ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1482
สรุปบท บทที่ 1482 ลูกเต้าเหล่าใคร: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
อ่านสรุป บทที่ 1482 ลูกเต้าเหล่าใคร จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บทที่ บทที่ 1482 ลูกเต้าเหล่าใคร คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
น้ำตาของเจียงจื่อหยวนพลันหยุดไหล ก่อนจะเบนสายตามองหรงซิวอย่างตกตะลึง
ทดสอบ?
ทดสอบอะไรกัน?
ไป๋หลี่ฉุนเองก็คิ้วขมวดเช่นกัน ดูราวกับว่าไม่สบอารมณ์อย่างยิ่ง
“โอรสสวรรค์ หรือว่าเจ้ายังคงสงสัยเรื่องตัวตนของหยวนหยวนอยู่อีก?”
เมื่อครู่เขาเพิ่งยอมรับด้วยตัวเองไปแล้วแท้ๆ ทั้งยังพูดอย่างชัดเจนว่าเจียงจื่อหยวนคือหลานในไส้ของเขา!
แค่พูดเรื่องพวกนี้ต่อหน้าคนเยอะปานนี้ก็ทำให้หนังหน้าแก่ๆ ของเขาอับอายมากเกินพอแล้ว
หากไม่ใช่เรื่องจริง เขาจะทำเช่นนี้ไปเหตุใด?
หรงซิวเอ่ยกลั้วหัวเราะ
“ท่านประมุข ท่านอย่าได้เข้าใจผิด ข้าแค่ทำตามกฎเท่านั้น อย่างไรเสียเรื่องที่เกี่ยวข้องกับสายเลือดผู้สืบทอดของพระราชวังเมฆาสวรรค์ ก็เป็นเรื่องที่ต้องเข้มงวดกวดขันสักหน่อย”
“อย่างไรเสีย ขอแค่ยืนยันสายเลือดของนางได้ นางก็สามารถจดจำบรรพชนทั้งกลับตระกูลได้อย่างเปิดเผยแล้วมิใช่หรือไรกัน?”
ที่เจียงจื่อหยวนต้องเผชิญ ไม่ใช่แค่คำไต่ถามหาคำอธิบายของเขา หากแต่เป็นทุกคนที่อยู่ในพระราชวังเมฆาสวรรค์!
อาศัยแค่คำพูดไม่กี่คำ ย่อมไม่มีทางทำให้คนปักใจเชื่อได้อย่างแน่นอน
อารมณ์โทสะของไป๋หลี่ฉุนลดลงไปบ้างแล้ว
หลังจากไตร่ตรองถี่ถ้วนแล้วรอบหนึ่ง ในที่สุดเขาก็ผงกศีรษะ
“หยวนหยวนบาดเจ็บสาหัส ตอนนี้ร่างกายกำลังอ่อนแอ เจ้าทำสิ่งใดก็ระวังหน่อย”
หางคิ้วของหรงซิวเลิกขึ้นน้อยๆ
“แค่การทดสอบสายเลือดนั้นง่ายดายยิ่ง ท่านมิจำเป็นต้องเป็นกังวล”
ไป๋หลี่ฉุนมิได้ตกปากรับคำแต่อย่างใด กลับกันเขาเสสายตามองเจียงจื่อหยวน ตบมือของนางเบาๆ
“หยวนหยวน เจ้าอดทนต่ออีกสักหน่อย เดี๋ยวตอนเย็นพวกเราก็ได้กลับแล้ว”
เมื่อก่อนเขาห่วงภาพลักษณ์ตัวเองยิ่งกว่าอะไร และทำได้แค่ปกปิดเรื่องนี้ลงส่วนลึกของจิตใจ
ทว่ามาตอนนี้ มีแต่ต้องทำเช่นนี้เท่านั้น เพื่อปกป้องเจียงจื่อหยวน
ไม่ว่าคนรอบข้างจะพูดเช่นไร เขาก็ไม่สนใจอีกต่อไปแล้ว!
เจียงจื่อหยวนรู้สึกตื้นตันยิ่งนัก
จะอย่างไรนางก็คิดไม่ถึงเลยว่าร่างกายของตนปกปิดความลับเช่นนี้เอาไว้อยู่ด้วย!
คุณหนูใหญ่แห่งพระราชวังเมฆาสวรรค์…
ต่อให้นางมิอาจครองตำแหน่งพระชายา หากแต่ภายหลังมีตำแหน่งนี้คอยคุ้มหัว นางก็ไม่ต้องถูกคนรังแกหรือทำให้อับอายอีกต่อไปแล้ว!
“ท่านตา ท่านดีกับข้ามากจริงๆ!”
ไป๋หลี่ฉุนได้ยินดังนั้นก็พึงพอใจอย่างมาก เอ่ยแกมหัวเราะว่า
“เจ้าเป็นครอบครัวคนเดียวของตา ไม่ทำดีกับเจ้าแล้วจะให้ทำดีกับผู้ใด?”
ฉู่หลิวเยว่ยืนมองอยู่ข้างๆ มุมปากยกขึ้นน้อยๆ
ตาหลานคู่นี้จำอีกฝ่ายไว้รวดเร็วเสียจริง
โดยเฉพาะเจียงจื่อหยวน สภาพจิตใจของนางนับว่าไม่เลวทีเดียว
คราก่อนเพิ่งจะเห็นบิดาตัวเองตายอนาถต่อหน้าต่อตา ภายหลังก็มาเรียกไป๋หลี่ฉุนว่าท่านตาอย่างสนิทสนมแล้ว
ดูไปแล้วนางคงดีอกดีใจมากจริงๆ ถึงได้ฉีกยิ้มเริงร่าปานนั้นอยู่ไม่ไกล ทั้งที่ศพบิดานางยังไม่ทันจะเย็นเฉียบเสียด้วยซ้ำ
แต่ถ้าลองใคร่ครวญดูแล้วก็ไม่ผิดแผกนัก ท่ามกลางสภาพจนตรอกถึงขีดสุด กลับได้พบเจอแสงสว่างดั่งทางออกของชีวิต
เป็นใครก็คงดีอกดีใจกันทั้งนั้นกระมัง?
“ท่านประมุข รบกวนท่านหลบไปก่อนเถิด”
หรงซิวเอ่ยปาก
ไป๋หลี่ฉุนจึงถอยหลังไปหลายก้าว
เพียงแต่ภายในนัยน์ตานั้นไร้ซึ่งความหวาดกลัวและแววระแวดระวังอย่างแต่ก่อนแล้ว
นางมิใช่คุณหนูใหญ่เจียงแล้วอย่างไรเล่า!
จากนี้ต่อไป นางก็คือผู้สืบทอดสายตรงของพระราชวังเมฆาสวรรค์!
ความมั่นใจของเจียงจื่อหยวนเพิ่มขึ้นล้นหลามในพริบตา ราวกับว่ามันช่วยบรรเทาอาการเจ็บปวดบนร่างได้ไม่น้อยทีเดียว
“ฝ่าบาท”
หรงซิวหลับตาลงแผ่วเบา ก่อนจะยกมือข้างหนึ่งขึ้นมาเล็กน้อย
แสงสีทองประกายวิบวับแผ่ออกจากกลางฝ่ามือของเขาไปรวมตัวกันอยู่ ณ กลางอากาศอย่างรวดเร็ว!
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...