เข้าสู่ระบบผ่าน

ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1761

เมื่อพูดจบ เขาก็เดินไปที่ด้านหน้าของเสาเคลื่อนมังกรอีกครั้ง พร้อมยกมือขึ้น

เกล็ดสีม่วงทองปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็ว ก่อนจะปกคลุมฝ่ามือของเขาเอาไว้ทั้งหมด

เกล็ดเหล่านั้นแหลมคมเป็นอย่างมาก และยังมีความเย็นชาที่ส่องสะท้อนออกมา

จากนั้นเขาก็กำหมัดแน่น และออกหมัดหนึ่งครั้ง!

ตู้ม!

พลังที่แข็งแกร่งก็กระแทกเข้ากับเสาเคลื่อนมังกรอย่างรุนแรง!

เปรี้ยง!

เสียงดังสนั่นหวั่นไหวดังมาจากเหนือน่านฟ้า!

ฉู่หลิวเยว่เงยหน้าขึ้นมอง

หลังจากการเคลื่อนไหวนั้นหยุดไปครู่หนึ่ง

ในตอนนั้นโหมวเจินเหมือนจะสัมผัสอะไรบางอย่างได้

และเป็นเช่นนั้นจริงๆ ต่อมาเสียงของโหมวหยางก็ดังขึ้น

“หรงซิว! ซั่งกวนเยว่! พวกเจ้านี่กำเริบเสิบสานมากเลยนะ!”

มุมปากของฉู่หลิวเยว่ยกยิ้มขึ้นเล็กน้อย

นางรู้อยู่แล้วว่าเรื่องนี้ไม่สามารถปิดบังได้นาน

โหมวหยางไม่ใช่คนโง่ เขาแค่ครุ่นคิดเล็กน้อย จากนั้นก็ไปดูที่ยอดเขาสัตตบงกช ก็สามารถเข้าใจอะไรบางอย่างได้แล้ว

แต่ว่าตอนนี้พวกเขายังไม่สามารถออกไปได้

ดังนั้นในช่วงเวลาก่อนหน้านี้ นางจึงต้องรับประกันว่าหรงซิวจะไม่ได้รับผลกระทบใดๆ จากโลกภายนอก

ไม่อย่างนั้นแล้วละก็ การกระทำของพวกเขาจะต้องสูญเปล่าอย่างมากแน่นอน

ฉู่หลิวเยว่กลั้นลมหายใจแล้วรวบรวมสมาธิเพิ่มความแข็งแกร่งให้แก่อาณาเขตเทพเซียนของตนเอง!

วิหารไท่ซวี โหมวหยางมองทางเสาเคลื่อนสวรรค์ตรงหน้าที่ไม่มีปฏิกิริยาตอบรับเลยแม้แต่น้อย!

ความโกรธที่อยู่ภายในใจแทบจะปะทุออกมา!

ดวงตาของเขาแดงก่ำเต็มไปด้วยเส้นเลือด

“ประมุข เหมือนว่าเขาจะมีความตั้งใจอย่างแน่วแน่ที่จะอยู่ด้านในนั้น”

โหมวฝูซานส่ายหน้าแล้วพูดเกลี้ยกล่อม

“พวกเราอยู่ด้านนอก พวกเขาอยู่ด้านใน นอกเสียจากพวกเขาจะออกมาเอง ไม่อย่างนั้นแล้ว…เกรงว่าพวกเรายากจะบังคับให้พวกเขาออกมาได้”

เสามังกรเคลื่อนบรรจุพลังของบรรพบุรุษเอาไว้ สูงส่งและศักดิ์สิทธิ์ จนไม่อาจสั่นคลอนได้

ต่อให้พวกเขาทุกคนร่วมมือกัน แต่ก็ยังไม่สามารถทำอะไรได้อยู่ดี

สถานการณ์ในตอนนี้จึงทำได้เพียงแค่รอเท่านั้น

โหมวหยางไม่ได้พูดอะไร

ผู้อาวุโสอีกท่านหนึ่งกลับพูดเสียงเบา

“นี่เป็นเรื่องน่าแปลกมาก…เดิมทีมนุษย์สองคนนี้ไม่ควรจะเข้ามาในวิหารไท่ซวีได้ด้วยซ้ำ แต่เหตุใดเขาถึงสามารถเข้าไปด้านในของเสาเคลื่อนสวรรค์อย่างไร้ซุ่มไร้เสียงได้อย่างใดเล่า?”

เมื่อเขาถามคำถามนี้ขึ้นก็ดึงดูดความสนใจของผู้อื่นได้ทันที

“ใช่แล้ว! ที่แห่งนี้ไม่ใช่แค่คนของเผ่าเราเท่านั้นที่จะสามารถเข้ามาได้หรอกหรือ?”

