฉุนเข้าด่านมาหลายปีแล้ว และไม่มีวี่แววจะออกด่านเสียที
คิดไม่ถึงว่าเขาจะปรากฏตัวขึ้นที่นี่!
นี่เขา…ออกด่านแล้วหรือ?
แต่เหมือนว่าการประชุมในวันนี้ จะไม่ได้เชิญเขานิ?
อีกอย่างตอนนี้ โอรสแห่งพระราชวังเมฆาสวรรค์อย่างหรงซิวเอง ก็อยู่ที่สำนักหลิงเซียว!
และแสดงเจตจำนงชัดเจนแล้วว่าเขาอยู่ฝั่งเดียวกับสำนักหลิงเซียว
แล้วยามนี้ ไป๋หลีฉุนจะมาที่นี่อีกเหตุใด?
หรือเขา…จะมาพูดช่วยสำนักหลิงเซียวเหมือนกัน?
ทุกคนล้วนคิดไปต่างๆ นานา หากแต่มิได้แสดงออกทางสีหน้า และลุกขึ้นแสดงความเคารพต่อเขา
ไป๋หลีฉุนนั้นมีสถานะสูงส่งมาก
ถึงปัจจุบันเขาจะไม่มีอำนาจในการปกครองแล้ว แต่ก็…ต้องไว้หน้ากันอยู่ดี
อย่างใดเสียเขาก็เป็นถึงประมุขของพระราชวังเมฆาสวรรค์
ผู้อาวุโสเหวินซีเองก็นำคนของสำนักออกไปต้อนรับเช่นกัน ใบหน้าของพวกเขาแต่งแต้มไปด้วยรอยยิ้ม
“ที่แท้ก็ท่านประมุขไป๋หลีนี่เอง! ลมใดหอบท่านมาหรือ!? ท่านเดินทางมาเสียไกล แต่มิได้จัดพิธีต้อนรับอย่างสมเกียรติ ข้าต้องขออภัยอย่างสูง! ”
รัศมีรอบตัวของไป๋หลีฉุนเปล่งแสงวาบวาบ พลันลดลงอย่างรวดเร็ว แต่ก็มิได้ก่อให้เกิดคลื่นความผันผวนรอบตัวแต่อย่างใด
ทุกคนมองดูภาพนั้นด้วยความตกใจ
เช่นนี้ก็หมายความว่า เขาทะลวงขึ้นอีกขั้นแล้ว!
เมื่อรู้สึกถึงสายตาที่เปลี่ยนไปของผู้คนรอบตัว ไป๋หลีฉุนที่คราแรกไม่สบอารมณ์ กลับรู้สึกดีขึ้นทันตา
เขารู้ดีว่าหลังจากเข้าด่านอยู่หลายปี สิทธิในการปกครองของเขาทั้งหมด ถูกมอบให้หรงซิวแล้ว
แต่โชคดีที่ความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้น!
คนเหล่านี้จึงยังให้เกียรติเขา
แม้ภายในใจจะค่อนแคะเขาเพียงใด แต่ภายนอกก็ต้องเคารพเขา!
ไม่ว่าจะยุคสมัยใด ขอแค่หมัดของตนทรงพลังมากพอ สิ่งอื่นย่อมมิอาจต่อกรได้!
“ผู้อาวุโสเหวินซีไม่ต้องเกรงใจ ครั้งนี้ข้ามาที่นี่โดยมิได้รับเชิญ ข้าเองก็อยากรู้ว่าพวกเขากำลังทำอันใดกันอยู่ ไปจัดการธุระของเจ้าเถิด! ไม่ต้องสนใจข้า!”
ไป๋หลีฉุนลูบเคราของตน พลันแย้มยิ้มอย่างอารมณ์ดี
แต่ในใจของผู้อาวุโสเหวินซีกลับสัมผัสได้ถึงคำสาปแช่ง
พูดน่ะมันง่าย!
เดิมทีพวกเขาได้จัดเตรียมตำแหน่งของทุกคนไว้แล้ว แต่พอมีไป๋หลีฉุนเข้ามา ก็ต้องหาตำแหน่งที่นั่งเพิ่มให้เขา!
ยิ่งไปกว่านั้น ตัวเขานั้นมีสถานะสูงศักดิ์ จะให้นั่งด้านข้างถัดจากคนอื่นๆ ก็ไม่ได้!
หลังจากครุ่นคิดซ้ำไปซ้ำมา ผู้อาวุโสเหวินซีก็ทำได้เพียงยืดแขนออกไปแล้วผายมือ
“เช่นนั้น…ท่านก็นั่งลงเถิด!”
ทางสำนักหลิงเซียวได้จัดที่นั่งเสริมไว้เผื่อขาดเผื่อเหลืออีกเล็กน้อย เนื่องจากหลายตำแหน่งถูกสงวนไว้สำหรับผู้อาวุโสของสำนักโดยเฉพาะ
แต่ตอนนี้เหลือเพียงที่นั่งเดียวเท่านั้น
เมื่อนึกถึงตรงนี้ เขาก็เหลือบมองชายหนุ่มคนหนึ่งที่เดินตามหลังไป่หลีฉุนมา
เขาเป็นชายหนุ่มอายุราวยี่สิบกลางๆ รูปร่างผอมบาง มิได้สูงเท่าใด เขาสวมชุดคลุมตัวยาวสีฟ้าสลับขาว พร้อมเข็มขัดหยกสีขาวพันรอบเอว
ใบหน้าธรรมดา สันกรามคมชัด
ดูๆ แล้ว…ไม่ได้วิเศษวิโสอันใด
“มิทราบว่าท่านนี้คือ…”
“นี่คือเสี่ยวหลิว เขาร่วมเดินทางมากับข้า พวกเจ้าไม่ต้องห่วง ให้เขายืนอยู่ข้างหลังข้าก็ได้”
ไป๋หลีฉุนโบกมือราวไม่ใส่ใจ
ผู้อาวุโสเหวินซีถอนหายใจด้วยความโล่งอก
ดูเหมือนจะเป็นเพียงผู้ติดตาม มิใช่คนสำคัญแต่อย่างใด
“มิได้หรอกท่าน ทางเรายังมีเก้าอี้สำรองอยู่ เพิ่มเก้าอี้ให้ท่านนี้อีกหนึ่งตำแหน่ง มิใช่เรื่องใหญ่โตประการใด”
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...