ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1614
สรุปบท บทที่ 1615 สัญลักษณ์ของนาง: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปตอน บทที่ 1615 สัญลักษณ์ของนาง – จากเรื่อง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
ตอน บทที่ 1615 สัญลักษณ์ของนาง ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดยนักเขียน จ้าน นิชิโนะ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
……….
แรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวแผ่กระจายออกมาจากร่างของฉู่หลิวเยว่!
ในขณะเดียวกันนั้นเอง อาการบาดเจ็บบนร่างกายของนางก็เริ่มฟื้นตัวอย่างรวดเร็วจนสามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า!
เวลาเพียงชั่วพริบตา ผิวของนางก็เรียบเนียนขาวใสดังเดิม
เหมือนว่าบาดแผลเหล่านี้จะไม่เคยปรากฏขึ้นมาก่อน
ลำแสงสีทองชาดปกคลุมทั่วร่างกายของนางบางๆ หนึ่งชั้น ดูทรงพลังและศักดิ์สิทธิ์เป็นอย่างมาก!
เมื่อสังเกตเห็นถึงความเปลี่ยนแปลงของนาง ถวนจื่อก็ชะงักค้างไปทันที
และไม่สนใจที่จะร้องไห้แล้ว นางเบิกตากว้างแล้วมองฉู่หลิวเยว่โดยไม่กะพริบตา
หยาดน้ำตาเกาะที่ขนตา กระจ่างใสราวกับก้อนผลึก เมื่อมองไปแล้วรู้สึกน่าสงสารเป็นอย่างมาก
นางกับฉู่หลิวเยว่มีพันธสัญญาต่อกัน นางสามารถรับรู้ได้ถึงความเจ็บปวดที่ฉู่หลิวเยว่ได้รับ และสามารถสัมผัสถึงความเปลี่ยนแปลงของนางได้ตั้งแต่คราวแรก
นี่มัน…
ลมปราณของนาง เหมือนว่าจะแข็งแกร่งขึ้นใช่หรือไม่?
ไม่!
ถ้าพูดให้ถูกต้องก็คือ ชีพจรดั้งเดิมของนางต่างหากที่แข็งแกร่งขึ้น!
พลังที่ปกคลุมอยู่นั้นมันปกคลุมที่ชีพจรดั้งเดิมของนาง เหมือนกับเป็นชุดเกราะที่เสริมเข้าไปอีกชั้น!
และประเด็นสำคัญก็คือ พลังนี้…มาจากบรรพบุรุษเผ่าหงส์ทองคำ!
ตอนนี้แม้กระทั่งถวนจื่อที่มีสายเลือดบริสุทธิ์ ก็ไม่สามารถมาเทียบพลังกับนางได้เลย!
หลังจากนั้นถวนจื่อก็รู้สึกว่าพลังที่เหนี่ยวรั้งร่างของนางเอาไว้จางหายไปอย่างไร้ร่องรอยแล้ว
“ตอนนี้ เจ้าเชื่อที่ข้าพูดหรือยัง?”
น้ำเสียงของบรรพบุรุษแฝงด้วยรอยยิ้ม
ถวนจื่อชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็ค่อยๆ ดึงสติกลับคืนมา
ใบหน้าเจ้าเนื้อมีรอยยิ้มที่สดใสปรากฏขึ้นมา
“ท่านบรรพบุรุษเป็นคนดีจริงๆ!”
ขณะที่พูดนางก็อยากจะรีบวิ่งไปเกาะขาของฉู่หลิวเยว่อย่างรวดเร็วจนแทบจะอดทนรอไม่ไหวอีกต่อไป!
หลังจากนั้นไม่นานนางก็พุ่งตัวไปด้านหน้าของฉู่หลิวเยว่
ในที่สุดนางก็หยุดยืนห่างจากฉู่หลิวเยว่อยู่สามก้าว
เพราะว่าฉู่หลิวเยว่ยังคงนั่งหลับตาทำสมาธิอยู่
แม้ถวนจื่ออยากจะพุ่งตัวเข้าไปในอ้อมกอดของนาง แต่นางก็รู้ดีว่านี่เป็นช่วงเวลาพิเศษ
ดังนั้นนางจึงต้องหยุดรออยู่ที่เดิมอย่างเชื่อฟัง พร้อมกะพริบตาปริบๆ แล้วกวาดสายตามองฉู่หลิวเยว่อยู่หลายรอบ
ยิ่งมองมากเท่าไร ก็ยิ่งมีความสุขมากเท่านั้น
ลมปราณภายในร่างกายของอาเยว่แข็งแกร่งขึ้นแต่ก่อนมากจริงๆ
อีกทั้งนี่ไม่ใช่การเพิ่มพลังเพียงอย่างเดียว แต่ที่สำคัญกว่านั้นก็คือ หนึ่งในพลังนั้นมีแรงกดดันที่น่าตกใจแฝงมาด้วย!
ทันใดนั้นคิ้วของฉู่หลิวเยว่ก็ขยับขึ้นเล็กน้อย
วินาทีถัดมา นางก็ค่อยๆ ลืมตา
ดวงตาของนางพร่างพราวเหมือนดวงดาวสุกสกาว
เปลวเพลิงสีทองคำชาดส่องสว่างมาจากดวงตาของนาง!
…
ฉู่หลิวเยว่จ้องมองถวนจื่อตาเขม็ง ในแววตาของนางนั้นเหมือนมีดวงดาวนับพันส่องประกายอยู่
นางยกมือขึ้นมา
กระโปรงใบบัวบนร่างของถวนจื่อปลิวไสวทั้งที่ไม่มีลมพัด
นิ้วชี้เรียวขาวของฉู่หลิวเยว่สัมผัสไปอย่างแผ่วเบา
จากนั้นก็มีอันใดบางอย่างพวยพุ่งออกมาจากร่างกายของนาง และรวมตัวกันอยู่ที่กลางฝ่ามือด้วยความรวดเร็ว!
มันคือลูกบอลโปร่งแสงขนาดเท่ากำปั้น
ด้านในมีเปลวเพลิงสีทองคำชาดลุกโชนอยู่
ถวนจื่อเบิกตากว้างขึ้นเล็กน้อย
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...