………………..
เปรี้ยง!
ตอนที่เหตุการณ์ทั้งหมดหยุดนิ่ง เสียงพลังปะทะกันก็ดังขึ้นอย่างกะทันหัน!
ซั่งกวนจิ้งกับอวี๋หงซานสู้กันขึ้นมาอีกครั้งหนึ่งแล้ว!
เดิมทีอวี๋หงซานเป็นฝ่ายเสียเปรียบ และยังเห็นว่าตระกูลหนานเกิดความสูญเสียอย่างต่อเนื่อง และตอนนี้เขายังเป็นต้นเหตุของเสียงวิจารณ์อีกด้วย ไม่ว่าอย่างใดก็ไม่สามารถพึ่งพิงได้แล้ว เขาถึงทั้งโมโหและร้อนรน!
เดิมทีเขาคิดว่าจะพึ่งพาหนานอีอี พึ่งพาตระกูลหนาน อย่างน้อยในวันนี้ก็น่าจะมีโอกาสชนะบ้าง
แต่ใครจะรู้เล่าว่าคนอื่นๆ ที่เหลือจะเป็นคนที่ไม่สามารถยั่วยุได้มากกว่าเสียอีก!
หรงซิวผู้นั้น เขาไม่รู้ว่าอีกฝ่ายแข็งแกร่งเพียงใด
แต่ด้วยท่าทางของหนานอีฝานแล้วก็เป็นการอธิบายทุกสิ่งอย่างชัดเจน!
นอกจากนี้ยังมีอี้เจา!
เห็นได้ชัดว่าวันนี้เผ่าหงส์ทองคำอยู่ฝ่ายเดียวกับซั่งกวนเยว่
ซั่งกวนจิ้งคือบรรพบุรุษของซั่งกวนเยว่ พวกเขาจะต้องช่วยเหลืออีกฝ่ายแน่นอน!
ตอนนี้เขามาถึงทางตันแล้ว!
เขาสติแตก พลังการต่อสู้ของอวี๋หงซานจึงลดต่ำลงอย่างรวดเร็ว อีกไม่นานเขาก็จะเป็นฝ่ายพ่ายแพ้แล้ว!
ซั่งกวนจิ้งต่อสู้อย่างเต็มกำลัง บุกตามทะลวงเข้าไปในทันที!
บุญคุณความแค้นที่สะสมรวมกันเป็นพันปีได้ระบายออกมาแล้ว!
หลังจากผ่านไปไม่นาน อวี๋หงซานก็พลาดท่าครั้งใหญ่ ซั่งกวนจิ้งจึงคว้าโอกาสนี้โจมตีอย่างรุนแรงระดับหมายจะเอาชีวิต!
ตู้ม!
ร่างกายของอวี๋หงซานเป็นกึ่งโปร่งแสง จนสุดท้ายก็ตามด้วยระเบิดเสียงหนึ่ง!
กลุ่มหมอกควันจางหาย! จิตวิญญาณถูกทำลาย!
ซั่งกวนจิ้งถอนหายใจออกมายาวๆ
เขาคิดไม่ถึงเลยว่า อวี๋หงซานจะยังมีชีวิตอยู่ภายในกำแพงสีดำนั้นเป็นเวลาพันปี
แต่ยังดีที่ตอนนี้เรื่องทุกอย่างจบสิ้นลงแล้ว!
ร่องรอยของความไม่ยินยอมและโทสะถูกกดทับอยู่ในส่วนลึกของหัวใจเขา เพราะในที่สุดอวี๋หงซานได้จากไปอย่างสมบูรณ์แล้ว จึงทำให้เรื่องนี้จางหายไปอย่างไร้เสียง!
ในตอนนั้นเองเขาก็รู้สึกดีใจที่ได้ติดตามนังหนูเยว่เออร์มาที่นี่
ไม่อย่างนั้นเขาจะมีโอกาสแก้ไขปัญหาที่ผ่านมาหลายปีนั้นได้อย่างใด?
ซั่งกวนจิ้งเงยหน้าขึ้นมา พร้อมหันไปมองทางฉู่หลิวเยว่
ในตอนนี้เขาหวังเพียงแค่ว่านังหนูเยว่เออร์จะสามารถออกมาได้อย่างปลอดภัย
…
ในสถานการณ์นี้มีเพียงตระกูลหนานฝ่ายเดียวที่ต้องทุกข์ทนทรมาน
หนานอีฝานหลับตาลง
สถานการณ์ในวันนี้ไม่เอื้ออำนวยแก่พวกเขาอย่างมาก
พวกเขาไม่มีโอกาสชนะเลย
มีเพียงอย่างเดียวที่สามารถทำได้ นั่นคืออดทนต่อไป!
เขาเดินมายืนที่ด้านข้างของหนานอีอี
เมื่อเห็นสภาพของหนานอีอีในตอนนี้แล้ว หัวใจของเขาก็เหมือนถูกอันใดบางอย่างบีบรัดจนแน่น มันเจ็บปวดเป็นอย่างมาก
แต่อย่างใดก็ตามเขายังไม่อยากจะยอมรับเลยว่าจุดจบทั้งหมดของหนานอีอีที่เกิดขึ้นในวันนี้ ส่วนใหญ่แล้วก็เป็นเพราะนางทำตัวเอง
ล่วงเกินใครไม่ล่วงเกินดันมาล่วงเกินหรงซิว?
หากยั่วโมโหเพียงแค่หรงซิว เขายังสามารถต่อสู้เพื่อนางได้ แต่ทว่า…คำพูดของนางนั้นได้ล่วงเกินเผ่าหงส์ทองคำอย่างมากด้วย!
หนานอีฝานรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก
“อีอี พวกเรากลับบ้านกันเถอะ”
น้ำเสียงของเขาทุ้มต่ำและแหบพร่า
หนานอีอีมองเขาด้วยสายตาว่างเปล่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ขอบคุณมากค่ะ สนุกมากกกค่ะ...
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...