ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1601
สรุปบท บทที่ 1602 กราบไหว้บรรพบุรุษ: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ตอน บทที่ 1602 กราบไหว้บรรพบุรุษ จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 1602 กราบไหว้บรรพบุรุษ คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
……….
ทุกคนรีบแหวกทางให้เขา
เมื่อผู้อาวุโสอี้กงเดินไปถึงที่ข้างกายของอี้หราน เขาก็รีบคุกเข่าลง พร้อมจับข้อมือของอีกฝ่ายแน่น
หลังจากผ่านไปสักพักสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป! ก่อนจะหันกลับมามองหน้าถวนจื่อ!
“เจ้า…”
ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตกใจ ดวงตาเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
เส้นชีพจรที่สามของเขาขาดสะบั้นจริงๆ
แต่ก่อนหน้านี้ภายในเผ่าของเขาไม่เคยเกิดเรื่องอย่างการเปิดเส้นชีพจรล้มเหลวแล้วโดนผลสะท้อนกลับมาก่อน อีกทั้งยังไม่มีใครเคยเส้นชีพจรที่สามขาดสะบั้น…
ผู้อาวุโสอี้กงครุ่นคิดอย่างถี่ถ้วน จากนั้นก็สามารถคาดเดาได้พอประมาณ
หลังจากอี้หรานล้มเหลวในการเปิดเส้นชีพจรแล้ว เขาก็รู้สึกประมาทกดดัน เลือดลมระเบิดขึ้น ดังนั้นจึง…
สถานการณ์เช่นนี้ เขาควรจะทำจิตใจให้สงบและจัดการโคจรพลังที่วุ่นวายของตนเองให้เรียบร้อย ไม่ควรจะดิ้นรนขัดขืนอีกต่อไป
แต่น่าเสียดาย…
เมื่อพูดถึงตรงนี้ ก็ได้แต่โทษตัวของอี้หรานเอง
ผู้อาวุโสอี้กงกัดฟันกรอด บริเวณหน้าผากมีเส้นเลือดสีเขียวปูดโปน ชีพจรตรงขมับเต้น “ตุ้บๆ”
เขากำลังโมโหจนถึงขีดสุดแล้ว!
หลายปีมานี้เขาใช้ความพยายามอย่างมากในการดูแลฝึกฝนอี้หราน!
แต่สุดท้ายทุกอย่างกลับต้องสูญเปล่า!
เส้นชีพจรที่สามขาดสะบั้น หลังจากนี้อี้หรานก็เป็นได้เพียงแค่ขยะชิ้นหนึ่ง!
แม้กระทั่งอำนาจและเหตุผลในการเรียกร้องความรับผิดชอบจากผู้อื่นอย่างไม่มีเลย!
…
เมื่อเห็นสถานการณ์เช่นนี้ ทุกคนล้วนเข้าใจอย่างกระจ่างแจ้งแล้ว
ดูเหมือนว่าอี้หรานจะไม่สามารถใช้งานต่อไปได้แล้ว…
คนจำนวนไม่น้อยลอบถอนหายใจออกมา
เมื่อนึกถึงความเย่อหยิ่งจองหองของอี้หรานในตอนแรก อีกฝ่ายแทบจะไม่เห็นใครอยู่ในสายตาเลย
ผลสรุปแล้ว เขาไม่เพียงจะไม่ได้ตำแหน่งนายน้อย แต่ยังกลายเป็นขยะชิ้นหนึ่งอีกด้วย
หลังจากนี้เกรงว่าในเผ่านี้จะไม่มีที่ยืนให้กับเขาอีกแล้ว!
อี้เจาก้มหน้าลงมาถามด้วยความสงสัย
“ถวนจื่อ เจ้า… เจ้าดูออกได้อย่างใด?”
คนจำนวนมากได้ยินคำถามนี้ก็หูตั้งขึ้นมาในทันที
ถวนจื่อทำปากจู๋
“แค่มองก็เห็นแล้วนี่นา!”
ทุกคน “…”
หนังตาของอี้เจากระตุกขึ้น
“เจ้า… เจ้าสามารถมองออกได้โดยตรงเลยหรือ?”
ต้องบอกก่อนว่า แม้กระทั่งเขาก็ไม่สามารถตัดสินเรื่องนี้ได้ในทันที!
แต่ถวนจื่อ…
“ใช่แล้ว”
ถวนจื่อพยักหน้าด้วยความมั่นใจ
เห็นได้ชัดขนาดนี้ แค่มองก็รู้แล้วไม่ใช่หรือ
หลังจากได้รับการยืนยันจากนาง ทุกคนก็เงียบไปโดยพร้อมกัน
ด้วยสายเลือดบริสุทธิ์กอปรกับจิตวิญญาณแห่งบรรพบุรุษ คาดไม่ถึงว่า… มันจะดูฝ่าฝืนกฎสวรรค์ได้ขนาดนี้!
ก่อนหน้านี้ยังมีบางคนที่ไม่ยอมรับถวนจื่อ แต่ในตอนนี้พวกเขาต้องหดตัวลีบกลับไป
ท่านประมุขพูดได้ถูกต้อง พวกเขาไม่สามารถเทียบกับถวนจื่อได้เลย…
อี้เจาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นก็ไม่ได้พูดอันใดเกี่ยวกับเรื่องนี้อีก เขารีบเปลี่ยนเรื่องในทันที
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...