ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1662
……….
จะเป็นเช่นนี้ต่อไปไม่ได้เด็ดขาด…
ชายสวมชุดดำครุ่นคิดอยู่ในใจ
เขาสามารถสัมผัสได้ว่าค่ายกลของซั่งกวนเยว่นั้นเหมือนว่าจะไม่ธรรมดา
กอปรกับการช่วยเหลือของก้อนหินเหล่านั้น เกรงว่า…
เขาตัดสินใจอย่างเด็ดขาด และไม่ลังเลอีกต่อไป พร้อมกระชับกระบองจรัสฟ้าในมือแน่น
พลังรอบกายเขาเดือดพล่านขึ้นมาอีกครั้ง!
ทว่าในครั้งนี้มันทวีความรุนแรงมากกว่าเดิมอย่างเห็นได้ชัด!
หลังจากนั้นอักขระยันต์ที่แปลกประหลาดตัวที่สองก็ปรากฏขึ้นบนกระบองไม้สีดำ!
สัญลักษณ์เลือดบนปลายกระบองไม้เหมือนจะสามารถมองเห็นอย่างชัดเจนมากยิ่งขึ้น!
“กระบองจรัสฟ้า ระดับที่สองผนึกเขา!”
แขนเสื้อของชายสวมชุดสีดำปลิวไสว ลมปราณที่อยู่รอบข้างพวยพุ่งขึ้นอย่างบ้าคลั่ง!
กระบองที่สองฟาดลงมาอย่างรุนแรง!
เปรี้ยง!
ลำแสงสีดำสายหนึ่งลอยออกมาจากกระบองไม้แท่งนั้นอย่างกะทันหัน ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นเถาวัลย์สีดำที่มีขนาดหนาเท่ากับนิ้วโป้งอย่างรวดเร็ว
เถาวัลย์เหล่านั้นพันเกี่ยวเลี้ยวลด ภายในเวลาเพียงชั่วพริบตาเดียวก็ก่อตัวขึ้นเป็นลักษณะครึ่งวงกลมขนาดใหญ่ กักขังฉู่หลิวเยว่เอาไว้ภายใน!
อาณาเขตเทพเซียนที่อยู่รอบข้างฉู่หลิวเยว่ก็ถูกพลังเหล่านี้ทำให้สั่นไหวอีกครั้ง!
นางรู้สึกแน่นหน้าอกขึ้นมา ระหว่างริมฝีปากกับซอกฟันมีกลิ่นคาวเลือดเข้มข้นแผ่กระจายออกมา
นางบังคับให้ตนเองกลืนมันลงไป พร้อมกัดฟันสร้างค่ายกลกับอีกสองสามเส้นสุดท้าย!
พลังของอาณาเขตเทพเซียนผันผวนมากยิ่งขึ้น สั่นไหวราวกับจะล้ม!
ชายสวมชุดคลุมสีดำหัวเราะเสียงเย็น
ด้วยการช่วยเหลือจากอาณาเขตเทพเซียน ทำให้เขายากจะต่อกรกับซั่งกวนเยว่
แต่ไม่ว่าจะเป็นนางหรืออาณาเขตเทพเซียนเหล่านี้ ท้ายที่สุดแล้วก็เป็นแค่เพียงผู้แข็งแกร่งระดับเทพขั้นสูง
หากต้องการชนะเขา…
มันยังเร็วเกินไป!
“ตายซะ!”
ชายสวมชุดคลุมสีดำตะโกนขึ้นมาเสียงต่ำ!
ทันใดนั้นเถาวัลย์จำนวนนับไม่ถ้วนก็บีบรัดแน่นมากยิ่งขึ้น!
อาณาเขตเทพเซียนบางแห่งที่อยู่รอบกายฉู่หลิวเยว่ก็ไม่สามารถต้านทานพลังเหล่านี้ จึงเริ่มพังทลายลง!
แต่ทันใดนั้นลำแสงสีทองคำชาดกลับปรากฏขึ้นมาอย่างกะทันหัน!
หลังจากนั้นไม่นานเด็กหญิงดูแล้วอายุไม่เกินสามสี่ขวบก็ปรากฏกายขึ้นที่ด้านหน้าของฉู่หลิวเยว่!
นางสวมกระโปรงใบบัวสีทองคำชาด มัดผมมวยสองก้อนแล้วติดด้วยกระดิ่งสีทอง ดูแล้วน่ารักน่าชังเป็นอย่างยิ่ง
โดยเฉพาะดวงตาดำขลับราวกับลูกองุ่น กระจ่างใสฉ่ำวาว อีกทั้งยังสะอาดและบริสุทธิ์
แต่ในขณะเดียวกันนั้นเอง ในดวงตาคู่นั้นกลับมีเพลิงความโกรธลุกโชน
นางชี้นิ้วไปทางชายสวมชุดสีดำ ใบหน้าเล็กเต็มไปด้วยความโมโห
“คิดจะรังแกอาเยว่ เจ้าอยากตายหรือ!”
ถวนจื่อปรากฏตัวขึ้นอย่างกระทันหัน ทำให้บรรยากาศดูแปลกประหลาดขึ้นมาในทันที
ชายสวมชุดคลุมสีดำมองไปทางเด็กหญิงที่ปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหัน เขาเกือบจะหลุดหัวเราะออกเสียงมาแล้ว
“ทำไม ซั่งกวนเยว่สู้ไม่ได้ ก็เลยเรียกเด็กน้อยให้มาสู้แทนอย่างนั้นหรือ? นี่มันช่าง…”
ไม่ถูกต้อง!
พื้นที่รอบข้างของซั่งกวนเยว่ถูกเขาใช้กระบองจรัสฟ้าปิดตายเอาไว้หมดแล้ว คนในออกไม่ได้ คนนอกเข้าไม่ได้
แล้วเด็กผู้หญิงคนนี้ปรากฏตัวที่นั่นได้อย่างไร?
อีกทั้งตอนที่นางปรากฏกายออกมา เหมือนว่ารอบข้างจะไม่มีระลอกคลื่นใดๆ เลย!
แล้วเด็กน้อยเช่นนี้ทำไมถึงทำเช่นนั้นได้?
เขาจ้องถวนจื่อตาเขม็ง ทันใดนั้นก็ผงะไป
ช้าก่อน!
ตอนที่นางปรากฏกายขึ้นเหมือนว่าจะมีลำแสงสีทองคำชาดสายหนึ่ง
หรือว่า
“หงส์ทองคำ?”
เมื่อต้องต่อสู้กับเขา นางจะมีปัญหาได้อย่างไร?
ตอนที่เขาตกใจจนเสียสติ ถวนจื่อสะกิดปลายเท้า และพุ่งตรงไปยังเถาวัลย์สีดำเหล่านั้น
ใบหน้าเล็กๆ เต็มไปด้วยความโมโห คาดไม่ถึงว่ามือเล็กที่อวบอ้วนจะยื่นออกไปแล้วคว้าเถาวัลย์สีดำเหล่านั้นเอาไว้โดยตรง!
“บังอาจ!”
เมื่อชายสวมชุดคลุมสีดำเห็นดังนั้น ก็โมโหจนหัวเราะออกมา น้ำเสียงเต็มไปด้วยการประชดเสียดสี
นับว่าหงส์ทองคำตัวนี้มีฝีมือไม่น้อย แต่น่าเสียดายที่หุนหันพลันแล่น ไม่มีสมอง!
บนเถาวัลย์สีดำเต็มไปด้วยหนามแหลมคม ต่อให้เป็นผู้บำเพ็ญเพียรระดับเทพขั้นสูงมาจับเอาไว้ เขาก็จะต้องถูกแทงและพบกับจุดจบแน่นอน!
ยิ่งไม่พูดถึงพิษที่อยู่ด้านบน
“อันใดกัน!”
รอยยิ้มอันภาคภูมิใจของเขายังไม่ทันแย้มพรายออกมาเต็มที่ ใบหน้าของเขาก็ต้องแข็งค้างไปแล้ว
พรึ่บ!
ถวนจื่อคว้าเถาวัลย์ที่อยู่ตรงหน้าเหล่านั้นแล้วดึงอย่างแรง!
เถาวัลย์ที่มีขนาดใหญ่ คาดไม่ถึงว่าจะถูกนางดึงลงมาทั้งอย่างนั้นเลย!
ในขณะนี้กรงขังที่ทำจากเถาวัลย์สีดำเริ่มสั่นคลอนไปมา!
ในขณะเดียวกันนั้นเอง กลางฝ่ามือของถวนจื่อก็มีเปลวเพลิงพวยพุ่งออกมาแล้วเผาไหม้ทุกสิ่งทุกอย่างจนราบ!
ในตอนนั้นเวลาที่จะตอบสนองชายที่สวมชุดดำยังไม่มีเลยด้วยซ้ำ!
รอจนกระทั่งเขาสามารถตระหนักได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น กรงขังที่มีลักษณะครึ่งวงกลมทำจากเถาวัลย์สีดำก็ถูกถวนจื่อพังทลายไปแล้วครึ่งหนึ่ง!
แต่ในทางกลับกันบนฝ่ามือเล็กๆ ของถวนจื่อกลับไม่มีบาดแผลเลยแม้แต่น้อย
พรึ่บ!
ถวนจื่อยังคงดึงอย่างต่อเนื่อง พร้อมระบายความโกรธทั้งหมดลงกับเถาวัลย์สีดำอันนี้!
กรงขังที่แข็งแรงไร้เทียมทานกลับถูกนางทำลายลงทันที!
นางไม่สนสายตาคนอื่น ถวนจื่อกัดฟันกรอด จากนั้นก็มัดเถาวัลย์สีดำเหล่านั้นให้รวมอยู่ด้วยกัน จากนั้นก็โบกเปลวเพลิงออกมากลุ่มหนึ่ง!
เปรี้ยง!
เปลวเพลิงสะท้านฟ้า เผาไหม้ทุกอย่างมอดม้วย!
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ขอบคุณมากค่ะ สนุกมากกกค่ะ...
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...