“อย่าว่าแต่เผ่าพันธุ์มนุษย์เลย แม้กระทั่งเผ่าของพวกเราเองหากต้องการจะเข้าไปในเสาเคลื่อนมังกรนี้อย่างราบรื่น ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย แล้วพวกเขาสามารถทำได้อย่างใด?”

โหมวหยางหัวเราะเสียงเย็น

“นี่ก็เป็นเรื่องที่ง่ายดายไม่ใช่หรือ? อย่าลืมสิว่าซั่งกวนเยว่มีกระดูกของบรรพบุรุษเผ่าไท่ซวีเฟิ่งหลงอยู่!”

อีกทั้งอินทรีสามตาตัวนั้นก็ยังยืมใช้พลังของกระดูกนั้นสร้างกายเนื้อใหม่!

ด้วยความสัมพันธ์ระดับนี้หากพวกเขาต้องการจะเข้าไปในเสาเคลื่อนมังกรมันจะมีอะไรยากกัน?

ทุกคนเงียบเสียงลง

พวกเขาประเมินฝีมือทั้งสองคนนี้ต่ำเกินไปแล้ว คิดว่าหากพวกเขาทั้งสองถูกคุมขังแล้ว ทุกอย่างจะราบรื่นและสงบสุข

แต่ใครจะคิดเล่าว่า พวกเขาจะมีความสามารถถึงขนาดนี้?

โหมวฝูซานถามขึ้นมา

“ท่านประมุขวางแผนจะทำอย่างใดต่อไป?”

หากจะให้รอเช่นนี้ต่อไปจริงๆ มันก็ทำให้ผู้คนรู้สึกหงุดหงิดอย่างมาก

ไม่มีใครรู้ว่าพวกเขาจะออกมาเมื่อใด?

โหมวหยางหลับตาลง

“วางค่ายกลสังหารมาร!”

โหมวฝูซานและคนอื่นๆ ก็หน้าเปลี่ยนสีไปในทันที

บางทีอาจจะเป็นเพราะว่าเขาไม่สามารถเข้ามาได้ ดังนั้นจึงตั้งใจจะปักหลักรออยู่ด้านนอก

เมื่อไหร่ที่พวกเขาออกจากที่นี่ โหมวหยางถึงค่อยลงมืออย่างนั้นหรือ…

ความคิดนี้เพิ่งจะผ่านเข้ามาในสมอง ฉู่หลิวเยว่ก็สามารถสังเกตได้ถึงความผิดปกติในทันที

น้ำเสียงที่อันตรายดังขึ้นมาจากด้านหลัง

นางหันกลับไปมอง

เสียงนั้นเหมือนจะดังขึ้นจากส่วนลึกของป่า

แต่อย่างไรก็ตามป่าที่หนาทึบก็สายตาบดบังการมองเห็นของนาง จนนางไม่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

เสียงนั้นก็คืบคลานเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ

จากนั้นฉู่หลิวเยว่ถึงสามารถแยกแยะได้…เหมือนกับเป็นเสียงต้นไม้ล้มระเนระนาด!

ตอนนั้นในที่สุดนางก็สามารถมองเห็นเงาที่ทอดยาวมาจากระยะไกลได้

ภายใต้เงาที่หนาทึบ ต้นไม้ที่หนาและสูงตระหง่านฟ้าก็ค่อยๆ ล้มไปทีละต้น!

ตู้ม!

ต้นไม้ต้นหนึ่งล้มลงอย่างกะทันหัน!

ใบไม้กระจัดกระจาย พื้นดินสั่นสะเทือน!

ฉู่หลิวเยว่ตกใจเป็นอย่างมาก!

พลังเช่นนี้มัน…

โครมๆ!

เสียงแบบเดียวกันดังขึ้นจากด้านขวามือของนาง

ฉู่หลิวเยว่กวาดสายตามองอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นนางก็ต้องอ้าปากค้าง

เงาดำนั้นคืบคลานมาจากทุกสารทิศและล้อมพวกเขาเอาไว้!

แรงกดดันเข้มข้น จิตสังหารรุนแรง พลังทั้งสองแผ่เข้ามาอย่างมืดฟ้ามัวดิน!

ทันใดนั้นฉู่หลิวเยว่ก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้คาดไม่ถึงว่าโหมวหยางจะลงมือกับพวกเขาแล้ว!

ต่อให้พวกเขาไม่สามารถเข้ามาภายในที่แห่งนี้ได้ แต่ว่าพวกเขาก็มีหนทางอื่นที่ใช้จัดการนางได้!

ฉู่หลิวเยว่หันมองทางหรงซิว

กายเนื้อของโหมวเจินที่อยู่ตรงหน้าเขากำลังจะสมบูรณ์แล้ว!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์