ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1620
สรุปบท บทที่ 1621 กลับไป: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ตอน บทที่ 1621 กลับไป จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 1621 กลับไป คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
……….
คำพูดนี้พูดขึ้นอย่างราบเรียบ แต่เหมือนกับหยดน้ำร่วงหล่นจนเกิดระลอกคลื่นขึ้น
ฉู่หลิวเยว่มองเขาด้วยสายตาลึกซึ้ง ทันใดนั้นนางก็สามารถสังเกตว่าหัวใจของตนเองเต้นกระหน่ำอย่างรวดเร็ว
“เจ้า…”
“พวกเราหมั้นกันมานานเกินไปแล้ว”
หรงซิวมองนางด้วยสายตาอ่อนโยนและมุ่งมั่น
หัวใจของฉู่หลิวเยว่เหมือนถูกอันใดบางอย่างกระแทกอย่างแรง ความรู้สึกหวานล้ำไม่สามารถพรรณนาออกมาได้
หลังจากครุ่นคิดอย่างละเอียด นางก็ปล่อยให้เขารอมานานเกินไปจริงๆ
ช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้…
นางไม่มีเวลาแม้แต่จะถามเขาว่า หลังจากที่นางจากไปแล้ว และก่อนที่พวกเราจะได้เจอกันใหม่ ในช่วงเวลาเหล่านั้นเขาผ่านอันใดมาบ้าง
หรงซิวมองเข้ามาในดวงตาของนาง สีหน้าจริงจัง
“ข้า…ไม่อยาก…” รออีกต่อไปแล้ว
ตู้ม!
หรงซิวยังไม่ทันพูดจบ ทันใดนั้นก็มีเสียงแปลกประหลาดดังขึ้น
ฉู่หลิวเยว่ขมวดคิ้วและมองไปยังแหวนเฉียนคุนที่อยู่บนนิ้วของตนเอง
เมื่อครู่นี้มีเสียงเหมือนอันใดบางอย่างกระแทกดังมาจากด้านในนี้
ฉู่หลิวเยว่นึกอันใดบางอย่างขึ้นมาได้ทันที
ป้ายไม้สีดำปรากฏขึ้นอยู่ตรงหน้าพวกเขาทั้งสองอย่างกะทันหัน!
นี่คือป้ายไม้ซาจี๋ที่นางแย่งมาจากคนของถ้ำปีศาจทมิฬที่เมืองฝางโจวในคราวนั้น!
ดวงตาของหรงซิวเย็นชาขึ้นมาในทันที!
ทันใดนั้นก็เห็นว่าสัญลักษณ์บนป้ายไม้สีดำนั้น เหมือนจะมีชีวิตชีวาขึ้นมา ลายเส้นแต่ละสายบิดเบี้ยว ขยับเขยื้อน จนทำให้ผู้คนที่มองอยู่รู้สึกเสียวสันหลังวาบขึ้นมา
หลังจากนั้นลายเส้นนั้นก็กระจายตัวออก ก่อตัวเป็นตัวอักษรคล้ายกับคราบเลือดสีแดงดำ
“หากอยากจะช่วยฉู่หนิง สิบวันหลังจากนี้ ให้ไปเจอกันที่สุสานสังหารเทพ!”
รูม่านตาของฉู่หลิวเยว่หดเล็กลง!
และตัวอักษรเหล่านั้นก็จางหายไปอย่างรวดเร็ว ก่อนจะก่อตัวเป็นสัญลักษณ์นั้นอีกครั้ง แรงกดดันที่อยู่บนนั้นก็จากไปอย่างรวดเร็ว ตามมาด้วยเสียงดัง “แกร๊ก” จากนั้นป้ายไม้ก็หล่นลงพื้น
“นั่นมัน…”
ซั่งกวนจิ้งที่ยืนอยู่ด้านข้าง ทำให้มองเห็นข้อความได้ไม่ชัดเจน
ฉู่หลิวเยว่เม้มริมฝีปากแน่น บนร่างกายมีไอเย็นที่น่าตกใจแผ่กระจายออกมา
ซั่งกวนจิ้งรู้สึกเป็นกังวลอยู่เล็กน้อย
“เยว่เออร์ เจ้าเป็นอันใดไป?”
เมื่อครู่นี้นางมองเห็นอันใดกันแน่ เหตุใดนางถึงมีปฏิกิริยาที่รุนแรงเช่นนี้?
“ข้าจะไปกับเจ้าเอง”
ในตอนนั้นเอง หรงซิวก็พูดขึ้นมาอย่างกะทันหัน
เขาแบมือขึ้นมากลางอากาศ ป้ายไม้สีดำแผ่นนั้นก็ลอยไปอยู่กลางฝ่ามือของเขา
เขาหลุบสายตาลงต่ำ จากนั้นยื่นมันให้กับฉู่หลิวเยว่
ฉู่หลิวเยว่เงยหน้ามองเขา
“หรงซิว…”
เขายังไม่ทันพูดจบ แต่นางก็สามารถเข้าใจได้
หลังจากนางฟื้นความทรงจำกลับมาได้แล้ว ทั้งสองคนก็ยังไม่มีโอกาสพูดคุยดีๆ กันเลยด้วยซ้ำ
นางก็อยากจะตามเขากลับไป ทำตามสัญญาก่อนหน้านี้ให้เสร็จสิ้น
แต่ว่าในตอนนี้กลับ…
“พวกเขาไม่ได้ทำเรื่องเช่นนี้มาครั้งแรก”
หรงซิวหัวเราะเสียงเบา
ไม่ว่าจะเป็นนาง หรือเขา คนเหล่านี้ก็กัดไม่เคยปล่อยเลย
“เพียงแต่ว่าในครั้งนี้ เขากลับเลือกเวลาได้แม่นยำอย่างมาก”
น้ำเสียงของหรงซิวราบเรียบ มีเพียงความเย็นชาที่ปกคลุมระหว่างคิ้วเท่านั้น ที่บ่งบอกได้ถึงอารมณ์ของเขาในตอนนี้ได้เป็นอย่างดี
“ความจริงแล้วเป็นเช่นนี้ก็ดีเหมือนกัน ใต้เท้าฉู่หนิงตกอยู่ในอันตราย เจ้าก็ไม่สามารถวางใจลงได้”
หรงซิวกุมมือของนางเอาไว้
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...