ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1602

สรุปบท บทที่ 1603 ด้วยตนเอง: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์

สรุปเนื้อหา บทที่ 1603 ด้วยตนเอง – ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ

บท บทที่ 1603 ด้วยตนเอง ของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ในหมวดนิยายการเกิดใหม่ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

……….

จัตุรัสด้านนอกตำหนักศักดิ์สิทธิ์เฟิ่งหวงมีเพียงความเงียบงัน

เวลาค่อยๆ ผ่านไป พระอาทิตย์กำลังลาลับขอบฟ้า ราตรีกำลังคืบคลานเข้ามา

แสงไฟภายในตำหนักศักดิ์สิทธิ์เฟิ่งหวงจุดสว่างขึ้นเอง แสงไฟส่องสว่างเป็นอย่างยิ่ง ตอนนี้ทั่วทั้งท้องพระโรงสว่างเจิดจ้า

แสงที่ทอดมาจากเงาหน้าต่าง ทำให้เงาของฉู่หลิวเยว่ลากยาวเป็นอย่างยิ่ง

ฉู่หลิวเยว่เงยหน้าขึ้นมองเล็กน้อย

เหนือม่านราตรีสีดำ เพียงมีดวงดาวไม่กี่ดวงที่ส่องประกายอย่างสงบ

จากการคำนวณอย่างคร่าวๆ แล้ว ถวนจื่อเข้าไปในนั้นเป็นเวลาสามชั่วยามแล้ว แต่จนกระทั่งตอนนี้ ก็ยังไม่ออกมา

ในตอนนี้ฉู่หลิวเยว่เพิ่งได้เข้าใจคำพูดของผู้อาวุโสอี้ซัง

ครั้งนี้ที่ถวนจื่อเข้าไปกราบไหว้บรรพบุรุษนั้น เหมือนจะต้องใช้เวลาไม่น้อยเลย

แต่ว่าเมื่อพิจารณาอย่างรอบคอบแล้ว นี่ก็ถือว่าเป็นเรื่องปกติ

ถวนจื่อมีสายเลือดบริสุทธิ์ อีกครั้งได้หลอมรวมจิตวิญญาณแห่งบรรพบุรุษแล้ว ในสถานการณ์ที่พิเศษเช่นนี้ หากต้องใช้เวลาเพิ่มขึ้นอีกสักหน่อย ก็ถือว่าอยู่ในเรื่องที่นางคาดการณ์เอาไว้แล้ว

นางสัมผัสได้อย่างชัดเจนว่ามีบางคนกำลังจ้องมองนางอยู่ และสายตานั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่ง

แต่ว่าเมื่อเปรียบเทียบกับช่วงแรกก็ถือว่าน้อยลงไปมากแล้ว

ความจริงแล้วมันเป็นเพียงความอยากรู้อยากเห็นเท่านั้น

ซึ่งฉู่หลิวเยว่ก็ไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้มากนัก

นางเป็นคนที่ไม่ระรานใคร แต่ก็ไม่ยอมให้ใครมารังแกเด็ดขาด

ขอเพียงแค่ไม่เข้ามาก่อความวุ่นวายกับนาง นางก็ยินดีที่จะอยู่ร่วมกับพวกเขาอย่างสันติ

ท้ายที่สุดแล้วตอนนี้ถวนจื่อก็รับตำแหน่งนายน้อย หลังจากที่ถวนจื่อเติบใหญ่แล้ว ถวนจื่อก็มีคุณสมบัติที่จะสืบทอดตำแหน่งประมุขได้โดยตรง

ด้วยสถานะเช่นนี้ แม้กระทั่งผู้อาวุโสทั้งห้าก็เกรงว่าจะด้อยกว่าหนึ่งขั้น

อีกทั้งในตอนนี้ถวนจื่อเป็นสัตว์อสูรในพันธสัญญาของนาง ดังนั้นเมื่อน้ำขึ้นเรือย่อมสูง

นึกย้อนไปเมื่อหนึ่งเดือนที่แล้ว ตอนที่พวกนางต้องการจะมาที่นี่ เหล่าอาจารย์ทุกท่านล้วนเป็นกังวลสารพัด

ในตอนนั้นใครจะคาดคิดเล่าว่าสถานการณ์จะแปรเปลี่ยนไปเช่นนี้?

