เข้าสู่ระบบผ่าน

ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1717

………………..

หนานอีอีเบิกตากว้างอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา

หนานอีฝานและคนอื่นๆ ก็รีบหันกลับไปมองอี้เจาด้วยความรวดเร็ว เหมือนกับกำลังสงสัยว่าตนเองหูฝาดไปหรือไม่

ที่อี้เจาพูดเมื่อครู่นี้คืออันใดกัน?

เป็นเรื่องปกติมาก?

คาดไม่ถึงว่าเขาจะเห็นเรื่องเช่นนี้เป็นเรื่องปกติ?

หรือว่าเขาบ้าไปแล้ว!

ทันใดนั้นเองก็รู้สึกเหมือนว่าโลกนี้นั้นวุ่นวายสับสนอย่างมาก!

อี้เจา!

ในอาณาจักรเสิ่นซวี่เขาเป็นคนที่มีชื่อเสียงอย่างมาก!

อีกทั้งยังขึ้นชื่อเรื่องรังเกียจและไม่แยแสคนเผ่ามนุษย์!

แต่ในตอนนี้คนของเผ่าตนเองได้ทำพันธสัญญากับมนุษย์ คาดไม่ถึงว่าเขาจะไม่ยินดียินร้ายอันใดเลย?

คำพูดก่อนหน้านี้ที่หนานอีอีเตรียมจะพูดออกไปก็ติดอยู่ในลำคอ นางพูดอันใดไม่ออกเลยแม้แต่น้อย

นางหยิกตัวเองอย่างแรง อาศัยความเจ็บปวดเพื่อยืนยันว่านางไม่ได้กำลังฝันอยู่

แต่คำพูดที่ออกมาจากอี้เจานั้นก็เป็นเรื่องจริง!

“ท่าน…นี่ท่าน…หมายความว่า…อย่างใด?”

หนานอีอีถามขึ้นด้วยเสียงตะกุกตะกัก

จนกระทั่งตอนนี้นางก็สามารถสัมผัสได้ว่า เรื่องราวไม่ค่อยเหมือนกับสิ่งที่นางคาดการณ์เอาไว้เลย

นางพยายามจะกอบกู้สถานการณ์ แต่เหมือนว่าทั้งหมดนี้จะไม่อยู่ในทิศทางที่นางสามารถกำหนดได้!

อี้เจาพูดขึ้นเสียงเรียบ

แม้กระทั่งหายใจก็ยังยากลำบาก!

“แต่…แต่คำพูดเช่นนี้ ก็หมายความว่า…หงส์ทองคำตัวนั้นหักหลังเผ่าพันธุ์อย่างนั้นน่ะหรือ? หรือว่าท่านก็…”

“คุณหนูรองหนานกำลังล้อเล่นอันใดอยู่หรือ?”

ผู้อาวุโสอี้อวี่พูดแทรกคำพูดของนาง แล้วกล่าวต่อด้วยรอยยิ้ม

“ถวนจื่อเป็นนายน้อยที่บรรพบุรุษเป็นผู้แต่งตั้ง และเป็นประมุขของเผ่าหงส์ทองคำรุ่นต่อไป ไม่ว่าใครก็สามารถหักหลังเผ่าหงส์ทองคำของข้าได้ แต่มีเพียงนางคนเดียวเท่านั้น…ที่ไม่มีทางทำ!”

ภายใต้คำพูดที่เรียบง่ายแต่เหมือนกับค้อนที่หนักกระแทกเข้าที่หัวใจของหนานอีอีอย่างแรง!

ในสมองของหนานอีอีขาวโพลนขึ้นทันที

นายน้อย…

หงส์ทองคำตัวนั้น คาดไม่ถึงว่าจะเป็นนายน้อยแห่งเผ่าหงส์ทองคำ?

อีกทั้งยังบรรพบุรุษของพวกเขาก็เป็นคนแต่งตั้งขึ้นมาด้วยตนเอง?

ถ้าเช่นนั้น…เมื่อครู่นี้ที่นางพูดออกไปมากมาย…

ในสายตาของพวกเขาก็คงเป็นเหมือนกับเรื่องที่น่าขันใช่หรือไม่?

ตรงหน้าของหนานอีอีดำมืด จากนั้นก็ล้มตัวลงพื้น

“คุณหนูรอง!”

ผู้อาวุโสท่านหนึ่งที่ยืนอยู่ด้านข้าง เมื่อเห็นดังนั้นก็รีบเดินขึ้นมาพยุงร่างของหนานอีอีเอาไว้ทันที

“คุณหนูรอง ท่านไม่เป็นไรใช่หรือไม่?”

ขาสองข้างของหนานอีอีอ่อนยวบ แทบจะยืนได้ไม่มั่นคง ร่างกายเย็นวูบ สมองมึนงง

ในตอนนั้นเองนางก็หวังว่าตนเองจะสลบล้มลงไปจริงๆ!

เหตุการณ์ทั้งหมดฉายซ้ำในสมองของนางอย่างต่อเนื่อง เรื่องนี้ทำให้นางรู้สึกอับอายเป็นอย่างมาก แทบจะหารอยร้าวแล้วแทรกแผ่นดินหนี นางไม่อยากอยู่ตรงหน้าของคนเหล่านี้อีกต่อไปแล้ว!

คิดไม่ถึงเลยว่า…

อี้เจาและคนอื่นๆ อยู่ฝั่งเดียวกับซั่งกวนเยว่มาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว!

ก่อนหน้านี้นาง…เป็นเพียงแค่ตัวตลกที่ดิ้นไปดิ้นมาเท่านั้น!

ช่างน่าขันสิ้นดี!

ร่างของหนานอีอีสั่นสะท้าน ใบหน้าซีดขาวดูแล้วน่าสังเวชเป็นอย่างมาก

ศักดิ์ศรีอันสูงส่งและท่าทีดูแคลนของคุณหนูรองในตอนก่อนหน้านี้ยังจะมีอยู่ต่อไปได้อย่างใด?

หนานอีฝานก็รู้สึกตกใจอย่างมากกับเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันนี้ เขาจึงยืนอยู่ที่เดิมไม่ขยับเขยื้อนเคลื่อนไหว

บทที่ 1720 สลบลงไปแล้ว 1

บทที่ 1720 สลบลงไปแล้ว 2

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์