ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1478
สรุปบท บทที่ 1478 หลักฐาน: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปเนื้อหา บทที่ 1478 หลักฐาน – ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บท บทที่ 1478 หลักฐาน ของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ในหมวดนิยายการเกิดใหม่ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
แค่ประโยคอันแสนเรียบง่าย ที่ไม่มีอะไรซับซ้อนเพียงแค่ประโยคเดียว
แต่มันกลับเป็นตัวตัดสินและชี้ชะตาเป็นตายของสองคนนี้ไว้แล้ว!
ความตายอันแสนเงียบงัน
จากนั้น เจียงจื่อหยวนก็พึมพำออกมาราวไม่เชื่อ
“องค์ชาย? ท่านกล่าวว่าอย่างไรนะ?”
หรงซิวค่อยๆ ชายตาขึ้นมอง แววตาของเขาเต็มไปด้วยความอาฆาตอันเยือกเย็น
“กระไรกัน ตอนนี้หูของเจ้าไม่ค่อยดีแล้วอย่างนั้นหรือ?”
ใบหน้าของเจียงจื่อหยวนซีดเผือด ร่างกายของนางสั่นไหว ทั้งขาและเข่าอ่อนแรงลง ราวกับว่าเพียงอีกนิดเดียว นางคงหมดสติจนล้มลงไปกับพื้นแล้ว
ไป๋หลีฉุนตะโกนขึ้นมาทันที
“โอรสสวรรค์! การตัดสินใจเจ้านับว่ายังเร็วไปนัก! แม้เจ้าจะมิได้ใส่ใจชีวิตของสองพ่อลูกนี้ แต่เจ้าก็ควรจะนึกถึงเซียนสุ่ยหลิงด้วยมิใช่หรือ? พวกเขา…”
“แม้แต่เจียงเห่อเทียนเองยังมิได้แยแสอันใดเลย แล้วไยตัวข้าจะต้องเสียเวลาพิจารณาเรื่องนี้ด้วยล่ะ?”
หรงซิวพูดขัดจังหวะไป๋หลีฉุน ด้วยท่าทีเฉยเมยไม่แยแส
ไป๋หลีฉุนถึงกับสำลักออกมาเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้จากหรงซิว พลันรู้สึกกังวลใจขึ้นมาทีละนิด
นี่มันหมายความว่าอย่างไรกันแน่!
“ท่านประมุข ท่านเพิ่งจะออกด่าน ดังนั้นข้าเกรงว่าอาจจะยังมีบางสิ่งที่ท่านนั้นยังไม่รู้ เช่นนั้น วันนี้ข้าจะอธิบายให้ท่านฟังเอง อีกทั้งยังดีต่อพวกเขา ที่ได้กระจ่างแจ้งว่าเหตุใดพวกเขาถึงต้องตาย”
หรงซิวมองไปที่เจียงเห่อเทียนและกล่าว พร้อมกดยิ้มเล็กน้อย
ความกดดันที่มองไม่เห็นพลันแหลกสลายไป!
เจียงเห่อเทียนสบสายตาอันโฉบเฉี่ยวคู่นั้น ที่ดูลึกล้ำราวกับไม่มีที่สิ้นสุด ตอนนี้เขารู้สึกราวกับร่างของตนเปลือยเปล่าจนหมดสิ้น และสามารถมองเห็นอะไรต่างๆ ได้อย่างทะลุปรุโปร่ง!
“เจียงเห่อเทียน ในฐานะประมุขของตระกูลเจียงแห่งเซียนสุ่ยหลิง เจ้าควรจงรักภักดีต่อพระราชวังเมฆาสวรรค์ แต่จิตใจเจ้ากลับชั่วช้า สมคบคิดกับผู้อื่นเพื่อหวังลอบสังหารพระชายาด้วยหลักฐานอันชี้ชัดเหล่านี้! เมื่อก่อนข้าเห็นว่าตระกูลเจียงแห่งเซียนสุ่ยหลิงนั้น ได้ติดตามพระราชวังเมฆาสวรรค์มานานหลายปีแล้ว ซึ่งทางพระราชวังเองก็ได้เมตตาต่อพวกเจ้าเป็นอย่างมาก อีกทั้งยังมอบพระราชอำนาจพิเศษแก่พวกเจ้าไม่น้อยเลย กระทั่งในตอนนี้ พวกเจ้านั้นก่ออาชญากรรมไว้มากมาย เห็นทีพระราชวังเมฆาสวรรค์จะไม่มีที่ยื่นให้สำหรับคนบาปอย่างพวกเจ้าอีกแล้ว!”
เจียงเห่อเทียนรู้สึกร้อนรุ่มไม่เป็นสุข แต่เขาก็ยังไม่คิดที่จะยอมแพ้
เกรงว่าหรงซิวนั้นคิดที่จะอยากกำจัดพวกเขาไปเสียตั้งนานแล้ว! คำกล่าวอ้างที่จะพูดในวันนี้ ถึงแม้ว่าจะฟังดูทรงเกียรติสง่าผ่าเผย แต่ความจริงแล้ว มันล้วนเป็นเพียงข้ออ้างทั้งนั้น!
