ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 154

สรุปบท บทที่ 154 แทนที่: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์

สรุปเนื้อหา บทที่ 154 แทนที่ – ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ

บท บทที่ 154 แทนที่ ของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ในหมวดนิยายการเกิดใหม่ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

“เจ้า!”

เมื่อมู่หงอวี๋ได้ยินประโยคนี้ ไฟแห่งโทสะในใจของนางก็ลุกโชน นางยกมือขึ้นสะบัดใส่ใบหน้าของฉู่เซียนหมิ่น!

ฉู่เซียนหมิ่นไม่ได้แสดงท่าทีอ่อนแอ นางจับข้อมือของมู่หงอวี๋แล้วผลักออกไปอย่างแรง!

มู่หงอวี๋ล้มลงกับพื้นอย่างไม่สามารถควบคุมได้ และบาดแผลบนร่างกายของนางก็เหวอะหวะอีกครั้ง ทั้งยังมีเลือดซึมออกมาตามเนื้อผ้า

นางได้รับบาดเจ็บสาหัส และตอนนี้เป็นเวลาที่อ่อนแอที่สุด นางไม่ใช่คู่ต่อสู้ ดังนั้นนางจึงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉู่เซียนหมิ่น

ฉู่เซียนหมิ่นก้าวข้ามธรณีประตูแล้วมองนางด้วยสายตาเย้ยหยัน

“โกรธหรือ เจ้าโกรธเรื่องอะไร สิ่งที่ข้าพูดไม่เป็นความจริงหรือ ข้าได้ยินมาว่าฉู่หลิวเยว่ตายด้วยน้ำมือของงูกลืนเวหาปีกดำ และภูเขาทั้งลูกก็พังทลายลงมา! ป่านนี้คงจะไม่เหลือแม้แต่ซากกระมัง”

มู่หงอวี๋รู้สึกท้องไส้ปั่นป่วน และมีเงาดำมืดวูบไหวอยู่ตรงหน้า

“เจ้า…เจ้าไปให้พ้นหน้าข้า!”

แต่ฉู่เซียนหมิ่นกลับหัวเราะเบาๆ

“ข้ามาเยี่ยมเจ้าด้วยความหวังดีแท้ๆ แต่เจ้ากลับปฏิเสธเยี่ยงนี้ แถมยังไล่ข้าไปอีก ช่างไม่รู้จักน้ำใจคนเอาเสียเลย แต่เจ้าวางใจเถิด ฉู่หลิงเยว่ทำร้ายข้าถึงขนาดที่ข้าจะไม่ยอมปล่อยนางไปง่ายๆ เยี่ยงนี้ ทว่าช่างน่าเสียดายยิ่งนักที่ข้าไม่ได้เป็นคนฆ่านางตายกับมือและไม่ได้เห็นนางตายไปต่อหน้าต่อตา ในเมื่อเจ้ามีความสัมพันธ์อันดีกับนาง ต่อไปข้าก็จะมาคิดบัญชีกับเจ้าก็แล้วกัน ข้าจะค่อยๆ แก้แค้น ไปเรื่อยๆ”

เมื่อนางพูดจบก็หันหลังเดินออกไปทันที

ทันใดนั้นลูกหมีแผงคอทองคำก็ไล่ตามนางไปแล้วกัดน่องของฉู่เซียนหมิ่นอย่างแรง!

“โอ๊ยยย”

ฉู่เซียนหมิ่นร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด นางก้มลงมองอย่างรวดเร็ว แล้วก็เห็นว่าเป็นมีตัวนั้น นางทั้งตกใจและโกรธเกรี้ยว “ไสหัวไป!”

เจ้าหมีน้อยถูกเหวี่ยงกระเด็นไปไกลก่อนจะหล่นลงพื้น

ร่างของมันได้รับความกระทบกระเทือน และเนื้อชิ้นหนึ่งก็ถูกพ่นออกมาจากปากที่เต็มไปด้วยเลือด!

…มันกัดเนื้อน่องของฉู่เซียนหมิ่นจนหลุดออกมา!

ฉู่เซียนหมิ่นหน้าซีดด้วยความเจ็บปวด เมื่อมองดูบาดแผลเลือดที่น่องแล้ว หัวใจของนางก็สั่นสะท้าน

กว่านางฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บได้นั้นไม่ง่ายเลย แต่นางก็ดันมาถูกสัตว์เดรัจฉานตัวนี้ทำร้ายอีกแล้ว!

