ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1641

……….

จากนั้นก็เป็นก้อนที่สอง ก้อนที่สาม!

เศษหินที่อยู่โดยรอบ เหมือนกับถูกพลังอันใดบางอย่างชี้นำ และกระสับกระส่ายขึ้นมาโดยพร้อมเพรียง ก่อนจะพุ่งตรงมายังฉู่หลิวเยว่!

“นี่ นี่มัน…”

ซั่งกวนจิ้งชะงักไปเล็กน้อย

ก่อนหน้านี้ที่เขามาที่นี่ เขาไม่เคยเจอสถานการณ์แบบนี้เลย!

อีกทั้งประเด็นที่สำคัญมากกว่านั้นก็คือ เห็นได้ชัดว่าการเคลื่อนไหวนี้พุ่งเป้ามาทางฉู่หลิวเยว่!

นี่มันเกิดเรื่องอันใดขึ้นกันแน่?

หรงซิวขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย แล้วกุมมือของฉู่หลิวเยว่แน่น

“พวกเรารีบไปจากที่นี่กันเถอะ ก้อนหินเหล่านั้น เป็นเศษเสี้ยวที่แตกจากป้ายหลุมศพของผู้แข็งแกร่งระดับเทพ”

แค่ถูกป้ายหลุมศพที่ถูกทำลายไล่ตามนั้นก็ทำให้คนรู้สึกไม่สบอารมณ์อยู่แล้ว ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งระดับเทพอีก?

ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าบางทีหินเหล่านี้ก็อาจจะมีพลังอยู่เล็กน้อย

ซึ่งเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องที่พูดได้ยาก

ดังนั้นหรงซิวจึงตัดสินใจอย่างเด็ดขาดรีบพาฉู่หลิวเยว่ออกจากที่นี่โดยเร็วที่สุด

ฉู่หลิวเยว่มองมาที่เขาแล้วพยักหน้าเล็กน้อย

“ได้”

…

ฉู่หลิวเยว่และคนอื่นๆ เพิ่มความเร็วสูงขึ้น มุ่งหน้าไปที่ใจกลางของสุสานสังหารเทพ

ส่วนก้อนหินที่ตามมาด้านหลังนั้นก็มีจำนวนเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ

หากเป็นเพียงแค่ก้อนหินไม่กี่ก้อนก็ช่างเถอะ

แต่ยิ่งเวลาผ่านไปนานมากขึ้นเท่าไร ก้อนหินเหล่านั้นก็ยิ่งรวมตัวเป็นจำนวนมากขึ้นราวกับสายน้ำ พร้อมพุ่งตัวเข้าหาฉู่หลิวเยว่!

ความจริงแล้วภาพเหตุการณ์เหล่านี้ดูแล้วแปลกประหลาดอย่างยิ่ง

แต่สิ่งที่ทำให้ฉู่หลิวเยว่ประหลาดใจมากก็คือ นางไม่สามารถสัมผัสถึงจิตสังหารของก้อนหินเหล่านั้นได้เลย

เหมือนว่าพวกมันกำลังถูกอันใดบางอย่างควบคุมอยู่ ทำให้ต้องมารวมตัวกันและติดตามนางมาอย่างต่อเนื่อง

แต่รายละเอียดอย่างอื่น… เหมือนว่าเขาจะไม่ได้วางแผนทำอันใด

แน่นอนว่าฉู่หลิวเยว่ก็ไม่กล้าวางใจ อาศัยเพียงแค่ “ความรู้สึก” ไม่สามารถมาตัดสินอันตรายใดๆ ได้

ท้ายที่สุดแล้วที่แห่งนี้ก็คือสุสานสังหารเทพ

ยังดีที่ก่อนหน้านี้องค์ปฐมกษัตริย์เคยมาที่นี่มาก่อน จึงนับว่ามีประสบการณ์ ดังนั้นจึงสามารถค้นหาเส้นทางที่ปลอดภัยได้อย่างรวดเร็ว

ระหว่างทางนั้นพวกเขาแทบจะไม่ประสบพบเจอกับอันตรายใดๆ เลย

เพียงแต่ว่าเมื่อวิ่งนานไปแล้ว ทิวทัศน์โดยรอบก็แทบจะไม่ได้เปลี่ยนแปลงเลย

ก่อนหน้านี้องค์ปฐมกษัตริย์เคยพูดเอาไว้ว่า ขอเพียงแค่เดินทางมาถึงสุสานของผู้แข็งแกร่งระดับเทพศักดิ์สิทธิ์ ก้อนหินที่ดูแปลกประหลาดเหล่านี้ก็จะหยุดลงไปเอง

แต่เวลาผ่านมาเนิ่นนานขนาดนี้แล้ว เหมือนว่าหนทางยังอีกยาวไกล

ฉู่หลิวเยว่ถามขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ว่า

“องค์ไท่จู่ พวกเราจะออกจากที่นี่ได้เมื่อไรหรือ?”

ซั่งกวนจิ้งเงยหน้ามองท้องฟ้า และตอบอย่างไม่ค่อยมั่นใจว่า

“น่าจะต้องใช้เวลา… อีกสองสามชั่วยามละมั้ง…”

ความจริงแล้วที่เขาพูดนั้นคือเวลาอย่างต่ำ

ในปีนั้นเขาใช้เวลาอยู่ในที่แห่งนี้สามวันสามคืน!

แต่เพราะว่านั่นเป็นครั้งแรกที่เขาเดินทางไปที่นั่น จึงไม่รู้ว่าควรจะเดินทางไปทางไหน แต่ก็สามารถยืนยันได้ว่าที่แห่งนี้กว้างใหญ่ไพศาลจริงๆ และไม่สามารถออกจากที่นี่ได้โดยเร็ว

นางรู้จักองค์ปฐมกษัตริย์เป็นอย่างดี

หมายความว่า… พวกเขาอาจจะต้องอยู่ที่นี่อีกนาน

ตอนนี้พวกเขาทุ่มแรงวิ่งสุดกำลังแล้ว ก้อนหินที่อยู่ด้านหลังก็ไม่สามารถตามได้ทัน สามารถทิ้งระยะห่างได้อย่างชัดเจน

แต่พลังของพวกเขาถูกใช้ไปอย่างต่อเนื่อง แต่ก้อนหินเหล่านั้นกลับมีการรวมตัวอยู่อย่างไม่ขาดสาย

จำนวนของพวกมันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ฉู่หลิวเยว่พบว่าพลังและกระแสปราณของพวกมันแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมไม่น้อย

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน