เข้าสู่ระบบผ่าน

ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1474

ฉู่หลิวเยว่ลงมืออย่างฉับพลัน ผู้คนรอบด้านพลันตกพรึงเพลิด

บอกแล้วมิใช่หรือว่านี่คือเรื่องส่วนของนาง?

เหตุใดถึงคิดเข้ามาจุ้นจ้านกัน?

และนางเองก็ไม่ใช่ศัตรูของเจียงเห่อเทียนเสียหน่อย!

ยังไม่ทันที่ผู้ชมทุกคนจะเข้าใจสถานการณ์ตรงหน้าดี เพียงพริบตา ฉู่หลิวเยว่ก็พุ่งไปอยู่ตรงหน้าเจียงเห่อเทียนแล้ว!

เจียงเห่อเทียนเองก็คิดไม่ถึงว่าฉู่เยว่จะลงมือทันทีหลังสิ้นวาจา!

พรึบ!

ถวนจื่อขยายร่างใหญ่ขึ้น!

เปลวเพลิงสีทองเหลือบแดงพวยพุ่งออกมา แล้วล้อมรอบเจียงเห่อเทียนไว้ทันที

อุณหภูมิรอบด้านเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เจียงเห่อเทียนพลันจมหายลงไปในทะเลเพลิง!

เปลวเพลิงอันน่าสะพรึงกลัวยังคงลุกไหม้โรมรัน จนเจียงเห่อเทียนอกสั่นขวัญแขวนด้วยความหวาดกลัว!

เขาอาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของอสูรศักดิ์สิทธิระดับบรรพกาลตัวนี้!

“ซั่งกวนเยว่! เจ้าบ้าไปแล้วหรือ?”

เจียงเห่อเทียนตะโกนถามอย่างดุเดือด พลันถอยหนีเปลวเพลิงเป็นระวิง!

รอบตัวเต็มไปด้วยสายตานับไม่ถ้วนจับจ้องมองพวกเขา!

ต่อหน้าผู้คนมากมายเช่นนี้ เขายังกล้าลงมืออีกหรือ!

ฉู่หลิวเยว่คร้านขี้เกินกว่าจะต่อล้อต่อเถียง พลันฟาดกระบี่ลงไป!

เมื่อก่อนนางเป็นเพียงจอมยุทธ์ระดับแปด และจำต้องรวบรวมพลังปราณทั้งหมดในกาย เพื่ออันเชิญกระบี่เพียงเล่มเดียว

ทว่าตอนนี้ นางทะลวงไปถึงระดับเก้าขั้นกลางแล้ว โดยพื้นฐาน นางสามารถอันเชิญกระบี่สามเล่มออกมาได้ในคราเดียว!

ขณะเดียวกัน จื่อเฉินพลันสยายปีกแล้วบินอ้อมไปข้างหลังเจียงเห่อเทียนทันควัน!

เจียงเห่อเทียนไร้ซึ่งทางหนี!

ด้านหน้าคือหงส์ทองแดง ด้านหลังคืออินทรีสามตา…

และยังมีซั่งกวนเยว่ที่แข็งแกร่งขึ้นมากอีกคน!

เขาสะบัดแขนเสื้อแล้วสร้างค่ายกลป้องกันรอบตัว!

ยามนี้อินทรีสามตาของชือรุ่ยเออร์หลุดออกจากพันธนาการ และบินกลับมาแล้ว

ชือรุ่ยเออร์ตรวจสอบอาการบาดเจ็บของมันอย่างระมัดระวังและวิตกกังวลยิ่ง ก่อนจะพบว่าบาดแผลส่วนใหญ่บนกายของมันตกสะเก็ดแล้ว

และเหมือนว่าลมปราณของมันจะกลับสู้ระดับปกติดังเดิม ซึ่งโดยรวมเรียกได้ว่าหายดีแล้ว

ก่อนจะหันหน้าไปมองลานประลองด้วยความรู้สึกหลากหลาย

หัวหน้าเผ่าอินทรีสามตา…

ซั่งกวนเยว่…

“ท่านพ่อ!”

เจียงจื่อหยวนอุทานด้วยความกระวนกระวาย

ไป๋หลีฉุนรีบจับไหล่ของนางไว้

“หยวนหยวน อย่าเพิ่งตื่นตะหนกไป ฉู่…ซั่งกวนเยว่ไม่คณามือบิดาเจ้าหรอก! เราเพียงรอดูอยู่ตรงนี้ก็พอแล้ว!”

ขณะกล่าวเช่นนั้น เขาก็มองไปข้างหน้าแล้วขมวดคิ้วมุ่น

“นี่หรือชายาที่ถูกเลือกโดยโอรสสวรรค์… เหอะ!”

ไร้สาระเสียจริง!

ปลอมตัวปกปิดอันลักษณ์ เพื่อแอบเข้าไปในสำนักหลิงเซียว และก่อปัญหามากมาย…

ในวันนี้ และต่อหน้าเหล่าชนชั้นสูงจากทั่วทั้งอาณาจักรเสิ่นซวี่ สิ่งนี้ถือเป็นการทำให้พระราชวังเมฆาสวรรค์ของพวกเขา อับอายขายหน้าอย่างถึงที่สุด!