บาดแผลลึกขนาดนี้คงทิ้งรอยแผลเป็นไว้แน่นอน!

“เจ้ารนหาที่ตาย!”

ทันใดนั้นนางก็ชักกระบี่ยาวออกมาจากบั้นเอวของนางแล้วฟันไปทางลูกหมีแผงคอทองคำ

เจ้าลูกหมีแหงนหน้ามองนางแล้วมันก็ขนลุกขนชันไปทั้งตัว! แววตาของมันเต็มไปด้วยความหวาดระแวง

เมื่อกระบี่ยาวกำลังจะฟันลงมา คิดไม่ถึงว่ามันจะกระโจนเข้าใส่ฉู่เซียนหมิ่น

กระบี่ยาวของฉู่เซียนหมิ่นฟันไปที่ด้านหลังเจ้าลูกหมีอย่างหวุดหวิด!

เดิมทีลูกหมีแผงคอทองคำถือกำเนิดขึ้นเป็นสัตว์อสูรระดับสี่ ด้วยความแข็งแกร่งทางกายภาพที่มี และสามารถหลบซ่อนตัวได้อย่างรวดเร็ว ดังนั้นกระบี่เล่มนี้จึงตัดแผงคอของมันออกบางส่วน! โดยไร้ซึ่งบาดแผลเปื้อนเลือด!

ปึก!

ลูกหมีแผงคอทองคำกระแทกเข้าที่ท้องของฉู่เซียนหมิ่นอย่างแรงจนทำให้นางล้มลงกับพื้น!

ศีรษะช่วงท้ายทอยของฉู่เซียนหมิ่นกระแทกพื้นอย่างแรง จนทำให้เกิดเสียงอื้ออึงดังในสมองของนาง

นางถูกทำให้โมโหถึงขีดสุด นางจึงถีบเจ้าลูกหมีจนกระเด็นออกไป จากนั้นพยายามลุกขึ้นมาเพื่อยกกระบี่ขึ้นแล้วแทงไปที่ช่องท้องของเจ้าลูกหมีแผงคอทองคำ!

“ฉงฉง!”

มู่หงอวี๋ร้องอุทานด้วยความตกใจ ก่อนจะรีบพุ่งเข้าไปทันที!

ปลายกระบี่ของฉู่เซียนหมิ่นมาถึงกลางหลังของมู่หงอวี๋แล้ว!

เค้ง!

หินก้อนหนึ่งพุ่งจากด้านข้างและกระแทกกระบี่ด้วยความแม่นยำ ทำให้ปลายกระบี่ของฉู่เซียนหมิ่นเบนเข็มผ่านมู่หงอวี๋ไปอย่างหวุดหวิด!

ฉู่เซียนหมิ่นหันกลับมาอย่างเกรี้ยวกราด “ผู้ใดกล้า…”

ในขณะที่คำพูดกำลังจะออกจากปาก แต่กลับเหมือนมีอะไรมารัดคอเอาไว้ให้หยุดพูด

คนที่มาคืออาจารย์เหวินเยี่ยน!

เขาก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วและช่วยพยุงมู่หงอวี๋ให้ลุกขึ้น เมื่อแน่ใจว่าไม่เป็นไรแล้ว เขาจึงมองไปที่ฉู่เซียนหมิ่นอีกครั้งด้วยสีหน้าบอกบุญไม่รับ

“ฉู่เซียนหมิ่น นี่เจ้ากำลังทำอะไรฮะ!”

ตอนแรกเขาตั้งใจมาดูว่ามู่หงอวี๋อาการดีขึ้นหรือยัง แต่เขากลับไม่คาดคิดว่าเมื่อเดินมาถึงทางนี้จากระยะไกล เขาก็เห็นว่าฉู่เซียนหมิ่นยืนอยู่ตรงหน้าประตูพร้อมกับถือกระบี่เอาไว้ในมืออีกด้วย!

เมื่อเขาเข้าไปใกล้ก็สามารถเห็นฉู่เซียนหมิ่นกำลังจะลงมือทำร้ายมู่หงอวี๋ได้อย่างชัดเจน!

“ที่นี่คือสถานศึกษา! เจ้าสิ้นสติไปแล้ว ถึงขนาดกล้าลงมือกับเพื่อนร่วมชั้นของตนเอง!”

