ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1515

ในตอนนี้ฉู่หลิวเยว่รู้สึกร่างกายหนาวเย็นจับขั้วกระดูก

ไอเย็นหนักหน่วงรุนแรง และในตอนนั้นเองทำให้นางหลงลืมความเจ็บปวดบนร่างกายไป

น้ำแร่ที่เย็นยะเยือกถาโถมเข้ามาทั้งสี่ทิศแปดทาง พร้อมจะกลืนกินนางลงไป

ตอนนั้นสติสัมปชัญญะของนางกระจ่างใสขึ้นมาแล้ว ผิวหนังทุกส่วนถูกปกคลุมด้วยน้ำแร่จนหมดสิ้น

ในตอนนั้นเองนางรู้สึกเหมือนว่าเข็มเล็กแหลมทิ่มแทงทุกส่วนของร่างกายนางอย่างบ้าคลั่ง

ความเจ็บปวดเข้าถึงขั้วกระดูก ทำให้นางต้องเบิกตากว้าง

สิ่งที่นางเห็นนั้น มีเพียงสีฟ้ากระจ่างใส

นี่นางกำลัง… อยู่ในตาน้ำหรือ?

เมื่อฉู่หลิวเยว่คิดได้ดังนี้ นางจึงยกมือขึ้นโดยไม่รู้ตัว

ระลอกน้ำที่สั่นไหวพัดผ่านร่างกายของนางไป

น้ำนี้ใสมาก ดังนั้นนางที่อยู่ด้านในก็สามารถมองเห็นสถานการณ์ทั้งหมดบนน่านฟ้าด้านนอกได้อย่างชัดเจน

เมฆดำปกคลุมหนาแน่น ทัณฑ์สวรรค์กะพริบแปร๊บปร๊าบ

เพียงแต่ว่า…

เห็นได้ชัดว่านางอยู่ภายในน้ำ แต่กลับไม่มีความรู้สึกไม่สบายตัวเลยแม้แต่น้อย?

ในตอนนี้นางยังรู้สึกว่าเหมือนไม่ได้จมลงมาในน้ำ แต่นางกลับรู้สึกเหมือนยืนอยู่ด้านนอกไม่มีผิด

มีเพียงแค่ตอนที่น้ำไหลผ่านร่างกายเท่านั้น ถึงได้เป็นการย้ำเตือนนางว่าตอนนี้นางกำลังอยู่ในน้ำ

แต่หลังจากนั้นไม่นาน ฉู่หลิวเยว่ก็เข้าใจว่าเหตุใดถึงเป็นเช่นนั้น

… เพราะน้ำที่อยู่ในตาน้ำแห่งนี้ ไม่ใช่น้ำแร่จริงๆ!

คาดไม่ถึงว่าจะเป็นแก่นพลังงานที่ทรงพลังที่สุดจนควบรวมกลายเป็นของเหลว!

ภายในใจของฉู่หลิวเยว่รู้สึกตกใจเล็กน้อย

ก่อนหน้านี้นางก็มาที่เขาหมื่นเมรัยอยู่หลายครั้ง และใช่ว่าจะไม่เคยสัมผัสอย่างใกล้ชิด

แต่นางไม่เคยรู้มาก่อนเลย คาดไม่ถึงว่าที่แห่งนี้จะมีความลับเช่นนี้ซ่อนเอาไว้อยู่!

ตอนที่อยู่ด้านนอก นางมองไม่ออกถึงความแตกต่างนี้ อีกทั้งสิ่งที่ไหลวนอยู่ด้านล่างก็เหมือนว่าจะเป็นน้ำของจริง

แต่เมื่อมาอยู่ด้านในนี้ถึงได้พบว่า ความจริงแล้วภายในตาน้ำมีความลี้ลับอยู่!

ฉู่หลิวเยว่มองไปทางด้านล่างและชะงักไปอย่างกะทันหัน

ตาน้ำแห่งนี้ตื้นมาก

จากจุดที่นางอยู่คาดไม่ถึงว่าจะสามารถมองเห็นพื้นด้านล่างได้โดยตรง

โดยรอบเป็นกองหินขรุขระ หากมองดีๆ จะเห็นว่าด้านบนมีร่องรอยที่เหมือนถูกของมีคมทิ้งเอาไว้เป็นจำนวนไม่น้อย

น่าจะเป็นเพราะ… ทัณฑ์สวรรค์เหล่านั้น?

ทันทีที่ความคิดเหล่านั้นปรากฏขึ้นมาในสมองของฉู่หลิวเยว่ สายฟ้าสีเงินก็สว่างวาบพาดผ่านตรงหน้าของนาง

ประกายสายฟ้าเหล่านั้นสั้นและเล็กมาก มีขนาดเท่ากับฝ่ามือ จากสายตาของฉู่หลิวเยว่แล้ว เหมือนกับปลาสีเงินตัวหนึ่งที่ว่ายผ่านหน้าไปอย่างรวดเร็ว

ทัณฑ์สวรรค์เหล่านั้นหายไปในกำแพงหินอย่างไร้ร่องรอย เหลือทิ้งเอาไว้เพียงรอยอันตื้นเขินเท่านั้น

หัวคิ้วของฉู่หลิวเยว่ขยับเล็กน้อย นางยื่นมือออกมาและสัมผัสไปที่กำแพงหินที่ไม่เรียบเนียนนั้นอย่างแผ่วเบา

ร่องรอยมากมายขนาดนี้ นี่มัน… รับพลังของทัณฑ์สวรรค์มามากน้อยเท่าไรกันแล้ว?

หลังจากนั้นไม่นาน ก็มีสายที่สอง สายที่สามปรากฏ

ทัณฑ์สวรรค์เหล่านั้นเมื่ออยู่ภายในตาน้ำ ดูเหมือนว่ามันจะลดความรุนแรงลงไปมาก และไม่มีการโจมตีที่หนักหน่วงอีกต่อไปแล้ว

อีกทั้งไม่รู้ว่าเหตุใด เหมือนว่าพวกมันจะมีตาขึ้นมา ขณะที่สายฟ้าเหล่านั้นกำลังจะแล่นผ่านร่างของฉู่หลิวเยว่ พวกมันก็จงใจหลบเลี่ยงนาง

ตอนแรกฉู่หลิวเยว่ยังไม่สังเกตเห็นถึงเรื่องนี้ แต่นางยื่นมือออกไปโดยไม่ได้ตั้งใจ ทัณฑ์สวรรค์สายนั้นก็อ้อมแขนของนางออกไป นางจึงสัมผัสได้ว่าต้องมีอันใดบางอย่างผิดปกติ

ก่อนหน้านี้ถวนจื่อก็อยู่ภายในที่แห่งนี้ กลืนกินพลังของทัณฑ์สวรรค์เหล่านั้น และได้ปลุกพลังแห่งสายเลือดขึ้นมาอย่างสมบูรณ์?

ฉู่หลิวเยว่กวาดสายตามองรอบกาย และพบว่าจำนวนของทัณฑ์สวรรค์ของที่นี่มีน้อยกว่าแต่เดิมมาก

แต่ว่า…

หินที่อยู่ด้านล่างสุดกลับเรียบเนียนเป็นอย่างมาก

ฉู่หลิวเยว่หันไปจ้องอยู่เป็นเวลานาน ภายในใจก็คิดว่าต้องมีอันใดบางอย่างที่ผิดปกติ

ตามหลักการแล้วทัณฑ์สวรรค์จะต้องกระจายไปทั่วบริเวณ ไม่มีเหตุผลเลยที่มันจะหลบเลี่ยงหินก้อนนี้ที่อยู่ด้านล่างสุด…

เหตุใดถึงรู้สึกว่ามันมีอันใดแตกต่างออกไป?

แต่ตอนที่ความคิดนั้นปรากฏขึ้นมาในสมองของนาง มันก็ถูกละเลยไปอย่างรวดเร็ว

เพราะว่านางพบว่าบาดแผลที่อยู่บนร่างกายสมานกันอย่างรวดเร็ว!

ด้วยพลังที่อ่อนโยนและจำนวนมากค่อยๆ แทรกซึมเข้ามาในร่างกาย เดิมทีนางมีสภาพจนตรอกอดสู ร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผล บาดแผลเหล่านั้นฟื้นตัวขึ้นอย่างรวดเร็วจนน่าตกใจ!

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน