ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1528
สรุปบท บทที่ 1528 บันทึกหมื่นเซียน: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
อ่านสรุป บทที่ 1528 บันทึกหมื่นเซียน จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บทที่ บทที่ 1528 บันทึกหมื่นเซียน คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
เกล็ดมังกรแผ่นนั้นบินกลับไป ครั้งออกมานอกค่ายกลได้ โหมวเหยาก็รีบดึงสติกลับมาทันที
เขาขยับกายเล็กน้อย แล้วกระแอมไอสองครั้ง
เหล่าทายาทรุ่นหลังที่อยู่ใกล้เคียงกุลีกุจอเข้ามาหาด้วยความประหม่า และถามด้วยใบหน้าเป็นกังวล
เพียงแต่เสียดายที่คำพูดเหล่านี้ มีแต่จะทำให้โหมวเหยานึงถึงสารูปอันน่าสมเพชของตนมากขึ้นเท่านั้น
พวกเขาทั้งหมดเห็นภาพนั้นแล้ว!
โหมวเหยาหงุดหงิดมาก สีหน้าบึ้งตึงดูไม่ดีสักเท่าไร
ไม่นานคนเหล่านั้นก็ตระหนักได้ว่าเขากำลังอารมณ์ไม่ดี พลันเงียบเสียงลงอย่างขลาดอาย และไม่กล้าพูดอะไรอีก
บรรยากาศรอบด้านเงียบสงัดแลเย็นวาบ ราวถูกแช่แข็ง
หลายคนแอบมองหน้ากันเงียบๆ และมองเห็นร่องรอยความเสียดายที่เผยขึ้นในดวงตาของกันและกัน
ถ้ารู้แบบนี้คงไม่มาด้วยหรอก!
เดิมทีพวกเขานึกว่าโหมวเหยาจะกู้หน้าให้กันได้ ใครจะรู้ว่าสุดท้ายมันจะเป็นแบบนี้!
ชื่อเสียงเรียงนามคือสิ่งที่โหมวเหยารักมากที่สุด
เรื่องต่างๆ ที่เกิดขึ้นในวันนี้ ถูกคนอื่นๆ เห็นเข้าเต็มๆ ในใจของมันกลัวว่าแม้แต่พวกเขาเองก็จะโกรธแค้นมันไปด้วย!
และหลังจากนี้…มันจะ ‘รับผิดชอบ’ อย่างไร
คิดว่าโหมวเหยาจะไม่เสียใจที่เกิดเรื่องผิดพลาดเช่นนี้หรือ?
หลังจากรู้ว่าซั่งกวนจิ้งยังมีชีวิตอยู่ ในใจของมันก็เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว และต้องการแก้แค้นซั่งกวนจิ้งอย่างเดียว
การนำกองกำลังของตนออกมา ก็เพื่อสู้รบปรบมือกับอีกฝ่ายเท่านั้น
แต่ในด้านความแข็งแกร่งแล้ว คนพวกนี้ยังเก่งกาจไม่เท่าเขาคนเดียวด้วยซ้ำ!
สุดท้ายแล้วตอนนี้ มีจำต้องเสียหน้ากันทั้งบาง!
และไม่เพียงแต่จะไม่รอให้พวกเขาช่วยเหลือ สภาพอันน่าสมเพชเช่นนั้น ก็ยังถูกพวกเขาเห็นเข้าให้อีก!
ถ้ารู้แบบนี้ เขาคงไม่ทำเรื่องไร้สาระเช่นนั้นออกไปแน่!
โหมวเหยาสูดหายใจเข้าลึกๆ
เนื่องจากร่างจริงของเขาได้รับบาดเจ็บ ทำให้ลมปราณในกายอ่อนแอลงกว่าตอนที่มาถึงที่นี่ครั้งแรกอย่างมาก
“ไป!”
โหมวเหยาตวาดลั่น แล้วหันหลังกลับ!
อีกหลายตนที่อยู่ข้างหลังเขาไม่กล้าคัดค้าน พลันรีบก้มหน้าแล้วเดินตามไปอย่างระมัดระวัง
ร่างเงาของคนกลุ่มนั้น หายไปจากนอค่ายกลอย่างรวดเร็ว
ทว่ายามนี้ ไม่มีผู้ใดสนใจพวกเขา
ทุกคนล้วนมุ่งความสนใจไปยังภูเขาหมื่นเมรัย
ไม่ว่าจะอืดอาดยืดยาดแค่ไหน แต่ทุกคนก็ตระหนักได้ว่ายามนี้ กำลังมีเรื่องแปลกประหลาดเกิดขึ้นบนเขาหมื่นเมรัย
“นอกจากคนเฝ้าค่ายกลสำนักแล้ว จงไปเรียกผู้อาวุโสของสำนักทั้งหมดมาที”
ผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนหัดไปบอกผู้อาวุโสฮวาเฟิง
ผู้อาวุโสฮวาเฟิงพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม ร่างเงาของเขาพลันหายวับไปทันที
ผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า
“จริงสิ โอวหยาง เจ้าเองไปตามคนเหล่านั้นมาด้วย”
ผู้อาวุโสโอวหยางสะดุ้ง แล้วย้อนถามอย่างลังเล
“เอาจริงรึ?”
คนเหล่านั้นมิได้โผล่หัวมาง่ายๆ หรอกนา ถ้าจะเชิญคนเหล่านั้นมา…ก็หมายความว่าต้องเป็นสถานการณ์ขั้นวิกฤต ที่ยากเกินจะรับมือจริงๆ
เหล่าผู้อาวุโสน่ะไม่เท่าไร แต่ถ้าศิษย์ทุกคนได้เห็นภาพเช่นนี้ เกรงว่าคงมีหลายคนที่ไม่สบายใจและวิตกกังวลเป็นแน่
ผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนยังคงพยักหน้าหงึกหงักอยู่แบบนั้น
“ต้องรีบทำมันให้เร็วที่สุด”
เขารู้ว่าผู้อาวุโสโอวหยางกังวลเรื่องอะไร
แต่ถ้ามิใช่เพราะอับจนหนทาง เขาคงไม่ทำเช่นนี้
และตอนนี้มันก็…
“นางหนูเยว่เออร์อยู่ด้านล่างนั่น ไม่ว่าอย่างใด ก็ต้องพานางกลับมาอย่างปลอดภัยให้ได้”
ผู้อาวูโสปั๋วเหยี่ยนถอนหายใจเบาๆ ทว่าตั้งใจแน่วแน่เหลือคณา
เมื่อได้ยินประโยคนี้ ผู้อาวุโสโอวหยางดูเหมือนจะสัมผัสได้ถึงบางสิ่ง และตอบกลับทันที
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...