เข้าสู่ระบบผ่าน

ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1763

………………..

ฉู่หลิวเยว่เงยหน้าขึ้นมาในทันที นางรู้สึกสับสนกับภาพเหตุการณ์ตรงหน้า

นางวางโล่สีดำไว้ตรงหน้าของนางทันที โดยมันสามารถบดบังเงาร่างของนางได้อย่างมิดชิด!

ตึงๆ!

นางได้ยินเสียงกระแทกอย่างรุนแรง เลือดสีแดงเข้มค่อยๆ ไหลออกจากมุมปากของฉู่หลิวเยว่

เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้แล้ว…

ฉู่หลิวเยว่คิดในใจ

“ซั่งกวนเยว่ เจ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า หากเจ้าออกมาในตอนนี้ แล้วคุกเข่าขอร้องอ้อนวอนชีวิตต่อเผ่าไท่ซวีเฟิ่งหลงของข้า บางทีข้าจะทำให้ศพของเจ้านั้นได้อยู่อย่างสมประกอบ!”

โหมวหยางตะโกนขึ้นเสียงเย็น!

มุมปากของฉู่หลิวเยว่โค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มเยาะเย้ย

ยังไม่ทันชนะเลย! แต่พูดจาคุยโวโอ้อวดเสียแล้ว!

นางหลับตาลง ความคิดมากมายนับไม่ถ้วนก็ปรากฏขึ้นภายในสมอง มือก็กระชับกระบี่ในมือแน่นขึ้น

อักขระบนกระบี่นั้นแทบจะสลักลงกลางฝ่ามือของนาง

หากเป็นเช่นนี้ต่อไป นางต้องต้านทานไม่ไหวแน่นอน

นางเลียริมฝีปากของตัวเอง กลิ่นคาวเลือดที่ติดมานั้นยังคงฉุนจมูกอยู่

แม้ว่าอีกฝ่ายจะเป็นเพียงหุ่นเชิด แต่มันก็เป็นหุ่นเชิดของโหมวหยาง

หากนางต้องการจะเอาชนะ เกรงว่าวิธีก่อนหน้านี้จะไม่ได้ผล

นางจำเป็นต้องคิดหาวิธีอื่น…

ฉู่หลิวเยว่ยืนอยู่ด้านหลังโซ่สีดำอันนั้น ซึ่งทำให้โหมวหยางทั้งกรุ่นโกรธและดูแคลน

แต่นางสามารถหลบได้เพียงชั่วคราวเท่านั้น จะสามารถอยู่อย่างนี้ตลอดไปได้งั้นหรือ?

อีกทั้งยังสามารถฟื้นฟูได้อย่างรวดเร็ว!

นี่ถือว่าเขาเป็นอมตะแล้ว!

ซั่งกวนเยว่จะเอาอะไรไปสู้กับเขาได้!

ภายในท้องพระโรง สัญลักษณ์ระหว่างคิ้วของโหมวหยางก็สว่างขึ้นเรื่อยๆ

ลมปราณบนร่างกายของเขาก็เพิ่มมากขึ้นจนน่าตกใจ!

เหล่าผู้อาวุโสที่เห็นเหตุการณ์เหล่านี้ก็ลอบส่งสายตากันไปมา จากนั้นก็เข้าใจว่าครั้งนี้ท่านประมุขโกรธจริงๆ แล้ว

และเขาตั้งใจว่าจะปลิดชีวิตคนผู้นั้น!

“ไม่รู้จักชั่วดี”

หุ่นเชิดตัวนั้นพ่นคำพูดเหล่านั้นออกมาอย่างเย็นชา

ใบหน้าไร้อารมณ์ ดวงตาว่างเปล่า แต่ฉู่หลิวเยว่ก็ยังสามารถจับน้ำเสียงประชดประชันและดูแคลนของอีกฝ่ายได้

เขาเดินไปด้านหน้า จิตสังหารท่วมท้นร่างกาย!

สำหรับโหมวหยางแล้ว ในตอนนี้ฉู่หลิวเยว่ก็เหมือนกับมดปลวกตัวหนึ่ง

เขาสามารถฆ่านางได้อย่างง่ายดายด้วยนิ้วเดียว

ดังนั้นเขาจึงไม่เห็นฉู่หลิวเยว่อยู่ในสายตาเลย

“ถ้าในตอนแรกพวกเจ้ายินดีที่จะลบความทรงจำทิ้ง แล้วมันจะมีวันนี้ได้อย่างใด?”

โหมวหยางเชื่อมาตลอดว่าพวกมนุษย์เป็นพวกโง่เง่า

โดยเฉพาะหรงซิวและซั่งกวนเยว่

ฉู่หลิวเยว่หลับตาลง

บทที่ 1766 เสียงฉินดังขึ้น 1

บทที่ 1766 เสียงฉินดังขึ้น 2

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์