ฉู่เซียนหมิ่นรู้สึกใจคอไม่ดี เพราะเมื่อครู่นี้นางไม่ได้ปิดประตู นางก็แค่กลัวว่าอาจารย์เหวินเยี่ยนจะเห็นทุกอย่างชัดเจน!

ฉู่เซียนหมิ่นกลับไปยังที่พำนักของตน นางจัดการทำแผลของตัวเอง เมื่อยิ่งคิดถึงเหตุการณ์เมื่อครู่นี้ นางก็ยิ่งโมโห

ตอนที่ฉู่หลิวเยว่ยังมีชีวิตอยู่ก็ทำให้นางอับอายพ่ายแพ้ ไม่เพียงแต่ทำให้นางต้องเสียโฉมเท่านั้น แต่ยังบีบให้นางต้องแต่งงานเข้าจวนองค์ชายรัชทายาทในฐานะนางสนม จนถึงตอนนี้นางก็ยังโงหัวไม่ขึ้น

และถึงแม้ว่าตอนนี้นางจะตายไปแล้ว แต่วิญญาณของนางก็ยังตามหลอกหลอนอยู่!

นางอกจะแตกตายอยู่แล้ว!

หลังจากที่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง นางก็ลุกขึ้นและเดินไปที่สวนเถาหลี่

ภายในสวนเถาหลี่ ในขณะที่หลิงจู๋กำลังจัดการกับค่าชดเชยสำหรับนักเรียนที่ได้รับบาดเจ็บ เขาก็ได้ยินคนมาแจ้งว่าฉู่เซียนหมื่นมาหาถึงที่นี่

เขาวางของในมือลง ก่อนจะลุกขึ้นเดินไปยังกลางลาน เมื่อเขามองไปก็เห็นว่าฉู่เซียนหมิ่นมายืนรออยู่ตรงนั้นพอดี

“เซียนหมิ่น เจ้ามาได้อย่างไร”

ในอดีต หลิงจู๋เคยชื่นชมความสามารถในตัวฉู่เซียนหมิ่น ถึงแม้ว่าหลังจากที่นางกลับมาแล้ว เขาก็แอบรู้สึกเหมือนนางจะเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่เขาก็หาได้สนใจไม่

ซึ่งมันเป็นเรื่องปกติที่จะมีการเปลี่ยนแปลงบางอย่างหลังจากผ่านเหตุการณ์เฉกเช่นก่อนหน้านี้

ฉู่เซียนหมิ่นมองไปทางข้างในด้วยสีหน้าสงบนิ่ง

“อาจารย์หลิงจู๋เจ้าคะ ผู้อาวุโสซุนอยู่หรือไม่ ข้ามีเรื่องหนึ่งอยากจะแจ้งให้ท่านทราบ”

หลิงจู๋ส่ายหน้า

“ผู้อาวุโสซุนกำลังยุ่งอยู่ เกรงว่าคงไม่มีเวลาพบเจ้า หากเจ้ามีเรื่องอันใดพูดกับข้าก็ได้เช่นกัน ประเดี๋ยวข้าจะไปบอกผู้อาวุโสซุนให้เอง”

ฉู่เซียนหมิ่นลังเลครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยปากว่า

“…อาจารย์หลิงจู๋เจ้าคะ ดูเหมือนราชทูตแห่งราชวงศ์เทียนลิ่งใกล้จะมาถึงแล้วใช่หรือไม่เจ้าคะ”

หลิงจู๋ชะงัก และสีหน้าก็พลันเคร่งขรึม

“อืม เหตุใดจู่ๆ เจ้าจึงถามถึงเรื่องนี้เล่า”

ฉู่เซียนหมิ่นนิ่งเงียบครู่หนึ่ง ดูเหมือนว่านางยังมีความลังเลอยู่บ้าง

“…พี่สาวของข้าเกิดเรื่องไม่คาดฝัน แล้วมันก็กะทันหันจริงๆ แต่ในเมื่อได้ตกลงกันเอาไว้เรียบร้อยแล้ว หากกลับคำดูเหมือนจะไม่เหมาะสมเท่าไหร่ ไม่ทราบว่า…ผู้อาวุโสซุนวางแผนที่จะเปลี่ยนคนไปแทนหรือไม่เจ้าคะ”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์