ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1490

เสียงกระดูกหักดังลั่นขึ้นมาอย่างชัดเจน

องค์ปฐมกษัตริย์สะบัดมือโยนทิ้ง ร่างที่อ่อนยวบของจินตี้ร่วงลงพื้น

ดวงตาทั้งสองข้างถลนออก ใบหน้าเขียวม่วง ศีรษะเอนเอียงไปข้างหนึ่ง ท่าทางดูแปลกประหลาด

บนลำคอของเขามีคราบเลือดอยู่หลายสาย เส้นเลือดสีแดงเหล่านั้น เหมือนจะระเบิดออกมาจากใต้ผิวหนัง!

ดวงตาหม่นแสง การกระทำแข็งค้าง ลมหายใจดับสิ้น

เห็นได้ชัดว่าเขาตายแล้ว

อากาศภายในจัตุรัสแห่งนี้เหมือนจะเย็นลงอย่างกะทันหัน

ทุกคนในที่แห่งนั้นล้วนตกใจอย่างมาก!

เมื่อครู่นี้…เมื่อครู่มันเกิดอันใดขึ้นกันแน่?

คาดไม่ถึงว่าชายผู้นี้จะฆ่าจินตี้ทันทีเช่นนี้เลย?

สมาชิกที่เหลือไม่กี่คนของสำนักปีกสุวรรณที่มองเห็นเหตุการณ์นี้ ก็ล้วนตกตะลึงไป

“ท่านรอง!”

เขาอยากจะบุกขึ้นไป แต่ศพนั้นกองอยู่ข้างกายขององค์ปฐมกษัตริย์ ในใจของพวกเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ไม่กล้าเข้าใกล้

จึงทำได้เพียงมองดูในระยะไกลด้วยความร้อนรนและหวาดกลัว

ในที่สุดหนึ่งคนในจำนวนนั้นก็รวบรวมความกล้าแล้วตะโกนขึ้นมาว่า

“เจ้ารู้หรือไม่ว่าเขาคือใคร? ท่านผู้นี้คือน้องชายเพียงคนเดียวของเจ้าสำนักปีกสุวรรณ! เรื่องภายในวันนี้ เจ้าสำนักของพวกเราจะไม่ยอมเลิกราอย่างง่ายดายแน่นอน!”

“บังเอิญมาก”

องค์ปฐมกษัตริย์สะบัดมือเบาๆ เหมือนกับรู้สึกว่ามือของตนเองนั้นสกปรกมาก เขาพูดขึ้นเสียงเรียบพร้อมรอยยิ้ม

“ข้าเองก็กำลังคิดว่า การฆ่าเพียงคนเดียว มันชดใช้ไม่เพียงพอ”

ทุกคน “…”

ฟังดูเอาเถิด!

นี่มันใช่คำพูดของมนุษย์พูดกันหรือไม่?

ฆ่าคนเพียงคนเดียวมันยังไม่พออีกหรือ?

เป็นไปได้หรือไม่ว่าเขาต้องการฆ่าล้างสำนักปีกสุวรรณ?

ทันทีประโยคนี้หลุดออกไป ก็ทำให้คนเหล่านั้นมีใบหน้าซีดขาวขึ้นมาจริงๆ

เหลือบสายตามองพวกเขาอีกเล็กน้อย ก่อนจะหัวเราะออกมา

“วางใจเถอะ ข้าไม่ฆ่าพวกเจ้าหรอก ท้ายที่สุดแล้วก็ต้องมีคนกลับไปแจ้งข่าวผู้เสียชีวิต”

ยิ่งไปกว่านั้น หากเขาต้องจัดการลงมือกับคนเหล่านี้ด้วยตนเอง ก็รู้สึกเสียศักดิ์ศรีไปเล็กน้อย

ทุกคน “…”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน