อ่านสรุป บทที่ 1457 การสอบสวน จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บทที่ บทที่ 1457 การสอบสวน คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
ใครก็ตามที่มีสติปัญญา น่าจะเดาได้ว่ามีอันใดบางอย่างผิดปกติกับแหวนเฉียนคุนวงนี้!
ภายในจิตใจของฉู่หลิวเยว่กำลังปั่นป่วนอย่างรุนแรง
เมื่อคราที่นางตัดสินใจเดินทางออกมาจากพระราชวังเมฆาสวรรค์ นางมักจะใช้แหวนเฉียนคุนในการพรางตัว
เมื่อดูจากภายนอกแล้ว แหวนเฉียนคุนวงนี้ก็เหมือนจะเป็นเพียงแค่แหวนธรรมดาที่เขรอะไปด้วยฝุ่น
ถ้าหากพวกเขาไม่ได้สังเกตอย่างถี่ถ้วน คงไม่มีใครคิดว่า สิ่งที่สวมอยู่บนนิ้วมือของนางนั้น จะเป็นแหวนสูงศักดิ์อันเลอค่าแห่งพระราชวังเมฆาสวรรค์!
แต่ยามนี้ แหวนเฉียนคุนวงนี้กลับสามารถสกัดกั้นพลังของเหยาปินได้อย่างง่ายดาย…
ขณะเดียวกัน เหยาปินก็ได้สังเกตเห็นความผิดปกตินั้น พลันจ้องมองฉู่หลิวเยว่ด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย
ดูเหมือนแหวนเฉียนคุนที่อยู่บนมือของฉู่เยว่นั้น จะไม่ใช่แหวนธรรมดาเป็นแน่…
ในใจเขารู้สึกโกรธเคืองขึ้นมา พลันยกมือขึ้นแล้วปล่อยพลังปราณศักดิ์สิทธิ์ออกไป!
พลังปราณศักดิ์สิทธิ์สายนั้น หลั่งไหลเข้าสู่แหวนหยกยุพราชอย่างรวดเร็ว!
ในครานั้น พลานุภาพค่อยๆ แข็งแกร่งยิ่งขึ้น! เสียงสายลมพัดหวนอื้ออึง!
ฉู่หลิวเยว่ยืนอยู่ท่ามกลางวังวนแห่งความผันผวน ชายผ้าปลิวสะพัดไปตามแรงลม รู้สึกราวร่างกายกำลังถูกพลังอันบ้าคลั่งนั้นรัดไว้แน่น!
ก่อนจะตัดสินใจในทันที!
เปรี๊ยะ!
เกิดเสียงกะเทาะดังออกมา!
นางค่อยๆ ดึงพลังจากแหวนเฉียนคุนออกมาอย่างใจเย็น และพยายามปลดปล่อยป้ายไม้นั้นไปพร้อมๆ กัน!
ฟิ้วว!
ผู้คนต่างเห็นเพียงบางสิ่งบินออกมา!
ฉู่หลิวเยว่ค่อยๆ เดินโซซัดโซเซออกมาจากความผันผวนอย่างเงียบๆ
และขณะเดียวกัน นางก็ผนึกแหวนเฉียนคุนอีกครั้ง!
ภายในนั้นมีบางสิ่งที่มิอาจเปิดเผยให้ใครเห็นได้ซ่อนอยู่มากมาย…
เหยาปินเริ่มขยับตัว และเคลื่อนที่มาข้างหน้าอย่างรวดเร็ว พลันกำป้ายไม้นั่นไว้ในมืออย่างแน่นหนา!
จากนั้น เขาค่อยๆ สะบัดข้อมือ เพื่อเรียกแหวนหยกยุพราชคืนมา
เมื่อรู้สึกได้ว่าพลังที่ถูกกดทับไว้ ได้อันตรธานหายไปจนสิ้นแล้ว ในที่สุดฉู่หลิวเยว่ก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก
ทุกอย่างเกิดขึ้นเพียงชั่วพริบตาเท่านั้น
ในสายตาของผู้คนที่ชมอยู่ เจ้าสิ่งนั้นไม่สามารถทนต่อพลังแห่งแหวนหยกยุพราชอันศักดิ์สิทธิ์นี้ได้ จนกระทั่งถูกบีบออกมา
มิได้สังเกตเลยว่าใบหน้าของฉู่เยว่ดูซีดเซียวเพียงใด?
สรุปแล้วคงไม่มีใครรู้สึกสงสัยหรือค้างคาใจอันใดอีก
ยกเว้นเหยาปิน
สายตาของเขาจ้องมองไปที่ฉู่หลิวเยว่ด้วยความเคลือบแคลงใจ
ความรู้สึกของเขาเมื่อครู่นั้นไม่ผิดแน่
แหวนที่อยู่บนมือของฉู่เยว่วงนั้น คงไม่ใช่แค่แหวนธรรมดาทั่วไป…
แต่มันเกิดขึ้นเพียงแค่ชั่วครู่เท่านั้น
ดูสภาพฉู่เยว่ในตอนนี้สิ ไม่เห็นจะเหมือน…
หรือคงจะเป็นตัวเขาที่คิดมากไปเองจริงๆ?
ร่องรอยความรู้สึกที่ไม่ค่อยแน่ใจ ค่อยๆ ปรากฏขึ้นมาในใจของเหยาปิน
“ท่านอ๋องเหยา เจ้าสิ่งที่ท่านกำลังถืออยู่คือกระไรหรือ?”
จู่ๆ มีเสียงหนึ่งเอ่ยถามขึ้น ขัดจังหวะความคิดของเหยาปิน
เขาตั้งสติอีกครั้ง และแผนจัดการกับเรื่องนี้ก่อน ส่วนเรื่องอื่นค่อยว่ากันภายหลัง
สิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้ คือเรื่องถ้ำปีศาจทมิฬ!
ถึงก่อนหน้านี้เขาพอจะเดาได้ว่าเจ้าสิ่งนี้คืออันใด แต่หลังจากได้เห็นรูปเสาเทพยดาที่เขาเกลียดชังอย่างมากบนป้ายไม้นั้น ในใจของเขาก็ยังเต็มไปด้วยความรู้สึกโกรธแค้นและขุ่นเคืองไม่มีที่สิ้นสุด!
เขากำป้ายไม้นั่นแน่น แล้วหันมองไปที่ฉู่หลิวเยว่ในทันที
“ฉู่เยว่! นี่คือป้ายไม้จากถ้ำปีศาจทมิฬ! และมันอยู่ในระดับที่สูงมาก! หากเจ้าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอันใดกับถ้ำปีศาจทมิฬจริงๆ เหตุใดถึงมีสิ่งนี้อยู่กับเจ้า!?”
เมื่อเขาได้เอ่ยปากออกไป ผู้คนก็ล้วนพากันส่งเสียงเกรียวกราว
ป้ายไม้ของถ้ำปีศาจทมิฬ!?
นั่นคือสิ่งที่คนธรรมดาทั่วไปไม่อาจครอบครองได้ มิใช่หรือ?
สิ่งนี้คือเครื่องยืนยันความสงสัยของพวกเขาต่อฉู่เยว่เมื่อครู่ก่อน ใช่หรือไม่!?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...