ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1576
สรุปบท บทที่ 1577 ไต่สวน: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปตอน บทที่ 1577 ไต่สวน – จากเรื่อง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
ตอน บทที่ 1577 ไต่สวน ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดยนักเขียน จ้าน นิชิโนะ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
เสียงซุบซิบภายในตำหนักศักดิ์สิทธิ์เซ็งแซ่ขึ้น ทุกคนตกใจแล้วหันไปมองขวับ
จากนั้นก็เห็นเงาร่างสูงใหญ่อยู่ภายใต้แสงอาทิตย์ที่ส่องประกาย
เขาสวมชุดยาวสีดำ ใบหน้าครึ่งหนึ่งดำมืดอีกครึ่งหนึ่งมีแสงสว่างสาดส่อง ขณะที่เขาเดินเข้ามา ลมพัดชายเสื้อของเขาจนปลิวว่อน เผยให้เห็นความงดงามที่ไม่สามารถเอื้อมถึง
ดวงตาหงส์ลึกล้ำเปรียบเสมือนน้ำเย็นยะเยือก ใบหน้าราบเรียบไร้ระลอกคลื่น แต่ความเป็นจริงแล้วมีกระแสคลื่นใต้น้ำกำลังพวยพุ่ง แต่ผู้คนสัมผัสไม่ได้
ในตอนที่เขากำลังก้าวเข้ามาในท้องพระโรง กลิ่นคาวเลือดจางๆ ก็แผ่กระจายออกมาอย่างไร้เสียง!
ลมปราณเช่นนี้ของผู้ชายคนนี้จะเกิดขึ้นตอนเพิ่งจะฆ่าใครบางคนมาหรือไม่ก็ก่อนจะเริ่มสังหารหมู่!
ผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ก่อนจะลุกขึ้นยืนไปต้อนรับเขา
“ยินดีต้อนรับการกลับมาของฝ่าบาท!”
ภายในท้องพระโรงแห่งนี้เขามีสถานะสูงส่งที่สุด
เมื่อเห็นเขาโค้งคำนับทำความเคารพ ในที่สุดทุกคนก็สามารถดึงสติกลับคืนมาได้ และทยอยทำความเคารพตาม
หรงซิวเดินตรงไปด้านหน้า
ภายในท้องพระโรงอันเงียบสงบมีเพียงเสียงฝีเท้าของเขาเท่านั้นที่ดังก้องกังวาน
เสียงฝีเท้าแต่ละก้าว เหมือนกำลังเหยียบย่ำหัวใจของทุกผู้คน
เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้พูดอันใด เพียงแต่เดินผ่านไปเท่านั้น แต่พวกเขาก็สามารถสัมผัสได้ถึงแรงกดดันอันหนักหน่วงจนไม่สามารถอธิบายได้
หรงซิวเดินตรงไปที่ตำแหน่งที่นั่งสูงสุด แล้วสะบัดชายเสื้อก่อนจะนั่งลง
เขากวาดสายตามองไปโดยรอบ
รอบข้างเกิดความเงียบยิ่งขึ้นกว่าเดิม
หากไม่ได้รับการอนุญาตจากเขา ทุกคนก็ไม่กล้าลุกขึ้นยืนเองตามอำเภอใจ เพียงแต่ต้องรักษาท่าทางโค้งคำนับทำความเคารพนี้ไว้
หลังจากผ่านไปสักพัก หรงซิวก็พูดขึ้นมาว่า
“ทุกท่านไม่ต้องมากพิธี”
ทุกคนจึงนั่งลงอีกครั้ง
เพียงแต่บรรยากาศในท้องพระโรงนั้นแตกต่างไปจากก่อนหน้านี้โดยสิ้นเชิง
ผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกนั่งพิงพนักเก้าอี้อย่างผ่อนคลาย เขาเปิดเปลือกตาขึ้น ในใจก็หัวเราะเยาะ
แต่ละคนมีท่าทีกำเริบเสิบสานเป็นอย่างยิ่ง กล้าแม้กระทั่งจะประชดประชันฝ่าบาทและพระชายา ซึ่งมันทำให้เขารู้สึกว่าอีกฝ่ายกำลังจะก่อกบฏ
แต่เมื่อหรงซิวมาถึง เขายังไม่ทันได้พูดอันใด คนเหล่านี้ก็ล่าถอยออกไปก่อนแล้ว แม้กระทั่งผายลมยังไม่กล้า
เขาประเมินอีกฝ่ายสูงเกินไปจริงๆ
สายตาของหรงซิว มองไปทางผู้อาวุโสถงชวนและผู้อาวุโสอวี๋จิ้ง ริมฝีปากบางยกขึ้นเล็กน้อย คล้ายยิ้มคล้ายไม่ยิ้ม
“ผู้อาวุโสทุกท่านมีสายตาเฉียบแหลมมาโดยตลอด แล้ววันนี้ก็ยังให้การชื่นชมเยว่เออร์ด้วย นางจะต้องพอใจอย่างมากแน่นอน”
สีหน้าของผู้อาวุโสถงชวนและคนอื่นๆ กลับดูย่ำแย่ขึ้นอย่างมาก
พวกเขาชื่นชมนางที่ไหนกันเล่า?
เห็นได้ชัดว่ากำลังประชดประชัน! เยาะเย้ยเสียดสีน่ะ!
แต่เขาก็ไม่กล้าพูดเช่นนี้ต่อหน้าหรงซิว
ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบครู่หนึ่ง ผู้อาวุโสถงชวนถึงได้เบนหน้าไปทางอื่นแล้วพูดขึ้นเสียงเรียบว่า
“ฝ่าบาทได้ทุ่มเทคัดเลือกพระชายาด้วยตนเอง แน่นอนว่านางจะต้องเหนือกว่าผู้อื่นอยู่แล้ว”
หรงซิวพยักหน้าอย่างเห็นด้วยแล้วพูดพร้อมรอยยิ้ม
“หาได้ยากที่ผู้อาวุโสถงชวนจะมีความคิดเห็นเดียวกับข้า”
ผู้อาวุโสถงชวนสะอึกไป และไม่อยากพูดเรื่องนี้อีกต่อไปแล้ว
ผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกหันออกไปมองทางด้านนอกประตูครู่หนึ่ง แล้วถามขึ้นอย่างสงสัย
“ฝ่าบาท พระชายาไม่ได้เดินทางกลับมาพร้อมท่านหรือ?”
หรงซิวพยักหน้าแล้วพูดขึ้นเสียงเรียบ
“เผ่าหงส์ทองคำเขียนจดหมายมาด้วยตนเอง เชิญให้นางไปที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์เฟิ่งหวง ดังนั้นจึงไม่ได้กลับมาพร้อมกับข้า”
ทันทีที่สิ้นเสียง ผู้คนก็อ้าปากค้างไม่สามารถควบคุมตนเองได้
เผ่าหงส์ทองคำเป็นเขาที่มีเกียรติมีศักดิ์ศรี ประมุขของเผ่ามันนั้นก็ขึ้นชื่อเรื่องความเย่อหยิ่งยโส แม้กระทั่งผู้แข็งแกร่งระดับเทพศักดิ์สิทธิ์ก็ยังไม่อยู่ในสายตาของพวกมัน
คาดไม่ถึงว่าตอนนี้มันจะเขียนจดหมายถึงซั่งกวนเยว่ด้วยตนเอง?
จริงสิ!
เหมือนว่าสัตว์อสูรในพันธนาการของนางตัวหนึ่งคือหงส์ทองคำ…
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...