เขากัดฟันแน่น
“ในเมื่อองค์ชายกล่าวถึงหลักฐาน เช่นนั้นได้โปรดนำออกมาเผยให้เห็นอย่างที่ได้กล่าวไว้เถิด อันตัวข้าเจียงเห่อเทียน มิเคยทำเรื่องอันใดที่ต้องรู้สึกผิดต่อพระราชวังเมฆาสวรรค์เลยสักครา! ข้า…”
ในขณะที่เขากำลังจะโต้เถียงเพื่อหักล้างคำกล่าวอ้างต่างๆ กลับเห็นหรงซิวหยิบจดหมายฉบับหนึ่งออกมาในทันใด
เมื่อเขาเห็นซองจดหมายที่คุ้นเคยฉบับนั้น หัวใจของเจียงเห่อเทียนกลับสั่นไหวในฉับพลัน เสียงของเขาพลันหยุดชะงัก
หรงซิวหยิบจดหมายขึ้นมาพร้อมรอยยิ้มแฝงนัย
“เจียงเห่อเทียน เจ้ายังจำจดหมายฉบับนี้ได้หรือไม่?”
เจียงเห่อเทียนหันมองไปทางอื่น
“ขะ…ข้าไม่รู้ ข้าไม่เคยเห็นจดหมายฉบับนี้มาก่อน!”
“เจ้ายังไม่ได้เปิดดูเนื้อหาเลยแม้แต่น้อย เหตุใดจึงรู้ได้ว่าเจ้าไม่เคยเห็นมันมาก่อน?”
หยดเหงื่ออันเยือกเย็นค่อยๆ ผุด ‘ซว่า’ ออกมาบนหน้าผากของเจียงเห่อเทียน
“ขะ…ข้าแค่คิดว่าซองจดหมายนี้ดูแปลกตา ดังนั้น…ข้าจึงคิดว่าไม่เคยเห็นมันมาก่อน…”
หรงซิวเม้มริมฝีปากเล็กน้อย และค่อยๆ เปิดผนึกจดหมายฉบับนั้น แล้วหยิบสิ่งที่อยู่ข้างในออกมาอย่างระมัดระวัง
มันเป็นแผ่นกระดาษสีเหลืองอ่อนบางๆ เนื้อผิวค่อนข้างหยาบเล็กน้อย
เมื่อแสงอาทิตย์ได้สาดส่องเข้ามา สะท้อนให้เห็นแสงสีทองระเรื่อ ที่ค่อยๆ เปล่งประกายออกมาทีละนิด
ตัวอักษรสีดำบนนั้นค่อยๆ หลั่งไหลราวกับสายน้ำที่มีชีวิตชีวา สร้างความตื่นตาให้แก่ผู้คนไม่น้อยเลยทีเดียว
“หากเจ้าจำจดหมายไม่ได้ เช่นนั้นกระดาษเซียนเฉ่าพันปี[1] อันเป็นเอกลักษณ์ของเซียนสุ่ยหลิงนี้ เจ้าคงจะยังจำได้อยู่กระมัง”
กระดาษเซียนเฉ่าพันปี เป็นกระดาษที่ทำจากหญ้าเทวาสวรรค์ เนื่องด้วยคุณภาพสูง จึงทำให้กระดาษเซวียนจื่อชนิดนี้ สามารถเก็บรักษาไว้ได้นานนับพันปี โดยไม่เสื่อมสภาพเลยแม้แต่น้อย
อีกทั้งมีเพียงไม่กี่แห่ง ที่สามารถพบเจอหญ้าเทวาสวรรค์นี้ได้
เซียนสุ่ยหลิง ถือเป็นหนึ่งในสถานที่ที่อุดมไปด้วยหญ้าเทวาสวรรค์
นี่ก็ถือเป็นหนึ่งในข้อได้เปรียบสำหรับพวกเขาเลยก็ว่าได้
โดยปกติแล้ว คนทั่วไปนั้นไม่สามารถที่จะครอบครองกระดาษเซียนเฉ่าพันปีนี้ได้
แม้แต่เซียนสุ่ยหลิงเอง ก็มีเพียงแค่สายเลือดโดยตรงของตระกูลเจียงเท่านั้น ที่จะสามารถใช้กระดาษอันล้ำค่านี้ได้
“กระดาษเซียนเฉ่าพันปี มักจะถูกแจกออกไปกลายเป็นของขวัญในทุกๆ ปี รวมกันแล้วก็ดูจะมากโข เช่นนั้นแล้วกระดาษแผ่นนี้ ไม่สามารถที่จะชี้นำหรือบ่งบอกอะไรได้เลย…”
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...