ไม่แปลกใจเลย ที่คนเหล่านั้นพยายามหยุดเขาไว้ ไม่ให้เข้าไปในตำหนักสักการะเทพเมื่อคราก่อน เพราะแท้จริงแล้ว เจ้าตัวไม่ได้อยู่ที่นั่น!

ในใจของไป๋หลีฉุนเต็มไฟแค้น

ซั่งกวนเยว่ผู้นี้ปฏิบัติต่อเขาราวคนทั่วไปไร้ศักดินา และหาญกล้าจองหองเกินใคร! กล้าดีอย่างไรมาหลอกลวงคนมากมายเช่นนี้!

เขาจะรอดูหรงซิวจะยุติเรื่องนี้อย่างไร!

ซั่งกวนเยว่…ต้องลงจากตำแหน่งพระชายา!

เจียงจื่อหยวนรู้ว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นเป็นความจริง แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง นางก็ยังรู้สึกไม่สบายใจอยู่ดี

ซั่งกวนเยว่ผู้นั้น…มีกลยุทธ์เล่ห์เหลี่ยมมากมาย!

หลังจากเผชิญหน้ากันหลายครั้ง และกลายเป็นนางทุกต้องน้อมรับความพ่ายแพ้เสียทุกครา ทำให้ตอนนี้นางพึงระวังในตัวซั่งกวนเยว่เป็นอย่างมาก

ใครจะรู้ว่านางยังมีไพ่ใบไหนอีก…

ยิ่งไปกว่านั้น ไม่ว่าตอนจบจะเป็นอย่างไร ชีพจรดั้งเดิมดั้งเดิมของนางก็ถูกทำลายไปแล้ว

ตั้งแต่นั้นมา สมดุลในกายของนางก็พังทลายลงอย่างสมบูรณ์!

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ นัยน์ตาของเจียงจื่อหยวนก็พลันปรากฏร่องรอยความสิ้นหวังอย่างและความขุ่นเคืองใจขึ้นมา

หากท่านพ่อสามารถจัดการซั่งกวนเยว่ได้ คงจะดีไม่น้อย!

ความคิดนั้นแวบเข้ามาในหัวของนาง ก่อนจะหันศีรษะไปอีกทาง และมองไปยังหรงซิวโดยไม่รู้ตัว

ชายคนนั้นนั่งอยู่บนที่นั่งของเขา ใบหน้าอันน่าสูงศักดิ์และสง่างามดูน่าหลงไหล สงบนิ่งไร้ซึ่งคลื่นอารมณ์ใดใด

เหมือนกับว่า…

ครั้งนี้เขากล้าเสี่ยง

หรงซิวอมยิ้มนิดๆ

“ตอนนี้นางกำลังโกรธมาก ท่านต้องปล่อยให้นางระบายโทสะเสียก่อน”

ผู้อาวุโสวั่นเจิงชะงัก

“เจ้า…”

ที่หรงซิวไม่ทำอะไร นั่นเพราเขาต้องการ…ปล่อยให้นางหนูนั่นระบายอารมณ์หรือ!

ไยเขาถึงแน่ใจว่านางจะชนะ?

มั่นอกมั่นใจเกินไปหรือเปล่า…

ผู้อาวุโสวั่นเจิงแอบคิดเล็กคิดน้อยในใจ

เขาเหลือบมองหรงซิวอย่างลังเลครั้งแล้วครั้งเล่า และในที่สุดก็นั่งลงตามเดิม

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เขาก็เอ่ยออกมาเบาๆ

“อย่างไรก็ตาม หากศิษย์ของข้าโดนทำร้าย เจ้าต้องรับผิดชอบ!”

หรงซิวพยักหน้า ท่วงท่าหยิ่งศักดิ์ศรีและมั่นอกมั่นใจ หากแต่ลงปราณกลับแฝงไปด้วยความทะนงตน

“แน่นอนอยู่แล้ว”

หัวใจของฉู่หลิวเยว่ร้อนผ่าวด้วยเพลิงโทสะ

นับตั้งแต่ที่ไปยังพระราชวังเมฆาสวรรค์ นางก็ถูกสองพ่อลูกตระกูลเจียงยั่วยุอยู่ร่ำไป

และยามนี้ก็ยังมีไป๋หลีฉุนอีก

นางถามตัวเองตลอดว่านางเคยไปทำอะไรให้ใครด้วยหรือ และเพื่อเห็นแก่เซียนสุ่ยหลิง ที่เป็นตระกูลถึงผู้นำชนเผ่าอันดับหนึ่งของพระราชวังเมฆาสวรรค์ นางถึงยอมปล่อยเขาไปครั้งแล้วครั้งเล่า

แต่พวกเขาก็ยังไม่ตามรังควานไม่เลิก!

แต่ในเมื่อวันนี้ความจริงกระจ่าง เช่นนั้นก็ไม่ต้องเกรงใจกันอีกต่อไป!

ไม่ว่าอย่างไร นางจะต้องคืนให้ได้!

กริ๊ก!

กระบี่ชื่อเซียวแทงลงไป ค่ายกลของเจียงเห่อเทียนพลันแตกสลาย!

ปลายกระบี่ชี้ไปทางเจียงเห่อเทียน!

หึ่ง!

พลังปราณแล่นผ่านปลายกระบี่อันแหลมคม รอยเลือดแดงฉาน ไหลซึมออกมาจากหว่างคิ้วของเจียงเห่อเทียน!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์