จริงสิ

หางตาของฉู่หลิวเยว่กระตุกขึ้นในทันที

นางกับถวนจื่อเข้ามาที่นี่นานขนาดนี้แล้ว องค์ปฐมกษัตริย์ก็ยังรออยู่ด้านนอกตลอด

เรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นภายในตำหนักศักดิ์สิทธิ์เฟิ่งหวงแห่งนี้ เขาน่าจะยังไม่รู้ และตอนนี้ไม่รู้ว่าเขาเป็นกังวลมากขนาดไหนแล้ว…

“ผู้อาวุโสอี้อวี่”

ฉู่หลิวเยว่สาวเท้าไปด้านหน้าสองก้าว แล้วกระซิบพูดเสียงเบา

นางนับว่านางคุ้นเคยกับผู้อาวุโสอี้อวี่ที่สุดแล้ว และนางก็รู้สึกเชื่อใจอีกฝ่ายไม่น้อย ดังนั้นการที่จะขอความช่วยเหลือจากเขาจึงน่าจะเหมาะสมที่สุด

“หื้อ? มีอันใดหรือ?”

เดิมทีผู้อาวุโสอี้อวี่กำลังกอดอกทั้งสองข้างเอาไว้ และกำลังยืนพิงอยู่กับเสา เหมือนกับกำลังครุ่นคิดพิจารณาอันใดบางอย่างอยู่

เมื่อเห็นว่าฉู่หลิวเยว่เดินมา เขาก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

ฉู่หลิวเยว่พูดขึ้นพร้อมรอยยิ้ม

“ผู้อาวุโสอี้อวี่ ข้ามีเรื่องบางประการ ไม่ทราบว่าจะสามารถรบกวนท่านได้หรือไม่? ตอนที่ข้ากับถวนจื่อมาที่นี่ ความจริงแล้วองค์ไท่จู่ก็มาด้วย เพียงแต่ว่าตอนที่เข้าตำหนักศักดิ์สิทธิ์เฟิ่งหวง องค์ไท่จู่ยังอยู่ที่ด้านนอกนั้น…”

“เจ้าอยากจะเชิญเขาเข้ามาหรือ?”

ผู้อาวุโสอี้อวี่ลูบปลายคางตนเอง

“เรื่องนี้เกรงว่ามันจะค่อนข้างยาก…”

ที่ซั่งกวนเยว่สามารถเข้ามาได้นั้น สุดท้ายแล้วก็เป็นเพราะถวนจื่อ

แต่สำหรับคนอื่นนั้น เกรงว่าจะไม่สามารถพาเข้ามาได้อย่างง่ายดาย

“ท่านเข้าใจผิดแล้ว”

ดวงตาของฉู่หลิวเยว่โค้งขึ้น

“เพียงแต่ข้าอยากจะให้ท่านช่วยส่งข่าวให้ ขอเพียงให้องค์ไท่จู่ทราบว่าข้ากับถวนจื่อนั้นยังสบายดี”

ความจริงแล้วระหว่างนางกับองค์ปฐมกษัตริย์ก็ยังมีหนทางเชื่อมจิตกันได้

แต่นางรู้เพียงโครงสร้างพอประมาณเท่านั้น ไม่ทราบรายละเอียดและวิธีการ

หากสามารถส่งข่าวออกไปได้ ทำให้องค์ปฐมกษัตริย์ทราบว่าพวกนางที่อยู่ทางนี้สบายดี นางก็จะได้วางใจได้

“ประเด็นสำคัญเลยก็คือ เรื่องของถวนจื่อนั้นไม่รู้ว่าจะเสร็จสิ้นเมื่อใด ดังนั้น…”

“โอ้ เจ้าหมายถึงเรื่องนี้หรอกหรือ? ง่ายดายอย่างมาก!”

ผู้อาวุโสอี้อวี่ได้ยินดังนั้น ก็รู้สึกมีความสุขในทันที

“ข้ายังคิดว่ามันจะเป็นเรื่องใหญ่อันใด! วางใจเถอะ เดี๋ยวข้าจัดการเอง!”

ขณะที่พูด เขาก็ยกมือขึ้นมา

บทที่ 1603 ด้วยตนเอง 1

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์