ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1651
……….
เขาพูดขึ้นอย่างเชื่องช้า แต่ท่าทางกลับสงบนิ่งเป็นอย่างมาก นับว่ามีความอ่อนโยนอยู่เล็กน้อย
แต่เมื่อคำเหล่านี้กระทบเข้าที่โสตประสาทของพวกเขา กลับทำให้พวกเขารู้สึกเสียวสันหลังอย่างไม่ทราบสาเหตุ
เมื่อสบสายตากับดวงตาหงส์ที่ไม่มีก้นบึ้ง หนานอวี่สิงก็รู้สึกหวาดกลัวขึ้นมากะทันหันอย่างไม่สามารถอธิบายได้
แต่อารมณ์เหล่านี้ถูกเขาระงับลงไปอย่างรวดเร็ว
เขาคือคุณชายใหญ่ตระกูลหนาน จะหวาดกลัวคนของพระราชวังเมฆาสวรรค์คนหนึ่งได้อย่างใด?
“หรงซิว ข้ารู้ว่าหลายปีที่ผ่านมานี้ เจ้ามีชื่อเสียงมากในอาณาจักรเสิ่นซวี่ ข้ายอมรับเลยว่าเจ้าแข็งแกร่งมาก ไม่อย่างนั้นแล้วละก็เจ้าไม่สามารถเดินมาถึงจุดนี้ได้อย่างแน่นอน แต่ก็น่าเสียดาย… มีบางเรื่องที่เจ้าก็ยังไม่ชัดเจน มีคนบางคนนะที่เจ้าไม่สามารถไปยั่วโมโหเขาได้!”
ขณะที่หนานอวี่สิงพูด เขาก็ตะโกนบอกผู้อาวุโสทั้งสองว่า
“รีบลงมือเสีย!”
ขอเพียงทั้งสองคนตายอยู่ที่นี่ เรื่องนี้ก็จะไม่มีใครรู้แล้วว่าพวกเขาเป็นคนลงมือ
ข่าวนี้ก็จะถูกฝังกลบอยู่ที่นี่ไปตลอดกาล!
ผู้อาวุโสอูเผิงกลับขมวดคิ้วขึ้นมาเล็กน้อย
“คุณชายใหญ่ เกรงว่าเรื่องนี้จะมีบางอย่างผิดปกติ…”
แม้ว่าเขาจะรู้จักหรงซิวไม่มาก แต่เขาก็เคยได้ยินข่าวลือของอีกฝ่ายมาบ้าง
วิธีการโหดเหี้ยม สังหารคนอย่างเด็ดขาด เป็นบุคคลที่อันตราย
แต่ประเด็นสำคัญเลยก็คือ คำพูดที่เขาพูดเมื่อครู่นี้… เหมือนว่าจะไม่ได้ทำท่าหยิ่งจองหอง
การที่สามารถพูดชื่อประมุขออกมาอย่างห้วนๆ เดิมทีก็ไม่ธรรมดาแล้ว แต่ขณะที่เขาพูดยังมีท่าทางผ่อนคลายมากอีกด้วย…
หรือว่าหรงซิวผู้นี้จะรู้จักกับท่านประมุขเป็นการส่วนตัวจริงๆ?
ทันใดนั้นหนานอวี่สิงก็รู้สึกไม่พอใจขึ้นมา
“ผู้อาวุโสอูเผิง ท่านตัดสินใจทำการเฉียบขาดและรวดเร็วมาโดยตลอด เหตุใดวันนี้ถึงลังเลเช่นนี้ล่ะ?”
อีกฝ่ายรังแกเขาถึงขั้นนี้แล้ว หากพวกเขาไม่ตอบโต้เลย เกรงว่าพูดออกไปแล้วจะทำให้คนหัวเราะเยาะจนฟันร่วงได้!
แค่ฆ่าคนสองคน มันจะสามารถก่อปัญหาอันใดได้อีก?
ผู้อาวุโสอูเผิงเม้มริมฝีปากเล็กน้อย
เดิมทีเขาอยากจะโน้มน้าวอีกสักประโยคสองประโยค แต่ผู้อาวุโสไป๋ถงกลับขยิบตาให้เขาอย่างรวดเร็ว
แล้วเขาจะเถียงอันใดได้?
คุณหนูรองได้รับความอัปยศอดสูจากทั้งสองคน ซ้ำคุณชายใหญ่ต้องทิ้งครึ่งชีวิตไปแล้ว
ต่อให้ท่านประมุขอยู่ที่นี่ เขาก็จะเลือกลงมืออย่างแน่นอน!
แล้วอีกอย่าง หากฆ่าไปทันทีและกำจัดศพอย่างหมดจด เทพไม่รู้ ผีไม่เห็น บนโลกนี้ก็จะไม่มีใครรู้เรื่องนี้อีก
แล้วจะกังวลให้มากเรื่องไปเหตุใด?
สีหน้าของผู้อาวุโสอูเผิงแข็งค้าง ในที่สุดก็กลืนคำพูดที่เหลือของตนเองลงไป
พรึ่บ!
เคียวสีดำครามเล่มหนึ่งปรากฏขึ้นกลางฝ่ามือของผู้อาวุโสอูเผิง!
ลำแสงที่เย็นยะเยือก คมกริบอย่างหาไม่ได้!
“เชิญคุณชายใหญ่และคุณหนูรองถอยออกไปก่อน”
ผู้อาวุโสอูเผิงพูดขึ้นเสียงเรียบ
ผู้อาวุโสไป๋ถงสาวท้าวเดินก้าวขึ้นไปในเวลาเดียวกัน พลังปราณดั้งเดิมบริเวณรอบข้างก็พวยพุ่ง!
ดูจากท่าทางแล้วเขาต้องการสังหารให้ตายกันไปข้าง
หรงซิวเหลือบสายตามองเขา จากนั้นก็ถอนสายตากลับมา เหมือนว่าไม่เห็นสถานการณ์เหล่านี้อยู่ในสายตาเลย
ในที่สุดด้วยท่าทางเช่นนี้ก็ทำให้ผู้อาวุโสทั้งสองรู้สึกโกรธแล้ว
“ลุย!”
ผู้อาวุโสอูเผิงตะโกนขึ้นเสียงต่ำ แล้วพุ่งตัวไปด้านหน้าเป็นคนแรก!
ตู้ม!
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ขอบคุณมากค่ะ สนุกมากกกค่ะ...
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...