ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1479

สรุปบท บทที่ 1479 ฆ่าไม่ได้: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์

สรุปตอน บทที่ 1479 ฆ่าไม่ได้ – จากเรื่อง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ

ตอน บทที่ 1479 ฆ่าไม่ได้ ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดยนักเขียน จ้าน นิชิโนะ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

“อ๊าก…”

เจียงเห่อเทียนส่งเสียงกรีดร้องโหยหวนออกมา

หรงซิวนั้นมีร่างศักดิ์สิทธิ์อยู่สองร่าง ไม่รู้ว่าพลังของเขานั้นแข็งแกร่งกว่าเจียงเห่อเทียนมากเพียงไหน

และยามนี้ การจัดการกับเจียงเห่อเทียนที่ถูกทำลายจนพิการไปแล้วครึ่งหนึ่ง ย่อมมิใช่เรื่องยากเย็นอะไร

วิญญาณของเขาถูกเผาไหม้ จนทำให้ความเจ็บปวดค่อยๆ ทวีคูณความรุนแรงมากขึ้น เจ็บปวดสาหัสยิ่งกว่าถูกทำลายทางร่างกายเสียอีก!

เจียงเห่อเทียนดิ้นรนอย่างบ้าคลั่ง เขาพยายามจะหลบหนี!

แต่ไม่ว่าเขาจะพยายามดิ้นรนอย่างไร ก็ไม่สามารถหลุดพ้นจากการควบคุมของหรงซิวได้

จนในที่สุด ก็ได้แต่ปล่อยตัวเองให้ถูกเชือดเฉือนแต่โดยดี!

จิตวิญญาณของเขาที่ถูกแผดเผาในเปลวเพลิงสีทองนี้ค่อยๆ อ่อนแอลงเรื่อยๆ

แต่เดิมใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเย่อหยิ่งและอวดดี ตอนนี้เหลือเพียงแค่ความเจ็บปวดและสิ้นหวังเจ็บปวด!

เจ็บปวดเหลือเกิน!เขาใช้ชีวิตมานานหลายปีและไม่เคยได้รับความเจ็บปวดที่ทรมานขนาดนี้มาก่อน!

เมื่อมองเห็นใบหน้าและรูปร่างอันบิดเบี้ยวของเขา เช่นเดียวกับลมหายใจที่ค่อยๆ อ่อนแรงลงเรื่อยๆ เจียงจื่อหยวนรู้สึกโกรธแค้นจนกัดกินหัวใจ และกระอักเลือดออกมาในที่สุด

นางทั้งร่ำไห้ร้องโฮออกมา พร้อมมุ่งตรงไปยังหรงซิวเพื่อคุกเข่าวิงวอนให้เขาเห็นใจ

“โอรสสวรรค์เจ้าคะ! ได้โปรดปล่อยบิดาข้าไปเถิด! มัน…มันต้องมีเรื่องเข้าใจผิดแน่ๆ! หลายปีที่ผ่านมา เซียนสุ่ยหลิงภักดีต่อท่านและพระราชวังเมฆาสวรรค์มาโดยตลอด บิดาข้าจะทำเรื่องราวเช่นนั้นได้อย่างใดกัน! มันต้องมีสิ่งใดที่ผิดพลาดไปเป็นแน่!”

นางร่ำร้องและตะโกนออกมาพร้อมก้มคำนับอย่างต่อเนื่อง

หากไป๋หลีฉุนดึงนางเอาไว้ไม่ทัน นางคงจะร้องจนหมดสติจนล้มไปแล้ว

หรงซิวยกคิ้วขึ้นเล็กน้อย

“เจ้ากำลังสงสัยในตัวข้าอยู่เช่นนั้นหรือ?”

“ไม่…ไม่…ข้าไม่ได้หมายความอย่างนั้น ข้าเพียงแค่…”

“หลักฐานแสดงให้เห็นอยู่ตรงนี้ และพยานก็อยู่ในมือของข้าด้วยเช่นกัน เดิมทีข้ายังคิดว่า ถ้าหากวันนี้เจียงเห่อเทียนไม่มา ข้าจะให้โอกาสเขาเป็นครั้งสุดท้าย แต่น่าเสียดาย…”

รนหาที่ตายกันเอง แล้วจะมากล่าวโทษคนอื่นได้อย่างไร?

“ยังพอมีเวลา เช่นนั้นก็ร่ำไห้เผื่อตัวเจ้าด้วยแล้วกัน”

หรงซิวกล่าวเสียงเรียบ

คำพูดนั้น แทรกซึมเข้าไปในหัวใจของเจียงจื่อหยวนทุกถ้อยคำ

รอยฝาดเลือดบนใบหน้าของนางได้จางหายไป ริมฝีปากสั่นรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ กระทั่งตัวของนางเองก็สั่นเทาไปทั้งร่าง จนไม่สามารถที่จะควบคุมตัวเองได้อีกต่อไป

นางเพียงคิดว่าบิดาของนางกำลังจะตาย แต่กลับลืมไปว่ารายต่อไปก็คือนาง!

ดูเหมือนน้ำตาของนางจะค่อยๆ เหือดแห้งไปแล้ว

“…องค์ชาย ทั้งตัวข้าและท่านนั้นเคยเป็นรักในวัยเยาว์ ที่อยู่เคียงข้างกันมาตั้งแต่ยังเล็ก แม้แต่ไมตรีจิตที่มีต่อกัน ท่านไม่หลงเหลือความผูกพันอันใดต่อตัวข้าบ้างเลยหรือ?”

นางคุกเข่าลงบนพื้น พลางเงยมองดูหรงซิวอย่างสิ้นหวัง

น้ำตาค่อยๆ เอ่อล้นและหลั่งไหลออกมาชำระคราบเลือดเกรอะกรัง ที่อยู่บนใบหน้าของนางออกไป

ช่างดูช่างน่าสมเพชเสียจริง

นางไม่เคยตระหนักได้ชัดเจนขนาดนี้มาก่อนเลย ในใจของหรงซิวไม่เคยมีนางอยู่เลยจริงๆ แถมยังรังเกียจนางยิ่งนัก!

ในสายตาอันพร่ามัว ภาพของชายผู้นั้นที่คิดว่าจริงมาโดยตลอด กลับกลายเป็นเพียงแค่ภาพลวงตา

ร่างสูงเด่นเป็นสง่า ดูทั้งงดงามทั้งชั่วร้าย ราวกับเทพเทวาและอสูรกายในร่างเดียว

หากเขารักใครสักคน เขาสามารถพลิกแผลงโลกทั้งใบได้ เพียงเพื่อให้นางมีความสุข

ไม่กลัวลมฝน ไม่สนฝุ่นโคลน

จิตใจอันเลือดเย็น ลงมือฆ่าได้อย่างเด็ดเดี่ยว

นางทั้งรักทั้งศรัทธาและติดตามชายผู้นี้มานานหลายปี แต่สุดท้าย กลับกลายเป็นเพียงแค่เรื่องน่าขันเท่านั้น

มิตรภาพงั้นรึ…โปรดปรานงั้นรึ!

ตอนนี้เขาคิดเอาชีวิตนางและบิดาของนางโดยไม่ลังเลเลยสักนิด!

หัวใจของเจียงจื่อหยวนราวกับถูกไฟแผดเผาจนหมดสิ้น หลังจากผ่านความเจ็บปวดแสบร้อนไปแล้ว มันก็ค่อยๆ เหี่ยวเฉาและหดตัวลง

เลือดที่ไหลเวียนบนร่างกายของนางค่อยๆ เย็นลงทีละนิด

คำพูดหล่านั้นที่หรงซิวได้ยิน ช่างไม่ต่างจากการฟังเรื่องตลกไร้สาระเลย

เขาเอียงศีรษะเล็กน้อย ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วถามกลับไปว่า

“เจ้าอาศัยอยู่ในอาณาจักรเสิ่นซวี่มานานนับหลายปี แต่ข้าได้พบเจอเจ้าไม่ถึงสิบครั้ง เช่นนี้ ยังถือว่าเป็นคู่รักวัยเยาว์ได้อีกหรือ?”

คำพูดอันแสนเรียบง่ายนี้ ราวกับตบหน้าเจียงจื่อหยวนจนหูชาไปถึงสองครา!

นางอ้าปากค้าง ดวงตาทั้งสองของนางกลอกขึ้นข้างบน และหมดสติเป็นลมล้มลงไป

“หยวนหยวน!”

ไป๋หลีฉุนรู้สึกกังวลใจอย่างบอกไม่ถูก

ก่อนหน้านี้เขาเอาแต่สบถอยู่ในใจ จนป่านนี้แล้วเหตุใดเซียนหมอที่แจ้งไปถึงยังไม่มาอีก

แต่ตอนนี้ เขาไม่มีเวลาจะมาสนใจเรื่องนี้แล้ว

บทที่ 1479 ฆ่าไม่ได้ 1

บทที่ 1479 ฆ่าไม่ได้ 2

บทที่ 1479 ฆ่าไม่ได้ 3

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์